Текст и перевод песни Sövkət Ələkbərova - Özbək Gözəli

Yaşamaqdan doya bilmir insan
Çox şirin, çox da gözəldir bu cahan
Sönməyir sinədə zərdüştün odu
Eşqidən doğdu bu odlar yurdu
Hər fəsildə yeni bir sirr açaraq
Min gözəllik yaradır bu torpaq
Sənə can verdi o rəssamın əli
Sevirəm mən səni, özbək gözəli
Sənətin bir əbədi nəğmədir
Hər sözün, hər kəlamın hikmətdir
O vüsal durmaz əsən fırtınalar
Sənə aşiqdir bizim odlu diyar
Sən Nəvai bağının bülbülüsən
Əbədi şən baharın bülbülüsən
Bizi valeh edən böyük əməlin
Sevirəm mən səni, özbək gözəli

Gözlərin nur saçır hər qəlbə sənin
Nur saçır aləmə doğma vətənin
Huşu başdan uçurur hər gülüşün
İlk bahardan da şirindir gəlişin
Leylinin bayrağı altında yanan
Bir çıraqsan, yaranıbsan nurdan
Xilqətin hikmətin, sirri, əzəli
Sevirəm mən səni, özbək gözəli, gözəli

Не может насытиться жизнью человек
Слишком мило, слишком красиво этот злодей
Не гаснет зороастрийский огонь в груди
Он родился от любви эта Земля огней
Открывая новую тайну в каждой главе
Создает тысячу красот эта земля
Он дал тебе жизнь рука этого художника
Я люблю тебя, узбекская красавица
Это вечная песня искусства
Каждое слово, каждое слово-мудрость
О Вусал неуклонно дуют бури
Он влюблен в тебя наша Огненная Земля
Ты Соловей Навайского сада
Ты вечно веселый весенний Соловей
Великое дело, которое очаровывает нас
Я люблю тебя, узбекская красавица

Твои глаза сияют в каждое сердце твое
Светит в мир родной Родины
Обморок летит с головы твоей каждой улыбки
Даже слаще, чем первая весна прибытие
Горящий под знаменем Лейли
Ты светила, ты возникла из света
Мудрость, тайна, конечность
Я люблю тебя, узбекская красавица, Красавица