Текст и перевод песни Stef Bos - De Omgekeerde Tijd

Soms reis ik in een droom
Door een omgekeerde tijd
Langs een omgekeerde weg
Die van nu naar vroeger leidt

Het verleden heeft de toekomst
Want de toekomst is geweest
In een omgekeerde wereld
Waar de klok naar links beweegt.

En de liefde die voorbij is
Vindt de weg terug naar de bron
Om in schoonheid te verdwijnen
Op de dag dat het begon.

En de lente wordt weer winter
De elke oorlog die verdwijnt
En de stukgeschoten steden
Staan opeens weer overeind

Wat vergaan was en verloren,
Wordt geboren uit het graf.
Ik leer het evenwicht verliezen
En ik leer het lopen af.

En ik leer om los te laten
Want je neemt steeds minder mee
In een omgekeerde wereld
Waar de klok naar links beweegt.

Zo komt alles bij de oorsprong
In een punt weer bij elkaar.
Alle voor- en tegenstanders,
Alle liefde, alle haat

Alle wegen komen ergens
Bij een tweesprong weer bijeen.
Wat vervreemd was,
Komt weer samen.
Daarna staan we weer alleen.

En de verte wordt steeds verder
En de leugen wordt weer waar.
Zo komt alles bij de oorsprong
In een punt weer bij elkaar.

Иногда я путешествую во сне.
Сквозь обратное время
По обратному пути
Ведущий от настоящего к прошлому.

У прошлого есть будущее.
Потому что будущее было
В перевернутом мире.
Где часы движутся влево.

И любовь, которая закончилась.
Найди свой путь обратно к источнику.
Раствориться в красоте.
День, когда все началось.

И весна снова превращается в зиму.
Каждая война, которая исчезает.
И разрушенные города
Внезапно я снова встаю.

Что было потеряно и потеряно,
Рожденный из могилы.
Я учусь терять равновесие.
И я заканчиваю идти.

И я учусь отпускать,
потому что ты берешь с собой все меньше и меньше.
В перевернутом мире
Где часы движутся влево.

Поэтому все приходит к истокам.
Снова вместе в одной точке.
Все сторонники и противники,
Все любят, все ненавидят.

Все дороги ведут куда-то.
Встретимся снова на перекрестке.
Что было отчуждено,
Мы снова вместе.
А потом мы снова одни.

И расстояние становится все дальше и дальше.
И ложь снова становится правдой.
Поэтому все приходит к истокам.
Снова вместе в одной точке.