Текст и перевод песни Svavar Knútur - Sofðu Unga Ástin Mín

Sofðu Unga Ástin Mín

Sofðu, unga ástin mín,
úti regnið grætur.
Mamma geymir gullin þín,
Gamla leggi og völuskrín.
Við skulum ekki vaka um dimmar nætur.

Það er margt sem myrkrið veit,
Minn er hugur þungur.
Oft ég svarta sandinn leit
Svíða grænan engireit.
Í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur.

Sofðu lengi, sofðu rótt,
Seint mun bezt að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
Meðan hallar degi skjótt,
Að mennirnir elska, missa, gráta og sakna.

Dors, mon jeune amour

Dors, mon jeune amour,
la pluie pleure dehors.
Maman garde tes trésors,
Le vieux lit et l'autel.
Nous ne devons pas veiller pendant les nuits sombres.

Il y a beaucoup de choses que les ténèbres savent,
Mon cœur est lourd.
Souvent j'ai regardé le sable noir
Brûler le vert pré.
Dans le glacier, les fissures profondes de la mort résonnent.

Dors longtemps, dors paisiblement,
Il sera préférable de se réveiller tard.
La fatigue te le fera vite sentir,
Alors que le jour décline rapidement,
Que les hommes aiment, perdent, pleurent et regrettent.