Stavento - Trilogia - перевод текста песни на русский

Текст и перевод песни Stavento - Trilogia




Σαν προσευχή λυπάμαι σε ξέχασα
Как молитва, Прости, что я забыл тебя.
Σαν καρδιοχτύπι όμως σήμερα εδώ ήρθες
Как биение сердца, ты пришел сюда сегодня
Το χέρι σού ′πιασα σε σφιχταγγάλιασα
Я крепко сжал твою руку.
Κι ένα χαμόγελο απ'τα χείλη μου πήρες
И улыбку с моих губ ты снял
Πέρασα δύσκολα το ίδιο απάντησα
Мне было трудно ответить на тот же вопрос
Τα δάκρυα βρέξαν της αυλής μου το χώμα
Слезы пропитали землю моего двора
Να′ξερες πόσο σε λαχτάρησα
Если бы ты знал, как я тосковал по тебе
Το ίδιο απάντησες και τράβηξα το πώμα
Ты ответил мне тем же, и я вытащил пробку
Κρασί σου έβαλα μου χαμογέλασες
Вино, которое я налил, ты улыбнулась мне
Είχα καβάτζα ένα μπουκάλι από τότε
С тех пор я хватаюсь за бутылку
Σε μια στιγμή μοιάζεις να γέρασες
Через мгновение ты выглядишь старым
Το παθαίνω κι αυτό σου 'πα πότε πότε
Я понимаю, и я говорил тебе это время от времени
Παθαίνω κι άλλα ποτέ δεν έκατσες
Я получаю больше. ты никогда не садился.
Ποτέ δεν έκατσα κι εγώ να μάθω
Я тоже никогда не садился учиться
Για ένα εγώ όλα τα έκαψες
Во-первых, я сжег все это
Αφού είμαι τέτοιος καλά να πάθω
Так как я такая хорошая вещь, которую можно получить
Δε βρήκα άκρη μακριά σου όσο κι αν έψαξα
Я не нашел никакого отдаления от тебя, сколько бы я ни искал
Στη φασαρία και στη γαλήνη
В суете и суете
Τα γράμματα σου ποτέ δεν τα 'καψα
Я никогда не сжигал твои письма.
άσε τι έλεγα όταν γέμιζε η σελήνη
неважно, что я говорил, когда была полная луна
Τα αντίγραφά σου κι εγώ δεν τα ′σκισα
Ваши копии, и я их не порвал
Μέσα στην κούτα τα′χω πάνω στο πατάρι
В коробке они у меня на чердаке
Απ'τα τσιγάρα κι απ′ τα ξίδια χολή έφτυσα
От сигарет и уксуса я плююсь желчью
Κι εγώ που νόμιζα δεν έπαιρνες χαμπάρι
А я думал, ты не заметила.
Εσύ όλο νόμιζες ποτέ δε κοίταγες
Ты всегда думал, что никогда не смотрел.
Τι ήταν κρυμμένο πίσω απ'τις λέξεις
Что скрывалось за этими словами
Κι εσύ όλα τα′ξερες και μόνο ζήταγες
И ты все знал и только спросил
Ποτέ δε ρώτησες μπορείς ν'αντέξεις;
Ты никогда не спрашивал, сможешь ли ты это вынести?;
Ένιωσα άσχημα κουβέντα άλλαξα
Мне было плохо, когда я болтал, я изменился
Σε ρώτησα τι κάνει η λευκή μας σαύρα
Я спросил тебя, что делает наша белая ящерица.
Μού ′πες ζευγάρωσε βρέθηκε θηλυκό
Ты сказал мне, что приятель нашел женщину
Που τον εβάφτισε κι αυτονα άντρα
Который тоже нарисовал его мужчиной
Το σπίτι τι έγινε του άλλαξες χρώματα;
Дом, что с ним случилось, изменил цвет;
Τα πάντα άλλαξα μα δεν μπορώ να μείνω
Все изменилось, но я не могу остаться
Έχει ακόμα αναμνήσεις κι αρώματα
У него все еще есть воспоминания и ароматы
Και στη θύμησή σου αργοσβήνω
И в твоей памяти я томлюсь
Αργά το σκέφτηκες τα χείλη σου έβρεξες
Медленно ты думала об этом, твои губы были влажными.
