Текст и перевод песни Stélios Kazantzídis - Iliovasilema Sosto

Iliovasilema Sosto

Ηλιοβασίλεμα σωστό
Την ώρα που νυχτώνει
Τραβώ σκυφτός στο δρόμο μου στο δρόμο μου
Καημός με μαραζώνει
Τραβώ σκυφτός στο δρόμο μου στο δρόμο μου
Καημός με μαραζώνει

Γκρίζα γίνηκαν τα μαλλιά
Λύγισε το κορμί μου
Και το μαράζι ρίζωσε ρίζωσε
Βαθιά μέσα στην ψυχή μου
Και το μαράζι ρίζωσε ρίζωσε
Βαθιά μέσα στην ψυχή μου

Πόνοι με δέρνουνε πολλοί
Καημοί με βασανίζουνε
Και κάθε μέρα που περνά που περνά
Τα νιάτα μου τσακίζουν
Και κάθε μέρα που περνά που περνά
Τα νιάτα μου τσακίζουν

66 ο κύριος, 66 χρονών

Настоящий закат

Настоящий закат,
Когда наступает ночь,
Бреду, сгорбившись, по дороге своей, по дороге своей,
Тоска меня изводит.
Бреду, сгорбившись, по дороге своей, по дороге своей,
Тоска меня изводит.

Побережье сединой покрылось,
Согнулось тело мое,
И тоска пустила корни, корни,
Глубоко в моей душе.
И тоска пустила корни, корни,
Глубоко в моей душе.

Многочисленные боли терзают меня,
Печали мучают,
И каждый день, что проходит, что проходит,
Молодость мою ломает.
И каждый день, что проходит, что проходит,
Молодость мою ломает.

66 господину, 66 лет