Enas Megalos Kosmos - Stereo Nova перевод на немецкий

Enas Megalos Kosmos

Ήταν μια νύχτα παράξενη στο μικρό υπόγειο
Ένα τρένο στο βορρά, ένα τρένο στο νότο
Ο φίλος μου σκεφτόταν το ρητό
Πως ο σκύλος είναι ο μόνος φίλος τού ανθρώπου
Κοιτάξαμε δεξιά και μετά αριστερά
Κι είδαμε κάποιον να κοιμάται στα σκαλιά
Ήταν ο ίδιος που μετά μας ζητούσε χρήματα
Και χαμογελούσε χαμένος στα μισά του τίποτα
Πώς μια ζωή μπορεί να χαθεί ξαφνικά;
Όταν ο ήλιος χαράξει, έρχεται η σκοτεινιά
Κι είναι μόνο τότε που μια γύφτισσα μπορεί
Να διαβάσει το χέρι σου και μετά να χαθεί
Σ' εκείνα τα σπίτια που κυλάνε με τροχούς
Εδώ κι εκεί, σ' ένα κόσμο από ελεεινούς

Έλεος είναι κάτι που κανείς δεν το θέλει
Μέχρι που φτάνεις στο σημείο να βγάζεις το χέρι
Και κάπως έτσι περπατάει ο ένας πίσω απ' τον άλλο
Γελώντας ή κλαίγοντας σ' ένα κόσμο μεγάλο

Ο φίλος μου κι εγώ διασχίζαμε προάστια
Η διαδρομή μεγάλωνε, το μυαλό μου καιγότανε
Σε μια στάση κάποιος μπήκε και ζητούσε χρήματα
Έξω απ' το παράθυρο το φεγγάρι κρεμόταν στα σύρματα
Καθενός το στόμα πάντα ψάχνει για τις λέξεις
Κι εσύ σκέφτεσαι από μέσα σου πως θέλεις να τρέξεις
Σαν εκείνο το κογιότ που πιτσιρίκι έβλεπες
Σε κανένα δεν είπες πως την αγάπησες
Όπως κανένα δεν ενδιέφερε πώς εσύ μεγάλωσες
Πως πριν από μια προσευχή με το θεό μάλωσες
Κι αν δεν είχες ένα φίλο, τότε θα είχες ένα σκύλο
Ή ένα τοίχο να μιλάς ή του δρόμου το στύλο
Και κάπως έτσι τελειώνει η ιστορία ενός ανθρώπου
Που ζητούσε αγάπη στο τέλος του δρόμου
Και κάπως έτσι περπατάει ο ένας πίσω απ' τον άλλο
Γελώντας ή κλαίγοντας σ' ένα κόσμο μεγάλο

Έλεος είναι κάτι που κανείς δεν το θέλει
Μέχρι που φτάνεις στο σημείο να βγάζεις το χέρι
Και κάπως έτσι περπατάει ο ένας πίσω απ' τον άλλο
Γελώντας ή κλαίγοντας σ' ένα κόσμο μεγάλο

Eine Große Welt

Es war eine seltsame Nacht in dem kleinen Keller
Ein Zug nach Norden, ein Zug nach Süden
Mein Freund dachte über das Sprichwort nach
Dass der Hund der einzige Freund des Menschen ist
Wir schauten nach rechts und dann nach links
Und sahen jemanden auf der Treppe schlafen
Es war derselbe, der uns später um Geld bat
Und lächelte, verloren in seinem halben Nichts
Wie kann ein Leben plötzlich verloren gehen?
Wenn die Sonne aufgeht, kommt die Dunkelheit
Und nur dann kann eine Zigeunerin
Deine Hand lesen und dann verschwinden
In jenen Häusern, die auf Rädern rollen
Hin und her, in einer Welt von Erbärmlichen

Mitleid ist etwas, das niemand will
Bis du an dem Punkt ankommst, an dem du deine Hand ausstreckst
Und so geht einer hinter dem anderen her
Lachend oder weinend in einer großen Welt

Mein Freund und ich durchquerten Vororte
Die Strecke wurde länger, mein Verstand brannte
An einer Haltestelle stieg jemand ein und bat um Geld
Draußen vor dem Fenster hing der Mond an den Drähten
Jedermanns Mund sucht immer nach den Worten
Und du denkst innerlich, dass du weglaufen willst
Wie jener Kojote, den du als Kind gesehen hast
Du hast niemandem gesagt, dass du sie geliebt hast
So wie es niemanden interessierte, wie du aufgewachsen bist
Wie du dich vor einem Gebet mit Gott gestritten hast
Und wenn du keinen Freund hättest, dann hättest du einen Hund
Oder eine Wand, zu der du sprichst, oder die Straßensäule
Und so endet die Geschichte eines Mannes
Der am Ende der Straße nach Liebe suchte
Und so geht einer hinter dem anderen her
Lachend oder weinend in einer großen Welt

Mitleid ist etwas, das niemand will
Bis du an dem Punkt ankommst, an dem du deine Hand ausstreckst
Und so geht einer hinter dem anderen her
Lachend oder weinend in einer großen Welt