Текст и перевод песни Stélios Kazantzídis feat. Marinella - O Kir' Adonis - Remastered

O Kir' Adonis - Remastered

Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ
Είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά

Αχ κυρ Αντώνη πώς σ′ αγαπάμε και μαζί σου τ' άστρα μετράμε
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να ′ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή

Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ό, τι ποτέ δεν έζησε μες τ' όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή

Αχ κυρ Αντώνη πώς σ' αγαπάμε και μαζί σου τ′ άστρα μετράμε
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να ′ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή

Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί
Μα ο κυρ Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες τ' όνειρό του θέλησε πια να ζει

O Kir' Adonis - Remastered

Mon cher Antonios, il y a longtemps que tu vivais dans la cour
avec une cruche, un lit et beaucoup de vin
Tu avais deux yeux bleus et des cheveux non coiffés
et une fleur que tu portais toujours sur tes vieux vêtements

Oh, mon cher Antonios, comment je t'aime et avec toi je compte les étoiles
nous sautons sur les feux pour toi jusqu'à ce que la pluie arrive
et nous oublions toujours ta colère, comme des oiseaux, nous nous promenons ensemble
comme des enfants, nous rions avec toi quand tu pries

Mon cher Antonios se précipite pour aller se coucher
car dans ses rêves la nuit, il veut se souvenir
de tout ce qu'il n'a jamais vécu, il vit dans ses rêves
mais la nuit s'en va et l'aube le trouve triste

Oh, mon cher Antonios, comment je t'aime et avec toi je compte les étoiles
nous sautons sur les feux pour toi jusqu'à ce que la pluie arrive
et nous oublions toujours ta colère, comme des oiseaux, nous nous promenons ensemble
comme des enfants, nous rions avec toi quand tu pries

Mais une nuit, mon cher Antonios se prépare à dormir
et quand nous nous réveillons, nous l'attendons à la porte pour qu'il apparaisse
Mais mon cher Antonios ne sortira jamais dans la cour
car il a voulu vivre pour toujours dans ses rêves