Από πηγή που δεν ήτανε δικιά μου
Из источника, который не был моим
Λες και θα έχανες γρήγορα έτρεξες
Как будто ты мог быстро проиграть, ты побежал
Βιάστηκες βλέπεις να σβήσεις τη φωτιά μου
Ты торопишься потушить мой огонь.
Τα ίδια έκανες τα ίδια άρχισες;
Ты сделал то же самое, что и начал;
Τα ίδια δεν έκανα τα ίδια όμως αρχίζω
Я не делал того же самого, но я начинаю
Ήσουνα για μένα λουλούδι ξέχωρο
Ты была для меня отдельным цветком
Κι όταν σκέφτομαι πως σ'άγγιξε άλλος εγώ λυγίζω
И когда я думаю о том, как кто-то прикасался к тебе, я наклоняюсь.
Για σένα ήπια δηλητήρια πολλά
Для вас слабых ядов много
Αυτό λυπάμαι όμως δεν το πίνω
Это очень жаль, хотя я его не пью
Τα πράγματα εντέλει δεν ήρθαν βολικά
Вещи в конечном счете не пригодились
Τούτη η κουβέντα με πονά γι'αυτό και την αφήνω
Этот разговор причиняет мне боль, поэтому я оставляю его
Τα τραγουδάκια σου τι κάνουνε;
Ваши песни Что они делают;
Σου ′πα καλά είναι ζουν και ταξιδεύουν
Я же сказал вам, что они живут и путешествуют
Χέρι με χέρι εκεί που πρέπει φτάνουνε
Рука об руку, куда они должны добраться
Βλέπεις κι αυτά τα′απάγγειο τους γυρεύουν
Видите ли, они их ищут.
Η ώρα μου πες ότι πέρασε
Мое время говорит, что оно прошло
Και θα περάσουν όπου να'ναι να σε πάρουν
И они придут в любую минуту, чтобы забрать тебя.
Τούτη η στιγμή χειρότερα με γέρασε
Этот момент еще больше состарил меня
Η πεθυμιά κι ο εγωισμός μεταξύ τους κοντράρουν
Петимия и эгоизм противоречат друг другу
Τα μάτια ακόμα δε σε χόρτασαν
Глаза все еще не насытились тобой
Πάρτους τηλέφωνο λιγάκι ν′αργήσουν
Позвони им немного позже.
Τα δάκρυα μέσα σου δε χώρεσαν
Слезы в тебе не поместились
Κι άρχισαν πάλι να ξεχειλίζουν
И они снова начали переполняться
Η κόρνα βάρεσε τ'αστέρια σβήσανε
Раздался гудок, и звезды погасли.
λες και το φως το πήρες μαζί σου
как будто свет был унесен с собой
Ο ουρανός μου ξανασκοτείνιασε
Мое небо снова умерло
Να κυνηγάω άρχισα την πνοή σου
В погоне за мной началось твое дыхание
Άφησα την αυλή στους τοίχους κλείστηκα
Я покинул двор на стенах, которые я закрыл
Κι έπιασα πάλι στο χέρι μου...
И я снова схватил себя за руку...
Μ′ αυτήνα λέει αποκοιμήθηκα
С ней она говорит, что я заснул
Όμως με ξύπνησε η άλλη μέρα
Но на днях меня разбудили
Το όνομά σου σιγοτραγούδησα
Твое имя, которое я напевал
Και ονειροκρίτη άνοιξα να το εξηγήσω
И мечтатель, которого я открыл, чтобы объяснить это
Τ' όνειρο που είδα με ταλαιπώρησε
Сон, который мне приснился, беспокоил меня
Άντε να δώ πώς θα ηρεμήσω
Дай мне посмотреть, как я успокоюсь.
Κοιτα που η μερα μου παλι ξεκινησε
Посмотри, где снова начался мой день
και στον καφε απεναντι μου δεν σε βλεπω.
и в кофе напротив меня я тебя не вижу.
Ως και το μπρικι μου, σε αποθυμισε
Так же сильно, как и моя Брики, это тебя отключило
για μενα μη ρωτας - εγω απλα αντεχω.
не спрашивай меня - я просто не могу этого вынести.
Βαζω τα ρουχα μου και τα παπουτσια μου
Я надела свою одежду и обувь
φοραω τη μασκα για να βγω στο καρναβαλι.
Я надеваю маску, чтобы пойти на карнавал.
