Enas Megalos Kosmos - Stereo Nova перевод на русский

Enas Megalos Kosmos

Ήταν μια νύχτα παράξενη στο μικρό υπόγειο
Ένα τρένο στο βορρά, ένα τρένο στο νότο
Ο φίλος μου σκεφτόταν το ρητό
Πως ο σκύλος είναι ο μόνος φίλος τού ανθρώπου
Κοιτάξαμε δεξιά και μετά αριστερά
Κι είδαμε κάποιον να κοιμάται στα σκαλιά
Ήταν ο ίδιος που μετά μας ζητούσε χρήματα
Και χαμογελούσε χαμένος στα μισά του τίποτα
Πώς μια ζωή μπορεί να χαθεί ξαφνικά;
Όταν ο ήλιος χαράξει, έρχεται η σκοτεινιά
Κι είναι μόνο τότε που μια γύφτισσα μπορεί
Να διαβάσει το χέρι σου και μετά να χαθεί
Σ' εκείνα τα σπίτια που κυλάνε με τροχούς
Εδώ κι εκεί, σ' ένα κόσμο από ελεεινούς

Έλεος είναι κάτι που κανείς δεν το θέλει
Μέχρι που φτάνεις στο σημείο να βγάζεις το χέρι
Και κάπως έτσι περπατάει ο ένας πίσω απ' τον άλλο
Γελώντας ή κλαίγοντας σ' ένα κόσμο μεγάλο

Ο φίλος μου κι εγώ διασχίζαμε προάστια
Η διαδρομή μεγάλωνε, το μυαλό μου καιγότανε
Σε μια στάση κάποιος μπήκε και ζητούσε χρήματα
Έξω απ' το παράθυρο το φεγγάρι κρεμόταν στα σύρματα
Καθενός το στόμα πάντα ψάχνει για τις λέξεις
Κι εσύ σκέφτεσαι από μέσα σου πως θέλεις να τρέξεις
Σαν εκείνο το κογιότ που πιτσιρίκι έβλεπες
Σε κανένα δεν είπες πως την αγάπησες
Όπως κανένα δεν ενδιέφερε πώς εσύ μεγάλωσες
Πως πριν από μια προσευχή με το θεό μάλωσες
Κι αν δεν είχες ένα φίλο, τότε θα είχες ένα σκύλο
Ή ένα τοίχο να μιλάς ή του δρόμου το στύλο
Και κάπως έτσι τελειώνει η ιστορία ενός ανθρώπου
Που ζητούσε αγάπη στο τέλος του δρόμου
Και κάπως έτσι περπατάει ο ένας πίσω απ' τον άλλο
Γελώντας ή κλαίγοντας σ' ένα κόσμο μεγάλο

Έλεος είναι κάτι που κανείς δεν το θέλει
Μέχρι που φτάνεις στο σημείο να βγάζεις το χέρι
Και κάπως έτσι περπατάει ο ένας πίσω απ' τον άλλο
Γελώντας ή κλαίγοντας σ' ένα κόσμο μεγάλο

Большой мир

Это была странная ночь в маленьком подвале,
Один поезд на север, другой на юг.
Мой друг размышлял над поговоркой,
Что собака — единственный друг человека.
Мы посмотрели направо, потом налево
И увидели кого-то спящего на ступеньках.
Это был тот же, кто потом просил у нас денег
И улыбался, потерянный в своем ничто.
Как жизнь может исчезнуть внезапно?
Когда встает солнце, приходит темнота,
И только тогда цыганка может
Прочитать твою руку и затем исчезнуть
В тех домах, что катятся на колесах
Туда-сюда, в мире жалких людей.

Сострадание — это то, чего никто не хочет,
Пока не дойдешь до того, что протягиваешь руку.
И так идет один за другим,
Смеясь или плача, в этом большом мире.

Мы с другом пересекали пригороды,
Путь удлинялся, мой разум пылал.
На одной остановке кто-то вошел и просил денег,
За окном луна висела на проводах.
Уста каждого всегда ищут слова,
А ты думаешь про себя, что хочешь бежать,
Как тот койот, которого ты видел ребенком.
Никому ты не сказал, что любил ее,
Как никого не волновало, как ты вырос,
Как перед молитвой ты спорил с Богом.
И если бы у тебя не было друга, тогда у тебя была бы собака,
Или стена, с которой можно говорить, или столб у дороги.
И так заканчивается история человека,
Который искал любви в конце пути.
И так идет один за другим,
Смеясь или плача, в этом большом мире.

Сострадание — это то, чего никто не хочет,
Пока не дойдешь до того, что протягиваешь руку.
И так идет один за другим,
Смеясь или плача, в этом большом мире.