ให้ตายสิพับผ่า!!! - Stamp перевод на немецкий

ให้ตายสิพับผ่า!!!

เอาอีกแล้วสินะ เราอีกแล้วสินะ
ไปรักตัวเขา ชอบตัวเขา
แต่เขามองเราเป็นแค่ขยะ
แล้วมันตลกมะ
พอใครสักคนเข้ามา
มารักแต่เรา ชอบแต่เรา
เราก็ดันไม่ชอบเขาว่ะ

รับบทเป็นผู้กระทำ
สลับกับบทโดนทำร้าย
เพียงแค่ฉันเฝ้ารอแต่คนที่ใช่
ไม่เคยตั้งใจให้ใครต้องมาเจ็บช้ำ
ความยุติธรรมมันอยู่ตรงไหน

ฉันชอบใคร เขาก็ไม่ชอบฉัน
พอเขามาชอบเรา
เราก็ไม่ชอบเขาเหมือนกัน
ความรักมันประหลาด
ไม่ค่อยมีโอกาส เกิดขึ้นพร้อมกัน
โอ้ สักที

เรื่องมันก็เป็นซะอย่างนี้

เหมือนรองเท้ามีอยู่มากมายนัก
แต่พอจะซื้อถ้าไม่หลวมก็คับ
เหมือนคนไม่มีช้อนจะกินอาหาร
แต่ทั้งบ้านมันก็มีแต่ส้อมอ่ะ

พับผ่าสิปั๊ดติ๊โถ
ทำไมมันเป็นอย่างนี้
สิ่งที่ฝันไม่ใช่สิ่งที่มี
ที่มีแม้ดีแสนดี แต่มันแทนกันไม่ได้
หรือฉันต้องรอจนวันสุดท้าย

ฉันชอบใครเขาก็ไม่ชอบฉัน
พอเขามาชอบเรา
เราก็ไม่ชอบเขาเหมือนกัน
ความรักมันประหลาด
ไม่ค่อยมีโอกาส เกิดขึ้นพร้อมกัน
โอ้ สักที

(ผ่าสิ๊ปัดโท่ ปะติโถสิพับผ่า ผ่าสิปั๊ดโท่ ปะติโถสิพับผ่า)
(ผ่าสิ๊ปัดโท่ ปะติโถสิพับผ่า ผ่าสิปั๊ดโท่ ปะติโถสิพับผ่า)
ผ่าสิ๊ปัดโท่ ปะติโถสิพับผ่า ผ่าสิปั๊ดโท่ ปะติโถสิพับผ่า
ผ่าสิ๊ปัดโท่ ปะติโถสิพับผ่า ผ่าสิปั๊ดโท่ ปะติโถสิพับผ่า
ให้ตายสิพับผ้า
ความยุติธรรมมันอยู่ตรงไหน

ฉันชอบใครเขาก็ไม่ชอบฉัน
พอเขามาชอบเรา
เราก็ไม่ชอบเขาเหมือนกัน
ความรักมันประหลาด
ไม่ค่อยมีโอกาสเกิดขึ้นพร้อมกัน
ไม่ว่ากี่ที ที่ฉันรักใครก็มักจะโดนทำร้าย
พอเขาทุ่มเทแทบตาย
ฉันดันไม่อยากจะได้มัน
ความรักเหมือนที่บอก
มันเข้า ๆ ออก ๆ คนไม่พร้อมกัน
โอ้ สักที

Verdammt nochmal!!!

Ach nein, schon wieder. Ich bin's schon wieder, oder?
Ich verliebe mich in sie, mag sie.
Aber sie sieht mich nur als Müll.
Und ist das nicht komisch?
Wenn dann jemand auftaucht,
Die nur mich liebt, nur mich mag,
Dann mag ich sie einfach nicht.

Ich spiele die Rolle dessen, der verletzt,
Abwechselnd mit der Rolle des Verletzten.
Ich warte doch nur auf die Richtige.
Ich wollte nie, dass jemand meinetwegen leiden muss.
Wo ist da die Gerechtigkeit?

Wen auch immer ich mag, sie mag mich nicht.
Und wenn sie mich dann mag,
Dann mag ich sie auch nicht.
Die Liebe ist seltsam.
Sie hat selten die Chance, gleichzeitig zu entstehen.
Oh, auch nur einmal.

So läuft die Geschichte eben.

Wie bei Schuhen, es gibt so viele.
Aber wenn man welche kaufen will, sind sie entweder zu weit oder zu eng.
Wie jemand, der keinen Löffel zum Essen hat,
Aber im ganzen Haus gibt es nur Gabeln.

So ein Mist!
Warum ist das so?
Das, wovon ich träume, ist nicht das, was ich habe.
Was ich habe, auch wenn es noch so gut ist, kann es nicht ersetzen.
Oder muss ich bis zum allerletzten Tag warten?

Wen auch immer ich mag, sie mag mich nicht.
Und wenn sie mich dann mag,
Dann mag ich sie auch nicht.
Die Liebe ist seltsam.
Sie hat selten die Chance, gleichzeitig zu entstehen.
Oh, auch nur einmal.

(Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal! Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal!)
(Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal! Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal!)
Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal! Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal!
Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal! Verflixt nochmal, ja Himmel nochmal!
Verdammt nochmal!
Wo ist da die Gerechtigkeit?

Wen auch immer ich mag, sie mag mich nicht.
Und wenn sie mich dann mag,
Dann mag ich sie auch nicht.
Die Liebe ist seltsam.
Sie hat selten die Chance, gleichzeitig zu entstehen.
Egal wie oft, wenn ich jemanden liebe, werde ich meistens verletzt.
Wenn sie sich dann fast zu Tode aufopfert,
Dann will ich es einfach nicht haben.
Die Liebe, wie gesagt,
Sie kommt und geht, die Leute sind nicht gleichzeitig bereit.
Oh, auch nur einmal.