Schemerlicht - Stef Bos перевод на русский

Schemerlicht

De zon die langzaam ondergaat
Gedachten die je achterlaat
Van wat verdwijnt
En dat wat blijft

Zoals de straten in het ochtendlicht
De chaos en het evenwicht
En de hemel in je hoofd

En de eeuwigheid die niet bestaat
En de stilte die wordt weggepraat
Omdat je altijd rond de kern draait

Er is zoveel om te zien
Je ziet het met je ogen dicht
Voor je valt... in slaap
Maakt niet uit wanneer of waar
Alles danst dan door elkaar
Wat voorbij is komt weer terug
Zoals de wolken in de lucht

De nachten die je nooit vergeet
De dagen die je hebt gedeeld
De tijd die alle wonden heelt

En de eenzaamheid die mooier is
Dan het feest waar je wordt uitgewist
In een massa die zichzelf verliest

En de deur die altijd openstaat
En de liefde die je binnenlaat
En je houdt je adem in

Er is zoveel om te zien
Je ziet het met je ogen dicht
Voor je valt... en slaapt
Maakt niet uit wanneer of waar
Alles danst dan door elkaar
Wat voorbij is
Komt weer terug
Zoals de wolken
In de lucht

De stroming die je niet vertrouwt
Het web dat je gevangen houdt
De weg naar boven uit het dal

En de waanzin die je voor je ziet
Het masker dat de huid verstikt
En dan de ruimte en het licht

En de sneeuw die op de daken lag
In een stad waar je de hemel zag
In een huis waar je gelukkig was
Gras
De maan die door het dakraam schijnt
En de armen waar je in verdwijnt
En de ogen die oneindig zijn

Er is zoveel om te zien
Met je ogen dicht
In het schemerlicht

Сумеречный свет

Солнце, что медленно заходит,
Мысли, что ты оставляешь.
О том, что исчезает,
И о том, что остается.

Как улицы в утреннем свете,
Хаос и равновесие,
И небо у тебя в голове.

И вечность, которой нет,
И тишина, что заговорена до смерти,
Ведь ты всегда кружишься вокруг сути.

Так много всего, на что можно смотреть,
Ты видишь это с закрытыми глазами.
Прежде чем ты уснёшь...
Неважно, когда или где,
Всё смешивается в танце.
То, что прошло, возвращается,
Как облака в небе.

Ночи, которые ты никогда не забудешь,
Дни, которые мы разделили,
Время, которое лечит все раны.

И одиночество, что прекраснее,
Чем праздник, где ты теряешься
В толпе, забывшей саму себя.

И дверь, что всегда открыта,
И любовь, что ты впускаешь,
И ты задерживаешь дыхание.

Так много всего, на что можно смотреть,
Ты видишь это с закрытыми глазами.
Прежде чем ты уснёшь...
Неважно, когда или где,
Всё смешивается в танце.
То, что прошло,
Возвращается,
Как облака
В небе.

Течение, которому ты не доверяешь,
Паутина, что держит тебя в плену,
Путь наверх, из долины.

И безумие, которое ты видишь перед собой,
Маска, что душит кожу,
И затем — простор и свет.

И снег, что лежал на крышах
В городе, где ты видела небо,
В доме, где ты была счастлива.
Трава.
Луна, что светит сквозь окно в крыше,
И руки, в которых ты растворяешься,
И глаза, что бездонны.

Так много всего, на что можно смотреть
С закрытыми глазами
В сумеречном свете.