Текст и перевод песни Sálin hans Jóns míns - Síðasta Tækifærið

Síðasta Tækifærið

Tækifærið birtist
Yfirgefið eitt.
Ég var annars hugar
Eins og yfirleitt.
Lét það fara,
En áður en það hvarf
það hvíslaði að mér:
"Komd'og náð'í mig,
ég er.
Komd'og náð'í mig,
ég fer.
Komd'og finndu mig."

Loksins kom það aftur
Eftir langa bið.
En um leið þó sýndi
á sér fararsnið.
Og það hvaddi,
í sömu andránni það hvíslaði að mér:
"Komd'og náð'í mig,
ég fer.
Komd'og náð'í mig,
Frá þér.
Komd'og finndu mig."

Það hefði dugað lítið augnatillit,
Einhver hreyfing,
útrétt höndin.
Það var að bíða eftir einu orði,
Andardrætti,
Ekkert gerðist.
Það fór.
Það fór.
Það fór.

Tækifærið birtist
Yfirgefið eitt.
Ég var annars hugar
Eins og yfirleitt.
Lét það fara,
En áður en það hvarf
það hvíslaði að mér:
"Komd'og náð'í mig,
ég er.
Komd'og náð'í mig,
ég fer.
Komd'og finndu mig."

La dernière chance

L'opportunité s'est présentée
Seule, abandonnée.
J'étais ailleurs
Comme d'habitude.
Je l'ai laissée passer,
Mais avant qu'elle ne disparaisse
Elle a murmuré à mon oreille:
"Viens me prendre,
je suis là.
Viens me prendre,
je pars.
Viens me trouver."

Enfin, elle est revenue
Après une longue attente.
Mais en même temps, elle a montré
Sa façon de partir.
Et elle a tremblé,
Dans le même souffle, elle a murmuré à mon oreille:
"Viens me prendre,
je pars.
Viens me prendre,
De toi.
Viens me trouver."

Un simple regard aurait suffi,
Un geste,
Ma main tendue.
Elle attendait un mot,
Une respiration,
Rien ne s'est passé.
Elle est partie.
Elle est partie.
Elle est partie.

L'opportunité s'est présentée
Seule, abandonnée.
J'étais ailleurs
Comme d'habitude.
Je l'ai laissée passer,
Mais avant qu'elle ne disparaisse
Elle a murmuré à mon oreille:
"Viens me prendre,
je suis là.
Viens me prendre,
je pars.
Viens me trouver."