Ο ονειροκριτης, μου ′πε διστακτικα
Сновидец нерешительно сказал мне
πως και αυτη η μερα θα'ναι χαλι.
что этот день будет ужасным.
Μα δε γαμιεται - τωρα συνηθισα
Но я не трахаюсь - теперь я к этому привыкаю
εγινα ενα μ' ολα τ′ αψυχα του κοσμου.
Я стал единым целым со всеми душами мира.
Σιγα τα λαχανα, μαλακα μου,
Притормози с овощами, придурок.,
κατι θα βρω μες τη ρωγμη του χρονου.
Я найду что-нибудь в трещине времени.
Δεν ειμαι δα κι ο πρωτος που εχασα
Я не первый, кого я потерял.
ο, τι αγαπουσα για ενα Εγω και μονο.
все, что я любил в одном-единственном Себе.
Τι κι αν για λιγο ομορφα ενιωσα;
Что, если на какое-то время я почувствовала себя красивой;
Ο τρισκαταρατος ακομα το πληρωνω...
Трискатаратос, я все еще плачу за это...
Ακομα καιγομαι, ακομα σερνομαι
Все еще горит, все еще ползет
ακομα φτυνω τη χολη μου μες τη χουφτα.
Я все еще выплевываю свою желчь в глубокую рану.
Μη με ρωτας, σου λεω, αν ντρεπομαι
Не спрашивайте меня, я говорю вам, стыдно ли мне
εχω τον εαυτο μου που φωναζει "γιουχα".
Я заставляю себя кричать "Ага".
Καιω τα ρουχα σου και τα αντιγραφα
Я сжигаю твою одежду и копии
νομιζοντας πως ετσι θα σε αποφυγω.
думал, что буду избегать тебя.
Φτυνω τα κρινα σου, μα και τα νουφαρα
Я выплевываю твои лилии, но я выплевываю твою лапшу.
μονολογω "που θα παει θα ξεφυγω..."
монолог "куда он пойдет, я убегу..."
Στο πρωτο απαγγειο μας νομιζα σ′αδειασα
Во время нашей первой декламации я думал, что оставил тебя
απ'το κεφαλι, μα η καρδια μου αγκομαχαει.
с головы, но мое сердце взволновано.
Δευτερη σταση: ουτε που δακρυσα
Вторая остановка: я даже не порвал
το γαμημενο το κεφαλι μου ποναει.
у меня чертовски болит голова.
Τριτη και τελειωσα -ειπα απο μεσα μου-
Третий, и я закончил, - сказал я изнутри-
κοιτα τραγουδια ομως ακομα σου γραφω...
посмотри на песни, но я все еще пишу тебе...
Αναρωτιεμαι, που πηγε η μπεσα μου;
Интересно, куда делась моя Беса;
Λες να την αφησα στον αδειανο μου ταφο;
Ты думаешь, я оставил ее в своей пустой могиле;
Το πηρα αποφαση - δε συνεχιζεται
Я принял решение - это не продолжается
αυτη η κατασταση, καταντησε αηδια.
эта ситуация стала отвратительной.
Δεν εισαι πλαι μου γιατι το διαλεξα
Ты не со мной, потому что я так решил
γιατι το να′μαστε μαζι δεν είχε ουσια...
потому что быть вместе на самом деле не имело значения...
Δεν ειχε νοημα ουτε και χρωματα
Это не имело смысла, и в этом не было никаких цветов.
χαθηκαν ολα ξεθωριασαν απ'το ξυδι.
это все gone.it все пропало.
Τα ομορφα αρωματα, δυστυχως γιναν′
Прекрасные духи, к несчастью, становятся'
κι αυτα λεκες σε σαπιο σανιδι.
а это пятна на гнилой доске.
Το αγγιγμα σου, θυμαμαι δεν μ' αγγιζε
Твое прикосновение, я помню, не коснулось меня.
και η φωτια σου, γινηκε σταχτη.
и твой огонь пепельный.
Η αγαπη επαψε να υφαίνεται
Любовь перестала сплетаться
για τα καλα στο μικρο μας τ′αδραχτι.
навсегда на нашей маленькой руке.
Το ονειρο μου, δεν το καταλαβες
Мой сон, ты его не понял
το ονειρο σου, δεν εκατσα ν' ακουσω.
твой сон, я не мог слышать.
Αρα συμπερασμα: Εφτασε η στιγμη,
Итак, вывод: момент настал,
το τραγουδι καπου εδω να κλεισω...
