Текст и перевод песни Stavento - Kano Ton Kosmo Anakato

Kano Ton Kosmo Anakato

Σε όνειρα μαζί σου πίστεψε με ακόμα τριγυρνώ
το ξύπνημα μου έχει ακόμα το δικό σου το χαμόγελο
άλλο ένα πρωινό ηλιανθέ μου που δεν είσαι εδώ
άλλο ένα πρωινό κάνω τον κόσμο ανάκατο
μπερδεύομαι μέσα στο πλήθος και ακολουθώ
τη μυρωδιά σου που με καθιστούσε ανάστατο
ελπίζω να με οδηγήσεις στο δικό σου το βυθό
ελπίζω να μη με οδηγήσεις σε δικό σου υποκατάστατο
στον άστατο σου κόσμο βρήκα έδαφος
για να πατώ στους ροδαλένιους κάμπους σου
βρήκα οσμή για να μυρίζω
στην άγκαλια σου βρήκα μέρος για να κρυφτώ
κι από τα χείλη σου πια κρασί για να μεθύσω
Κάνω τον κόσμο ανάκατο στο πλήθος ψάχνω να σε βρω
ανάγκη έχουν τα μάτια μου να σ′ αντικρίσουν
τα χείλη μου λαχταραν' να σε φιλήσουν
Κάνω τον κόσμο ανάκατο ψάχνω παντού για να σε βρω
στη θάλασσα, στ′ αστέρια, στη γη, στον ουρανό
ρε δε με νοιάζει σου λέω, με νοιάζει μόνο να σε δω
Ο ήλιος μ' αποχαιρετά κι εγώ ακόμα σε ψάχνω
τα φώτα ανάβουν και τ' αστέρια απλώνονται στον ουρανό
την απερίγραπτη ομορφιά σου πως να περιγράψω
το φεγγάρι στο βαθύ το μπλε που ακόμα είναι μισό
ανάσα παίρνω σ′ ένα απ′ τα παγκάκια που 'χαμε κάτσει
μονολογώ όλα εκείνα που μαζί είχαμε πει
ακροβατώ στα γράμματα που μαζί είχαμε γράψει
και σχηματίζαν τη πιο όμορφη λέξη πάνω στη γη
πάνω στη γη που πίστεψέ με απόψε είναι μικρή
μπροστά στην πεθυμιά μου να σε δω έτσι φαντάζει
η ματιά μου ψάχνει ακόμα σαν τρελή να σε βρει
γιατί η παρουσία σoυ μονάχα με καθυσηχάζει
Κάνω τον κόσμο ανάκατο στο πλήθος ψάχνω να σε βρω
ανάγκη έχουν τα μάτια μου να σ′ αντικρίσουν
τα χείλη μου λαχταραν' να σε φιλήσουν
Κάνω τον κόσμο ανάκατο ψάχνω παντού για να σε βρω
στη θάλασσα, στ′ αστέρια, στη γη, στον ουρανό
ρε δε με νοιάζει σου λέω, με νοιάζει μόνο να σε δω
με νοιάζει μόνο να σε δω
Το φόντο άλλαξε το μπλε αρχίζει να ανοίγει
το κουράγιο μου δε χάνω ακόμα περπατώ
απλά το να σε δω ακόμα πιο πολύ επείγει
να πέσω στην αγκαλιά σου, να ξεκουραστώ
ξαφνού τα πόδια μου παγώσαν όταν σε είδα να πλησιάζεις
και το στόμα μου δεν μπόρεσε κουβέντα να σου πει
το σκοτάδι μου άρχισες να γλυκοχαράζεις
δεν είν' τυχαίο, με την ώρα βλέπεις πήγαινε ασορτί
Το πλήθος κάνω ανάστατο πετάω σαν αερόστατο
κάνεις τον κόσμο μου όμορφο λουλούδι σε αμμόλοφο
Τον κόσμο κάνω ανάστατο σε πίνω και γλυκομεθώ
στη θάλασσά σου θα ριχτώ μπας κι ησυχάσω

Переворачиваю мир

Поверь, я всё ещё брожу в наших снах.
Моё пробуждение всё ещё хранит твою улыбку.
Ещё одно утро, мой подсолнух, когда тебя нет рядом.
Ещё одно утро, когда я переворачиваю мир.
Я теряюсь в толпе и следую
за твоим ароматом, который сводил меня с ума.
Надеюсь, он приведёт меня к твоей глубине.
Надеюсь, он не приведёт меня к твоей подделке.
В твоём непостоянном мире я нашёл опору,
чтобы ступать по твоим розовым полям.
Я нашёл аромат, которым могу дышать.
В твоих объятиях я нашёл убежище,
а из твоих губ — вино, которым могу опьянеть.
Переворачиваю мир, в толпе ищу тебя.
Мои глаза жаждут увидеть тебя,
мои губы жаждут поцеловать тебя.
Переворачиваю мир, ищу тебя повсюду,
в море, в звёздах, на земле, на небе.
Мне всё равно, говорю тебе, мне важно лишь увидеть тебя.
Солнце прощается со мной, а я всё ещё ищу тебя.
Зажигаются огни, и звёзды рассыпаются по небу.
Как описать твою неописуемую красоту?
Луна в глубокой синеве всё ещё наполовину скрыта.
Перевожу дыхание на одной из скамеек, где мы сидели.
Бормочу всё то, что мы говорили вместе.
Балансирую на буквах, которые мы писали вместе,
и которые складывались в самое красивое слово на земле.
На земле, которая, поверь мне, сегодня ночью кажется маленькой
по сравнению с моим желанием увидеть тебя.
Мой взгляд всё ещё безумно ищет тебя,
потому что только твоё присутствие успокаивает меня.
Переворачиваю мир, в толпе ищу тебя.
Мои глаза жаждут увидеть тебя,
мои губы жаждут поцеловать тебя.
Переворачиваю мир, ищу тебя повсюду,
в море, в звёздах, на земле, на небе.
Мне всё равно, говорю тебе, мне важно лишь увидеть тебя.
Мне важно лишь увидеть тебя.
Фон меняется, синева начинает светлеть.
Я не теряю мужества, всё ещё иду.
Просто увидеть тебя становится всё более неотложной потребностью,
упасть в твои объятия, отдохнуть.
Внезапно мои ноги застыли, когда я увидел, как ты приближаешься,
и мои губы не смогли произнести ни слова.
Ты начала озарять мою тьму.
Это не случайно, видишь, всё идёт как по нотам.
Я взбудораживаю толпу, взлетаю, как воздушный шар.
Ты делаешь мой мир прекрасным, как цветок на песчаном холме.
Я взбудораживаю мир, пью тебя и сладко пьянею.
Брошусь в твоё море, чтобы найти покой.