Текст и перевод песни TAU - Ul. Wielkiej Biblioteki

Ul. Wielkiej Biblioteki

A więc to tak
I nie
To takie proste
I trudne
Panie,
Zanim
Odejdę
Pozwól
Pożegnać się

Moje dłonie dotykały w życiu śmierci
Stopy podążały śladami jej martwych dzieci
Oczy oślepły od ciemnych tuneli jej królestwa
Uniesiona głowa nie spostrzegła, że ma pod nogami przepaść
Uszy wsłuchane w mowę nienawiść ogłuchły na miłość
Wargi powtarzały wszystko co raniło
Przepełnione mrokiem serce i pełne plugastwa
Pozbawiło światła myśli, umysł pogrążyły kłamstwa
Słowa nasączone jadem zabijały życie w ludziach
Czyny świadczyły o śmiertelnym stanie ducha
Uśpione sumienie nie ostrzegało już przed zagrożeniem
I wpatrzony w siebie wklęsłem się jak martwa gwiazda w niebie
Cała istota pogrążona w ciemnościach umarła
Powstała nowa odrodzona z Ducha mocą Światła
I choć istnieje zagrożenie aby znowu zgasła
Posiadam miłość, wiarę i nadzieję - w Pana

Miłosierdzie
Komu w drogę temu czas bracie
Przebaczenie
Innej drogi już nie znajdziesz
Miłosierdzie
Już nie spojrzę nigdy w ciemność
Przebaczenie
Zostajesz tutaj, czy idziesz ze mną?

Niektóre prawdy wypisane są na twarzy
Nie muszę czytać w myślach by wyczytać z nich dramaty akcji
Okładki bez imion i nazwisk – daty
Tytuł wytarty, schowany pod czarnym kolorem farby
Niektóre serca milcząc krzyczą – o miłość
Stłumiony wrzask za kurtyną, nieświadoma publiczność
I nadal biją brawa, wrzawa zmaga się po każdym akcie
Aktor odtwarza zdania skrupulatnie wyuczone z bajek
Niektóre słowa ranią bardziej niż pistolet, może
Niektóre wątłe dłonie noszą ostre noże w sobie
Niektóre oczy gasną w oczach, śmierć spogląda przez nie
Niektóre usta zagryzione z bólu krwawią mętnie
Są takie całe biblioteki pełne brudnych książek
Przechodzą z rąk do rąk tracąc na wartości swojej
I kto odczyta ich historię nim strawi je płomień?
Ja jestem jedną z nich – stoję otworem

Miłosierdzie
Komu w drogę temu czas bracie
Przebaczenie
Innej drogi już nie znajdziesz
Miłosierdzie
Już nie spojrzę nigdy w ciemność
Przebaczenie
Zostajesz tutaj, czy idziesz ze mną?

Niech moje dłonie nie wyrządzą nigdy krzywdy
Stopy niech zostawią ślady do wiecznej idylli
A moje oczy niech wpatrzone będą w miłość
Głowa pochylona niech na zawsze gardzi pychą
By moje uszy wsłuchiwały się w wołanie Pana
Na moich wargach niech spoczywa tylko prawda
Obym napełniał bardziej serce niżeli żołądek
A moje myśli nie przeklęte, a błogosławione
Niech moje słowa prowadzą tylko do światła
A czyny objawiają miłość czerpaną ze skarbca
Niech sumiennie przypomina zawsze perłę
Oby serce pomieściło każde skrzywdzone stworzenie
Pamiętasz kwiaty, które upadły?
Podniosłem je i pielęgnowałem aż wydały płatki
Pamiętasz zapach ich? Tamtych dni?
Trochę się boję, ale muszę iść
Woła mnie Mistrz
Woła mnie Mistrz
Już czeka krzyż
Krzyż...

Ul. Wielkiej Biblioteki

Alors c'est comme ça
Et non
C'est si simple
Et difficile
Mon cher,
Avant que
Je m'en aille
Permets-moi
De te dire au revoir

Mes mains ont touché la mort dans la vie
Mes pieds ont suivi les traces de ses enfants morts
Mes yeux sont devenus aveugles des tunnels sombres de son royaume
Ma tête levée n'a pas remarqué le précipice sous mes pieds
Mes oreilles, attentives au discours de la haine, sont devenues sourdes à l'amour
Mes lèvres ont répété tout ce qui faisait mal
Mon cœur rempli d'obscurité et plein de saleté
A privé mes pensées de lumière, mon esprit a été submergé par les mensonges
Mes paroles, imprégnées de venin, ont tué la vie en les gens
Mes actions témoignaient de l'état mortel de mon âme
Ma conscience endormie ne m'a plus prévenu du danger
Et absorbé par moi-même, je me suis effondré comme une étoile morte dans le ciel
Tout mon être plongé dans l'obscurité est mort
Une nouvelle est née, renaissant de la puissance de la Lumière de l'Esprit
Et bien qu'il existe un danger qu'elle s'éteigne à nouveau
J'ai l'amour, la foi et l'espoir - en Toi

Miséricorde
Celui qui est en route, le temps est venu, mon frère
Pardon
Tu ne trouveras plus d'autre chemin
Miséricorde
Je ne regarderai plus jamais dans l'obscurité
Pardon
Reste ici, ou viens avec moi?

Certaines vérités sont écrites sur le visage
Je n'ai pas besoin de lire dans les pensées pour déchiffrer leurs drames d'action
Des couvertures sans noms et prénoms - dates
Le titre est effacé, caché sous la couleur noire de la peinture
Certains cœurs crient en silence - pour l'amour
Un cri étouffé derrière le rideau, un public inconscient
Et ils continuent d'applaudir, le vacarme se débat après chaque acte
L'acteur répète les phrases apprises scrupuleusement des contes de fées
Certains mots blessent plus qu'un pistolet, peut-être
Certaines petites mains portent des couteaux pointus en elles
Certains yeux s'éteignent dans les yeux, la mort les regarde
Certaines lèvres, serrées de douleur, saignent troubles
Il y a des bibliothèques entières pleines de livres sales
Ils passent de mains en mains, perdant de leur valeur
Et qui lira leur histoire avant que la flamme ne les dévore ?
Je suis l'un d'eux - je suis ouvert

Miséricorde
Celui qui est en route, le temps est venu, mon frère
Pardon
Tu ne trouveras plus d'autre chemin
Miséricorde
Je ne regarderai plus jamais dans l'obscurité
Pardon
Reste ici, ou viens avec moi?

Que mes mains ne fassent jamais de mal
Que mes pieds laissent des traces pour une idylle éternelle
Et que mes yeux soient fixés sur l'amour
Que ma tête penchée méprise à jamais l'orgueil
Que mes oreilles écoutent l'appel du Seigneur
Que ma bouche ne porte que la vérité
Que je remplisse plus le cœur que l'estomac
Et que mes pensées ne soient pas maudites, mais bénies
Que mes paroles ne conduisent qu'à la lumière
Et que mes actions révèlent l'amour puisé dans le trésor
Que ma conscience me rappelle toujours la perle
Que mon cœur puisse contenir chaque créature blessée
Te souviens-tu des fleurs qui sont tombées ?
Je les ai relevées et soignées jusqu'à ce qu'elles donnent des pétales
Te souviens-tu de leur parfum ? De ces jours-là ?
J'ai un peu peur, mais je dois y aller
Le Maître m'appelle
Le Maître m'appelle
La croix attend déjà
La croix...