Текст и перевод песни Stuðmenn - Ofboðslega frægur

Ofboðslega frægur

Hann er einn af þessum stóru,
Sem í menntaskólann fóru
Og sneru þaðan valinkunnir andans menn.
Ég sá hann endur fyrir löngu,
í miðri Keflavíkurgöngu,
Hann þótti helst til róttækur og þykir enn.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka út
Hann hefur samið fullt af ljóðum,
Alveg ofboðslega góðum,
Sem fjalla aðallega um sálarlíf þíns innri manns.
Þau er ekki af þessum heimi,
þar sem skáldið er á sveimi
Miðja vegu milli malbiksins og regnbogans.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka út

Við ræddum saman heima og geyma,
ég hélt mig hlyti að vera að dreyma
En ég var örugglega vakandi.
Mér fannst hann vera ansi bráður,
Hann spurði hvort ég væri fjáður
Og hvort ég væri allsgáður og akandi.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Já hann er, enginn venjulegur maður,
Og hann býr, í næsta nágrenni við mig,
Og hann er alveg ofboðslega frægur,
Hann tók í höndina á mér, heilsaði mér.
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég fór gjörsamlega í hnút
Hann sagði: "Komdu sæll og blessaður"
ég hélt ég myndi fríka út.

Невероятно знаменит

Он один из тех великих,
Кто в гимназию ходили
И возвращались оттуда избранниками духа.
Я видел его давным-давно,
Посреди Кефлавика шел,
Считался он радикалом, да, пожалуй, и сейчас.
Да, он не простой человек,
И живет он по соседству со мной,
И он невероятно знаменит,
Он взял меня за руку, поздоровался.
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я просто остолбенел,
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я думал, с ума сойду.
Он написал множество стихов,
Просто невероятно хороших,
Которые в основном о душе твоей, о человеке внутреннем.
Они не от мира сего,
Где поэт парит в мечтах
Посреди дороги, между асфальтом и радугой.
Да, он не простой человек,
И живет он по соседству со мной,
И он невероятно знаменит,
Он взял меня за руку, поздоровался.
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я просто остолбенел,
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я думал, с ума сойду.

Мы говорили о том о сем,
Я думал, что сплю и вижу сон,
Но, конечно, я не спал.
Он показался мне очень прямым,
Он спросил, в своем ли я уме,
И все ли у меня в порядке.
Да, он не простой человек,
И живет он по соседству со мной,
И он невероятно знаменит,
Он взял меня за руку, поздоровался.
Да, он не простой человек,
И живет он по соседству со мной,
И он невероятно знаменит,
Он взял меня за руку, поздоровался.
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я просто остолбенел,
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я думал, с ума сойду,
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я просто остолбенел,
Он сказал: "Здравствуй и будь здоров",
Я думал, с ума сойду.