Текст и перевод песни Stef Bos - Het Midden

Het Midden

Ik sta hier in het midden
De wereld om mij heen
De linkerkant is bloedeloos
En de rechterkant is leeg
Wat voor de ene liefde is
Is voor de ander haat
Alsof wij zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat

Er is geen kant te kiezen
Ze maken ons wat wijs
Ze praten over zwart en wit
Maar wijsheid is vaak grijs
De een sterft voor een God
Die de ander dood verklaart
Alsof wij zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat
Maar ik geloof
Ik geloof
Dat het midden bestaat

En de eenvoud gaat ten onder
In een zee van overvloed
De kudde zoekt een herder
En de wolven ruiken bloed
En de honger naar sensatie
Maakt een koning van een dwaas
Alsof we zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat
Maar ik geloof
Ik geloof
Dat het midden bestaat

We zien ons zoeken naar een richting
We weten niet waarheen
We zijn te weinig samen
We zijn teveel alleen

En we sluiten onze poorten
Om te houden wat we hebben
We sluiten alles buiten
Alles wat ons nog kan redden
We zijn bang om te verliezen
Wat al lang verloren is
En we zien niet dat de weg naar buiten
Voor ons open ligt
En onze dromen zijn versleten
En de vreemdeling verdampt
We jagen door de straten
Van een uitgestorven stad
En we zoeken naar een richting
En we weten niet waarheen
We zijn te weinig samen
We zijn teveel alleen

Le Milieu

Je suis ici au milieu
Le monde autour de moi
Le côté gauche est sans sang
Et le côté droit est vide
Ce qui est l'amour pour l'un
Est la haine pour l'autre
Comme si nous avions oublié
Que le milieu existe encore

Il n'y a pas de côté à choisir
Ils nous font croire
Ils parlent de noir et de blanc
Mais la sagesse est souvent grise
L'un meurt pour un Dieu
Que l'autre déclare mort
Comme si nous avions oublié
Que le milieu existe encore
Mais je crois
Je crois
Que le milieu existe

Et la simplicité est engloutie
Dans une mer d'abondance
Le troupeau cherche un berger
Et les loups sentent le sang
Et la soif de sensation
Fait un roi d'un imbécile
Comme si nous avions oublié
Que le milieu existe encore
Mais je crois
Je crois
Que le milieu existe

Nous nous voyons chercher une direction
Nous ne savons pas où aller
Nous sommes trop peu ensemble
Nous sommes trop seuls

Et nous fermons nos portes
Pour garder ce que nous avons
Nous excluons tout
Tout ce qui peut encore nous sauver
Nous avons peur de perdre
Ce qui est perdu depuis longtemps
Et nous ne voyons pas que le chemin vers l'extérieur
Est ouvert devant nous
Et nos rêves sont usés
Et l'étranger s'évapore
Nous courons dans les rues
D'une ville éteinte
Et nous cherchons une direction
Et nous ne savons pas où aller
Nous sommes trop peu ensemble
Nous sommes trop seuls