Текст и перевод песни Stanisława Celińska - Nie Strasz

Nie Strasz

Nic, to strach,
Złe myśli, w śniegu ślad.
No już, już znikł
To nic, nic i nikt.
Wnikał i przenikał
Aż tam, gdzie kulił się
Mój śmiech.

Nie strasz, od dawna się nie boję.
Zobacz-wichura, a ja stoję.
Spokój soczysty jest tak
Jak cierpki był strach,
Mój strach- życie moje.
Mogłeś mnie jednym zetrzeć gestem.
Kiedyś. Lecz to już inna przestrzeń
Z drobnych supełków byłam cała,
Lecz się wydostałam. Jestem.

Już zmierzch o krok,
Lecz w dal biegnie wzrok
Przez łąk i pól,
I lat ciemnych wzór.
Przestrzeń pełna westchnień
I rosochatych wierzb.
Czy wiesz...?

Jestem kamykiem tutaj każdym,
Drogą piaszczystą, dworkiem jasnym.
W duszy szeroko mi, gdy ten pejzaż się śni
Gdzieś tam, w miastach ciasnych.
Niskich mgieł krucha pajęczyna,
Chopin się nagle przypomina.
Trudno go teraz nie usłyszeć,
Gdy w biel zmienia ciszę zima.

Nie strasz, od dawna się nie boję.
Zobacz-wichura, a ja stoję.
Spokój soczysty jest tak
Jak cierpki był strach,
Mój strach- życie moje.
Mogłeś mnie jednym zetrzeć gestem.
Kiedyś. Lecz to już inna przestrzeń
Z drobnych supełków byłam cała,
Lecz się wydostałam. Jestem.

Do Not Scare

It's nothing, it's just fear,
Evil thoughts, footprints in the snow.
Come on, come on, it's gone now,
It's nothing, nothing and no one.
It penetrated and permeated
Until there, where my laughter curled up
In a ball.

Do not scare me, I have not been afraid for a long time.
Look - a storm, and I am standing.
Tranquility is so juicy,
Like the fear was bitter,
My fear - my life.
You could have crushed me with one gesture.
Once. But that's already another space,
I was all made of small knots,
But I got out. I am.

Already twilight is near,
But my gaze runs into the distance,
Across meadows and fields,
And the pattern of dark years.
The space is full of sighs
And weeping willows.
Do you know...?

I am every pebble here,
The sandy road, the bright manor house.
My soul feels wide when I dream of this landscape
Somewhere there, in the cramped cities.
The brittle cobweb of the low mists,
Chopin suddenly comes to mind.
It's hard not to hear him now,
When winter turns the silence white.

Do not scare me, I have not been afraid for a long time.
Look - a storm, and I am standing.
Tranquility is so juicy,
Like the fear was bitter,
My fear - my life.
You could have crushed me with one gesture.
Once. But that's already another space,
I was all made of small knots,
But I got out. I am.