Kazimierz Wierzyński (Remix trzeci) - Strachy Na Lachy перевод на немецкий

Kazimierz Wierzyński (Remix trzeci)

Kielich pór roku zgłębiając wielekroć
Można dotrzeć do Stanów Zjednoczonych Duszy
Kiedy sprzeczności się ze sobą zetkną
Jedno jeszcze pragnienie nieodmiennie suszy:
Zgubić za sobą ból gorycz i żal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal.

Unieść się ponad spiekotę epoki
Śmignąć przez ściany dymów z jednego odbicia
Przeskoczyć wieczność w jednym mgnieniu oka
I pobić rekord świata w długości przeżycia
Opaść w zaświecie jak świetlisty szal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal

Zaświat wygląda jak przedświat dziecięcy:
Jeśli wojna to tylko - z błękitem - zieleni
Popłoch - jedynie słonecznych zajęcy
Jeśli stronnictw rozgrywki - to stronnictw strumieni
Jeśli ofiara - to z wiatru i fal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal

A w samym środku jest muzeum grozy
Czarnych polonezów strojów i ustrojów
Poustawianych w nierozumne pozy
Jak płomieni języki zastygłe w podboju
I nikt nie pojmie szeptu ciemnych sal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal

Zaświat to przecież - Kresy naszych marzeń
- Rajów utraconych w dzieciństwie rubieże
Gdzie z kapeluszem w ręku mówią Twarze
- Miło znów Pana ujrzeć Panie Kazimierzu!
Gdzie uroczyście trwa najświętsza z gal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal...

Kazimierz Wierzyński (Dritter Remix)

Den Kelch der Jahreszeiten vielfach ergründend
Kann man die Vereinigten Staaten der Seele erreichen
Wenn die Widersprüche aufeinandertreffen
Quält doch ein Verlangen unveränderlich:
Den Schmerz, die Bitterkeit und den Kummer hinter sich zu lassen
Im letzten Sprung in die unendliche Ferne.

Sich über die Gluthitze der Epoche zu erheben
Mit einem Satz durch die Rauchwände zu huschen
Die Ewigkeit in einem Augenblick zu überspringen
Und den Weltrekord in der Lebensdauer zu brechen
Im Jenseits niederzufallen wie ein leuchtender Schal
Im letzten Sprung in die unendliche Ferne

Das Jenseits sieht aus wie die kindliche Vor-Welt:
Wenn Krieg, dann nur der des Grüns – mit dem Blau
Aufruhr – nur von Sonnenhasen
Wenn Parteienkämpfe – dann die der Ströme
Wenn Opfer – dann aus Wind und Wellen
Im letzten Sprung in die unendliche Ferne

Und mitten drin ist ein Museum des Grauens
Schwarzer Polonaisen, Trachten und Systeme
Aufgestellt in unverständige Posen
Wie Flammenzungen, erstarrt in der Eroberung
Und niemand wird das Flüstern der dunklen Säle verstehen
Im letzten Sprung in die unendliche Ferne

Das Jenseits ist doch – die Kresy unserer Träume
– Die Randgebiete der in der Kindheit verlorenen Paradise
Wo Gesichter mit dem Hut in der Hand sprechen
– Schön, Sie wiederzusehen, Herr Kazimierz!
Wo feierlich die heiligste aller Galas währt
Im letzten Sprung in die unendliche Ferne...