Текст и перевод песни Stamatis Kraounakis - I Spilia

I Spilia

Σε βαθιά σπηλιά με οχτώ σκυλιά
Θα περάσω το υπόλοιπο του βίου
Θα 'χω συντροφιά μια φασκομηλιά
Και μια γκόμενα γι' αυτή την ερημιά των δύο

Θα 'ρχονται τα βράδια τα παλιά να κάνουν επισκέψεις
Κάτι θα κερνάμε τα σκυλιά και τράβα εσύ να κλέψεις
Θα 'ρχονται τα βράδια τα παιδιά να παίζουν μαντολίνα
Νύχτα μαύρη του έρωτα φωλιά και κάτω η Αθήνα

Τίποτα καρδιά δε θα πονά
Απ' αυτά που κάποτε μας κάνανε κομμάτια
Μόνο τελικά, ειλικρινά
Αυτά τα δυο σου τα σκληρά
Τα παραπονεμένα μάτια

Σε βαθύ γκρεμό θα βρω λυτρωμό
Θα πετάξω της ζωής μου τα σκουπίδια
Κι ό,τι φοβερό και σιχαμερό
Θα του δώσω μια, να πάει στα τσακίδια

Θα 'ρχονται τα Σάββατα οι φρουροί, οι μαύροι δολοφόνοι
Με μοτοσυκλέτες, σαν ουρί, σφαγμένα από τον Τζώνη
Θα 'ρχονται τα σούρουπα οι θείες με τα σοκολατάκια
Εύκολα σκοτώνονται αυτές και πάνε στα χαντάκια

Τίποτα καρδιά δε θα πονά
Απ' αυτά που κάποτε μας κάνανε κομμάτια
Μόνο τελικά, ειλικρινά
Αυτά τα δυο σου τα σκληρά
Τα παραπονεμένα μάτια

Κυριακή γιατί, το 'χω φανταστεί
Θα 'ρχονται παιδιά με κιάλια υπασπιστή
Μαζί να μελετάμε
Της πόλεως τη λειτουργία, κοίτα
Είναι όλοι ορατοί, να τα σπίτια, να οι φούρνοι
Να η καφετέρια και να η Παναγία

I Spilia

In a deep cave with eight dogs
I'll spend the rest of my life
With a sagebrush for company
And a companion for this wasteland of two

The old nights will come to visit
We'll order something for the dogs and you go steal
The children will come to play the mandolin in the evenings
A black night, love's haven, and Athens below

Nothing will hurt my heart anymore
From all that once broke us into pieces
Only finally, honestly
Your two hard ones
Your complaining eyes

In a deep ravine I'll find salvation
I'll throw away the garbage of my life
And everything frightening and disgusting
I'll give it one, to go to pieces

The guards will come on Saturdays, the black assassins
With motorcycles, like tails, slaughtered by Johnny
The aunts will come at dusk with the chocolates
They're easily killed and go to the ditches

Nothing will hurt my heart anymore
From all that once broke us into pieces
Only finally, honestly
Your two hard ones
Your complaining eyes

Sunday, because, I have imagined it
Children will come with adjutant's binoculars
Together we will study
The functioning of the city, look
They are all visible, there are the houses, there are the bakeries
There is the cafeteria and there is the Virgin Mary