Przedszkole - Strachy Na Lachy перевод на немецкий

Przedszkole

W przedszkolu naszym nie jest źle
Zabawek mamy tutaj w bród
Po całych dniach bawimy się
W coraz to inny trud

Pani nam przypatruje się
Pilnuje gdzie zabawy kres
W przedszkolu naszym nie jest źle
Kiedy się grzecznym jest

Bo jeśli nie - zaraz po pupach po pupach po pupach biją nas
I krzyczą - patrz szcze patrz szczeniaku gdzieś ty wlazł
Albo po łapach po łapach po łapach trzepią i
W kącie się łyka łzy

Za oknem tyle świata lśni
Do szyby więc przyciskam nos
Wszystkim zachwycałbym się gdy -
Gdyby nie Pani głos

Bo mamy w pociąg bawić się
Pani nas ciągnie tam i tu
I chyba sama nie wie gdzie
Powtarza tylko: czu-czu-czu...

My za nią przewracając się
I na zakrętach lecąc w bok
Patrzymy jak się pociąg rwie
Krzyczymy czu-czu gubiąc krok

A Pani ciągle biega i
Za Nią już tylko jeden dwu
Bo reszta pod ścianami tkwi
I leżąc krzyczy: czu-czu-czu!

Pani się zatrzymuje zła
Pierwszego z brzegu łapie i
Tym pierwszym zwykle bywam ja
Bo jestem krnąbrny oraz zły

Więc zaraz da mi da po pupie po pupie po pupie zbije mnie
Krzycząc - czemu szcze czemu szczeniaku nie bawisz się
A ja z pociągu z pociągu wypadłem tylko i
W kącie połykam łzy

Lecz nic nie mówię cóż to da?
Coś tylko we mnie w środku drży
W kąciku siedzę cicho-sza,
Myślę że smutno mi

Lecz z czasem minie też i to
W przedszkolu naszym tak już jest
Że zapomina się tu zło
Tu troskom szybki kres!

Więc znów bawimy wszyscy się
Pod czujnym okiem Pani, i
W przedszkolu naszym nie jest źle!
(Nie, nie, szczególnie, gdy się śpi!)

Kindergarten

In unserem Kindergarten ist es nicht schlecht
Spielzeug haben wir hier in Hülle und Fülle
Den ganzen Tag spielen wir
In immer neuer Mühe

Die Frau schaut uns zu
Passt auf, wo das Spiel endet
In unserem Kindergarten ist es nicht schlecht
Wenn man brav ist

Denn wenn nicht - gleich auf den Po, auf den Po, auf den Po schlagen sie uns
Und schreien - schau her, schau her, du Welpe, wo bist du hingeraten
Oder auf die Pfoten, auf die Pfoten, auf die Pfoten hauen sie und
In der Ecke schluckt man Tränen

Draußen vor dem Fenster glänzt so viel Welt
An die Scheibe drücke ich also meine Nase
Alles würde mich begeistern, wenn -
Wenn nicht die Stimme der Frau wäre

Denn wir sollen Zug spielen
Die Frau zieht uns hierhin und dorthin
Und weiß wohl selbst nicht, wohin
Wiederholt nur: Tschu-tschu-tschu...

Wir hinter ihr, umfallend
Und in den Kurven zur Seite fliegend
Schauen wir, wie der Zug zerreißt
Schreien wir tschu-tschu, den Schritt verlierend

Und die Frau rennt ständig weiter und
Hinter Ihr nur noch einer, zwei
Denn der Rest hockt an den Wänden
Und liegend schreit: Tschu-tschu-tschu!

Die Frau bleibt böse stehen
Den ersten Besten schnappt sie und
Dieser Erste bin normalerweise ich
Denn ich bin widerspenstig und böse

Also wird sie mir gleich, wird mir auf den Po, auf den Po, auf den Po geben, mich schlagen
Schreiend - warum, du Welpe, warum, du Welpe, spielst du nicht mit
Und ich bin doch nur aus dem Zug, aus dem Zug gefallen und
In der Ecke schlucke ich Tränen

Aber ich sage nichts, was soll das bringen?
Nur etwas in mir drin zittert
In der Ecke sitze ich mucksmäuschenstill,
Ich glaube, ich bin traurig

Doch mit der Zeit vergeht auch das
In unserem Kindergarten ist das eben so
Dass man hier das Böse vergisst
Hier ist den Sorgen ein schnelles Ende gesetzt!

Also spielen wir alle wieder
Unter dem wachsamen Auge der Frau, und
In unserem Kindergarten ist es nicht schlecht!
(Nein, nein, besonders, wenn man schläft!)