Ugly Kid Słoń - Słoń перевод на немецкий

Ugly Kid Słoń

Czasem wpadam w trans, piszę i nie mogę przestać
Czasem gapię się w ekran jakbym czekał na respawn
Choć nie lecę jak Tech N9ne, umiem zgwałcić mic
Ta cała bitwa o OLiS śmieszy jak martwy klaun
Nadal mam własny świat, nie jestem więźniem opinii
Chociaż od dziecka mnie wszyscy porównywali do innych
"Wojtek jest dziwny, on kiedyś coś wysadzi jak Arab"
Tak wiele dzieci nie mogło się ze mną w szkole zadawać
Zryta bania, wybijanie szyb w oknach
Zbyt świetlnej przyszłości mi nie wróżyła wyrocznia
Ze szkoły uciekałem, żeby w krzakach pić browca
Zaliczyłem więcej kibli niż pośladki tirowca
Czarna owca, darcie mordy, rozpierdol
Chciałem agresją zaznaczyć na świecie swoją obecność
Ten cały stres i samotność mnie niszczyły od wewnątrz
Pamiętam ból brzucha z nerwów jakbym łykał domestos
W domu było też średnio, starsi w pracy zazwyczaj
A jak już byli, to serio darliśmy japy jak Lipa
Starszy brat poszedł w dance, z flaszką tańczył walczyka
Pamiętam posępny zgrzyt jebanej bramy w Charcicach

On to ja, ja to on, wkurwiony szczon
Przez całe życie szarpani setkami rąk
I wciąż mimo upływu lat niektóre rany bolą
A beef możesz przegrać jedynie ze samym sobą
On to ja, ja to on, wkurwiony szczon
Przez całe życie szarpani setkami rąk
I wciąż mimo upływu lat niektóre rany bolą
A beef możesz przegrać jedynie ze samym sobą

Piąta rano, przystanek, jadę na szóstą do tyry
Myśli zepsute niczym powietrze wewnątrz mogiły
Wokół kominy jak betonowe posągi bożków
Czas ciągnął się wolno jak ślimak sunąc po ostrzu
W środku czuję chłód, jakąś ponurą pustkę
Nie mówię o tym nikomu, na twarz zakładam uśmiech
Widzę jak kumple spełniają się i łapią wiatr w żagle
A ja się któryś rok z rzędu miotam jak w bagnie
Chcesz znać prawdę? Siadło mi mordo
Depresja jest jak jaskra, nagle tracisz widoczność
Walka z insomnią, niepokój z powiek sen spędza
Przez cały czas się czułem jak zjebany egzemplarz
Zapijam antydepresanty drinkiem z kufla
Marny żołd wciągam przez zwiniętą dyszkę z lustra
Niszczę mózg, mam ciężki lot, a we łbie kankan
O mały włos nie wskoczyłem po tym rejsie w kaftan
Nie chcę gadać jakichś smutnych banałów
Każdego z nas mrok czasami otula jak całun
W pokoju pełnym plakatów siedział wkurwiony smarkacz
Który nie mógł przestać pisać zawsze, kiedy w trans wpadł

On to ja, ja to on, wkurwiony szczon
Przez całe życie szarpani setkami rąk
I wciąż mimo upływu lat niektóre rany bolą
A beef możesz przegrać jedynie ze samym sobą
On to ja, ja to on, wkurwiony szczon
Przez całe życie szarpani setkami rąk
I wciąż mimo upływu lat niektóre rany bolą
A beef możesz przegrać jedynie ze samym sobą

Hässliches Kind Słoń

Manchmal verfalle ich in Trance, schreibe und kann nicht aufhören
Manchmal starre ich auf den Bildschirm, als würde ich auf Respawn warten
Obwohl ich nicht wie Tech N9ne rappe, kann ich das Mik vergewaltigen
Dieser ganze OLiS-Kampf ist lächerlich wie ein toter Clown
Ich habe immer noch meine eigene Welt, bin kein Gefangener der Meinungen
Auch wenn mich alle seit meiner Kindheit mit anderen verglichen haben
"Wojtek ist seltsam, er wird eines Tages wie ein Araber etwas in die Luft jagen"
So viele Kinder durften in der Schule nicht mit mir abhängen
Verbrannter Kopf, eingeschlagene Fensterscheiben
Die Zukunft, die mir das Orakel prophezeite, war nicht gerade strahlend
Ich bin aus der Schule abgehauen, um im Gebüsch Bier zu trinken
Ich war öfter in der Ausnüchterungszelle als ein Tänzer am Boden
Schwarzes Schaf, Gebrüll, Chaos
Ich wollte mit Aggression meine Präsenz auf der Welt markieren
Dieser ganze Stress und die Einsamkeit zerstörten mich von innen
Ich erinnere mich an die Nerven-Bauchschmerzen, als hätte ich Domestos gesoffen
Zu Hause war es auch nicht toll, die Alten meist auf Arbeit
Und wenn sie da waren, haben wir uns angeschrien wie Lipa
Mein älterer Bruder ging zum Tanz, tanzte Walzer mit der Flasche
Ich erinnere mich an das düstere Knarren des verdammten Tors in Charcice

Er bin ich, ich bin er, ein wütender Köter
Ein Leben lang von hunderten Händen zerrt
Und trotz der Jahre tun manche Wunden immer noch weh
Einen Beef kannst du nur mit dir selbst verlieren
Er bin ich, ich bin er, ein wütender Köter
Ein Leben lang von hunderten Händen zerrt
Und trotz der Jahre tun manche Wunden immer noch weh
Einen Beef kannst du nur mit dir selbst verlieren

Fünf Uhr morgens, Bushaltestelle, fahre zur sechsten Schicht
Gedanken verdorben wie die Luft in einem Grab
Rundherum Schornsteine wie betonene Götzenstatuen
Die Zeit kroch langsam wie eine Schnecke über eine Klinge
In mir spüre ich Kälte, eine düstere Leere
Ich erzähl es niemandem, ziehe ein Lächeln auf
Ich sehe, wie Kumpels sich verwirklichen und Wind in den Segeln fangen
Und ich strample im Schlamm wie seit Jahren
Willst du die Wahrheit? Es hat mich erwischt, Alter
Depression ist wie Nachtblindheit, plötzlich siehst du nichts mehr
Kampf mit Schlaflosigkeit, Unruhe vertreibt den Schlaf
Die ganze Zeit fühlte ich mich wie ein kaputtes Exemplar
Ich spüle Antidepressiva mit Bier herunter
Schlechter Lohn, gezogen durch eine zusammengerollte Zwanzig am Spiegel
Ich zerstöre mein Hirn, schwerer Flug, Kopf voll Kankan
Um ein Haar hätte ich nach diesem Trip die Zwangsjacke angezogen
Ich will keine traurigen Plattitüden raushauen
Jeden von uns umhüllt die Dunkelheit manchmal wie ein Leichentuch
In einem Zimmer voller Poster saß ein wütender Rotzlöffel
Der nicht aufhören konnte zu schreiben, wenn er in Trance fiel

Er bin ich, ich bin er, ein wütender Köter
Ein Leben lang von hunderten Händen zerrt
Und trotz der Jahre tun manche Wunden immer noch weh
Einen Beef kannst du nur mit dir selbst verlieren
Er bin ich, ich bin er, ein wütender Köter
Ein Leben lang von hunderten Händen zerrt
Und trotz der Jahre tun manche Wunden immer noch weh
Einen Beef kannst du nur mit dir selbst verlieren