Текст и перевод песни Stanisława Celińska - Obfitość

Obfitość

Ciepło wędruje od stóp
Z ziemi od stóp do głów
Z lasów i dolin splotów przecudnych
Przez które zerka Bóg

Formy a w każdej z nich treść
W każdym okruchu sens
Cały świat mówi
Tylko posłuchaj: drzewo i chrząszcz i deszcz

Spotkamy się wszyscy bo nic się nie kończy
Lecz w dobro obraca się
Choć dni przemijają
To każda godzina nadzieją otula mnie
Spotkamy się wszyscy bo nic się nie kończy
Lecz w dobro obraca się
Choć dni przemijają
To w każdej godzinie ta wiara prowadzi mnie

Kiedy zło krąży jak kruk
Sięgam do jasnych słów
Ciepło przedziera się strumykami
Pęka najgrubszy lód

Z ziemi do nieba się pnie
Życie co wszystko wiem
Wielka obfitość niewidzialnego
W widzialnym – dostrzeż je

Spotkamy się wszyscy bo nic się nie kończy
Lecz w dobro obraca się
Choć dni przemijają
To w każdej godzinie ta wiara prowadzi mnie
Spotkamy się wszyscy bo nic się nie kończy
Lecz w dobro obraca się
Choć dni przemijają
To każda godzina nadzieją otula mnie

Изобилие

Тепло поднимается от стоп
От земли, от стоп до головы
Из лесов и долин, сплетений чудесных,
Сквозь которые смотрит Бог.

Формы, а в каждой из них – суть,
В каждой крошке – смысл.
Весь мир говорит,
Только послушай: дерево, жук и дождь.

Мы встретимся все, ведь ничто не кончается,
А в добро обращается.
Пусть дни проходят,
Но каждый час надеждой окутывает меня.
Мы встретимся все, ведь ничто не кончается,
А в добро обращается.
Пусть дни проходят,
Но в каждый час эта вера ведет меня.

Когда зло кружит, как ворон,
Я обращаюсь к светлым словам.
Тепло пробивается ручьями,
Трескается самый толстый лед.

От земли до неба тянется
Жизнь, что всё знает.
Великое изобилие невидимого
В видимом – заметь его.

Мы встретимся все, ведь ничто не кончается,
А в добро обращается.
Пусть дни проходят,
Но в каждый час эта вера ведет меня.
Мы встретимся все, ведь ничто не кончается,
А в добро обращается.
Пусть дни проходят,
Но каждый час надеждой окутывает меня.