песня где-то здесь, чтобы закончить...
Στον εαυτο μου, αυτα ψυθιρισα
Про себя я прошептал:
αυτα μου ειπα - μπας κι ηρεμισω.
вот что я сказал себе - я успокаиваюсь.
Λυπαμαι ακομα, που δεν σε νικησα,
Я все еще сожалею, что не победил тебя.,
μα που θα παει, καποτε θα σε νικησω...
но куда бы он ни направлялся, когда-нибудь я тебя побью...
Καποτε θα μπορω χωρις τη σκεψη σου
Когда-нибудь я смогу без твоей мысли
απλα κι εγω σαν ανθρωπος να ζησω.
просто как мужчина, чтобы жить.
Να μη με τυρανα το καθε βημα μου
Позволь мне не быть тираном на каждом шагу
θα βρω τον τροπο το μυστηριο να λυσω.
Я придумаю, как разгадать эту тайну.
θα βρω τη δυναμη, μακρυα απο σενανε
Я найду силу, подальше от интриг
καινουργια ονειρα να ξαναχτισω.
новые мечты, которые нужно перестроить.
Δεν ειναι προσκληση, ουτε και καλεσμα
Это не приглашение, это не звонок.
ουτε που θελω να σε συναντήσω.
Я даже не хочу с тобой встречаться.
Ποτε τα μεσα μου, απλα δε δεχτηκαν
Никогда не мои средства, они просто не приняли
τουτη την εποχη που ολα τα σηκωνει.
это время, когда все встает на ноги.
Αγαπες δανεικες... γεματες σκονη
Займы на любовь... полный пыли
δεν ειναι αυτα σου λεω για μενανε
это не то, о чем я говорю.
και για κανενανε, απλα συμβιβαζομαστε ολοι
и ни для кого мы все просто идем на компромисс.
ψαχνουμε ματαια το ρολο μας
мы тщетно ищем свою роль
μα για το εργο τουτο δεν μειναν αλλοι ρολοι.
но для этой работы других ролей не осталось.
Αυτα μου ειπα και ξεκινησα
Вот что я сказал и начал
τη μερα, εντελλει, δεν μπορεσα να πεισω.
в конце концов, днем я не мог убедить.
Ειναι και γκριζος ο καιρος
Это тоже серое время.
αντε να δω πως θα συνεχισω...
позвольте мне посмотреть, как я справлюсь...
εφτασα στην δουλεια λιγακι αργησα
Я немного опоздал на работу
στραβα με κοιταξε τ' αφεντικο μου
мой босс посмотрел на меня.
μου ειπε αργες και ανυσυχισα σιγα μαλακα
он сказал мне медленно, и я волновался медленно, придурок.
μου μην θες και το καλο μου ειπα απο μεσα μου
не хочешь меня, и я сказал, что хорошо для меня изнутри
του χαμογελασα του ειπα κατι γ′ αυτοκινητο μου
Я улыбнулась ему и что-то сказала ему.
αλλη μια μερα δηθεν ξεκινησε και ′γω ακομα ψαχνω
должен начаться еще один день, а я все еще ищу
να βρω τον εαυτο μου παλι απενταντι ηρθες και καθησες
чтобы снова оказаться напротив тебя, ты подошел и сел
με τις χιλιαδες σου τις ερωτησεις α παναγια μου μονο μου
с твоими тысячами вопросов девственница только я
μ' αφησες δεν εχω πανω μου χιλιαδες απαντησεις ενω αποριες
ты бросил меня, У меня нет тысячи ответов, пока я задаюсь вопросом
εχω αμετριτες δεν ζητησα ποτε ομως να βρω τις λυσεις
Я никогда не просил находить решения.
Κράτησα απόσταση... τόση όση έπρεπε...
Я держался на расстоянии... столько, сколько я должен был...
Ποτέ στα μάτια της... δάκρυ μου μην κυλήσεις...
Никогда в ее глазах... моя слеза не катится...
Ποτέ στις μαύρες της... και στις σκοτούρες της...
Никогда в ее темноте... и к ее огорчениям...
Ούτε στιγμή... μην της υπενθυμίσεις...
Ни на мгновение... не напоминай ей...
Πως ήμουν κάποτε εγώ στο πλάι της...
Что когда-то я был рядом с ней...
Άστηνα ησυχη της να κάνει την αρχή της...
Оставь ее в покое, чтобы она начала...
Να πάει όπου γούσταρε... κι όπου λαχτάρησε...
Иди, куда ему заблагорассудится... и куда он стремился...
Να βρει τι έλειπε απ′ την ζωή της...
Чтобы выяснить, чего не хватало в ее жизни...
Κοντά της τίποτα εμένα δε μου λειπε...
Я ничего не пропустил рядом с ней...
Απάγγειο μου ήταν μονάχα η φωνή της...
Это был всего лишь ее голос...
Σκονταυτω πανω της οπου και να σταθω
Я натыкаюсь на нее, где бы я ни стоял
λες και οι δρομοι ολοι δικοι της χιλιαδες οι φωνες
как будто все улицы были ее Тысячью Голосов
που υπαρχουν γυρω μου εγω μοναχα ακουω την δικη της
кто рядом со мной, я слушаю только ее
και αυτο το πατημα πανω στο στερνο μου θεε μου παρ το
и этот шаг на моей груди, Боже, прими его
αλλο δεν το αντεχω οι δρομοι ανοιγωνται να τρεξω λευτερος
Я больше не могу этого выносить, дороги открыты, чтобы бежать свободно.
πες μου ακομα γιατι κοντα της τρεχω πολυ με κουρασα και
скажи мне еще, почему рядом с ней я бегу, очень уставший от себя и
με συχαθηκα στο καθε βημα της να 'μαι το θυμα
Меня тошнило от каждого ее шага быть жертвой
αυτη αμεριμνη μπορει να καθεται και ′γω ακροβατω επανω σε ενα νημα
этот америмни может сидеть, а я акробат на ниточке
αντε ψυχουλα μου παρ το αποφαση οτι κι αν γινει θα ναι παντα
давай, душа моя, прими решение, каким бы оно ни было всегда.
στο μυαλο μου παντα κρυσταλυνη και αψεγαδιαστη η καθαροτητα
в моем сознании всегда кристальная и безупречная чистота
στο πλανο το θολο μου παντα υπεροχη και απροσαρμοστη αν ητανε
осенью мой купол всегда прекрасен и недоступен, если бы он был
αλλιως πως θα τανε τραγουδι σαν προσευχη ειναι στο στομα μου
иначе как бы песня, похожая на молитву, оказалась у меня во рту
πανω στο σωμα μου το ποιο ομορφο λουλουδι η ομορφη η βροχη
на моем теле самый красивый цветок или красивый дождь
πανω στο τζαμι μου που συντροφια κανει στην μοναξια μου
на моей мечети, которую общение создает в моем одиночестве
αν ηταν πλαι μου θα τελειωνε αδοξα υπευθυνη για την κακορουτινια
если бы она была рядом со мной, то оказалась бы в темноте.
μου αυτο δεν γινεται πλεον στις μερες μας ο ερωτας μοναχα γινεται αγαπη
моей любви больше нет в наши дни. любовь только становится любовью.
η αγαπη βοφιτρο μα και συνηθεια και αισχοι γινωνται με την καπελαγαπη δεν διαφερω απο κανενανε το ιδιο μπερδεμα εχω μες το
любовь к бофитро, но также привычка и стыд становятся вместе с любовью к шляпе Я ни от кого не отличаюсь тем же замешательством, которое у меня в
μυαλο μου
мой разум
αλλιως το σκευτωμαι και το ονειρευωμαι κι αλλιως το λεω
в противном случае я думаю об этом, и я мечтаю об этом, и в противном случае я говорю это
και περναω τον καιρο μου ολα τα ειπα και ολα τα εκανα ελπιζω καποιοι τα μισα να καταλαβαν
и я провожу свое время, Все, что я сказал, и все, что я сделал, Я надеюсь, что кто-то наполовину понимает
ετουτο θα ηταν το κυκνιο ασμα μου μα τα δαιμονια φωτιες μου αναβαν ωρα καλη οπου κι αν βρισκεσαι για σενα δεν θα με ξαναρωτησω παω εκει που εφτασα ως τα αυτακια σου ζωη μιση και πως θα καταντησω
это была бы моя лебединая песня, но мои демонические огни поднимаются хорошее время независимо от того, где ты находишься для тебя, я не буду просить меня снова идти туда, где я достиг твоих ушей, половина жизни и как я стану






Авторы: meth


Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.