Текст и перевод песни TAU - Ul. Znaków zapytania

Witajcie!
Wiem, że przybyliście tu ze wszystkich stron
O pomoc i radę.
Postaram się dać wam ją
Teraz proszę o zupełną ciszę

Stawiam te pytania i zostawiam
Nim przewrócą się na wietrze podnieś je i odpowiadaj
Nie mam już nic do dodania
Znaki zapytania zamykają zdania, szukam rozwiązania
Nie każ mi dłużej czekać na odpowiedź, bo od-dala-la-la-lam
I spa-la-la-la-lam, od-dala-la-la-lam się

Niewiele więcej chcę, niewiele więcej
Niż znaleźć odwagę by zanieść pytanie
Co stanie się ze mną, gdy zamknę powieki
I zasnę na wieki, bo zgasnę jak świeczki
Co mam je w źrenicach, gdy patrzę jak wielki
Gdy patrzę jak wielki jest kosmos
Wydaje się piękny jak kosmos
Zabiera mi mowę jak - nie mam pytań
Choć mam pytania, bo mi już nie odpowiada życie
Proszę Pana, nie wystarcza mi prawda, że żyję
Choć wystarcza kłamstwa by się okłamywać, że przeżyję
Niewiele więcej chcę, niewiele więcej
Zadaję pytania, bo żyję i myślę
I myślę, że żyję w perpetuum mobile
Popadłem w rutynę i się zapętliłem
Nie widzę już celu w tej całej gonitwie za... hmm?
No właśnie ten problem to polega na tym, że nie wiem już za czym
I tak wiele dałbym by wrócić do prawdy
Gdy byłbym pytany to na czym polega twój problem?
Jestem bytem, obytym z patrzeniem w siebie
Znam te triki psychiki, kończyny, mięśnie
Kończy mi się miejsce, wrócę po refrenie
Pytań jeszcze wiele mam

Stawiam te pytania i zostawiam
Nim przewrócą się na wietrze podnieś je i odpowiadaj
Nie mam już nic do dodania
Znaki zapytania zamykają zdania, szukam rozwiązania
Nie każ mi dłużej czekać na odpowiedź, bo od-dala-la-la-lam
I spa-la-la-la-lam, od-dala-la-la-lam się

Czy możesz wyprostować znaki zapytania?
Tak, by stały się wykrzyknikami do każdego zdania
Niewiele więcej chcę, niewiele wymagam
Daj mi słowa klucze, by otworzyć wrota do poznania świata
Czemu pożera mnie nostalgia
A moja pusta dusza jest tak wiecznie nienażarta?
Czemu nadal nie potrafię kochać i wybaczać?
Czemu czuję pustkę, gdy się budzę
I znów muszę stawiać te same pytania?
To takie łatwe pytania, a trudno je zadawać
To takie trudne pytania, a łatwo je zadawać
Czemu żyję? Po co żyję? Kiedy będę martwy?
Oddam życie za odpowiedź, jestem śmiertelnie poważny
Mam miliard pytań, a czas się kończy
Czemu stworzył mnie skończonym skoro jesteś nieskończony?
Ponoć masz te odpowiedzi na wszystkie pytania
Ale po co je zadawać skoro mi nie odpowiadasz?
Piątą noc siedzę już do piątej w nocy
I z balkonu pod oczami w niebo wyglądam jak zombie
Śledzę gwiazdy, ale już nie te z bilbordu
One nie pokażą prawdy, tylko cycki z silikonu
Mam w głowie chaos i znieczulam się marihuaną
Marzę tylko aby zasnąć i już nie budzić się rano
Mam w głowie równoległy wszechświat, bo to jest
Jedyny wszechświat, nad którym mogę mieć kontrolę, a nie mam

I naglę słyszę głos, jakby w głębi duszy
On nie pochodził stąd, choć był taki ludzki
Proszę, możesz odpowiedzieć?
Czy ja zwariowałem i już mówię sam do siebie?
Musisz wiedzieć czego szukasz i pragniesz
Czy zbudowałeś swoje życie na kłamstwie?
Staraj się żyć prawdą, a poznasz prawdę
Bo jeśli już nie szukasz to nie znajdziesz
Znajdź mnie

- Czy mógłby mnie pan poinformować, którędy powinnam pójść?
- To zależy w dużej mierze od tego dokąd pragnęłabyś zajść
- Chciałabym tylko... mmm... dostać się... dokądś
- Na pewno tam się dostaniesz jeśli tylko będziesz szła dość długo
- Ja... a no cóż, pójdę prosto przed siebie

Добро пожаловать!
Я знаю, что вы пришли сюда со всех сторон.
За помощью и Советом.
Я постараюсь дать вам ее
Теперь, пожалуйста, полная тишина

Я задаю эти вопросы и оставляю
Прежде чем они перевернутся на ветру, поднимите их и ответьте
Мне больше нечего добавить
Вопросительные знаки закрывают предложения, я ищу решение
Не заставляйте меня больше ждать ответа, потому что от-далеко-Ла-Ла-лам
И спа-ла-ла-ла-лам, от-далеко-Ла-Ла-лам

Немного больше я хочу, немного больше
Чем найти мужество, чтобы ответить на вопрос
Что происходит со мной, когда я закрываю веки
И засну навеки, ибо погас, как свечи
Что у меня в зрачках, когда я смотрю, как большой
Когда я смотрю, как велик космос
Кажется красивым, как космос
Он отнимает у меня речь как-у меня нет вопросов
Хотя у меня есть вопросы, потому что жизнь больше не отвечает мне
Сэр, мне недостаточно того, что я жив.
Хотя достаточно лжи, чтобы лгать, что я выживу.
Немного больше я хочу, немного больше
Я задаю вопросы, потому что живу и думаю
И я думаю, что я живу в perpetuum mobile
Я попал в колею и зациклился
Я больше не вижу цели во всей этой погоне за... хм?
Ну, проблема в том, что я больше не знаю, за чем
Я бы так много отдал, чтобы вернуться к истине.
Если бы меня спросили, в чем твоя проблема?
Я-существо, которое смотрит в себя
Я знаю эти трюки психики, конечностей, мышц
У меня заканчивается место, я вернусь после хора
Вопросов у меня еще много

Я задаю эти вопросы и оставляю
Прежде чем они перевернутся на ветру, поднимите их и ответьте
Мне больше нечего добавить
Вопросительные знаки закрывают предложения, я ищу решение
Не заставляйте меня больше ждать ответа, потому что от-далеко-Ла-Ла-лам
И спа-ла-ла-ла-лам, от-далеко-Ла-Ла-лам

Можете ли вы выпрямить вопросительные знаки?
Чтобы они стали восклицательными знаками к каждому предложению
Я не хочу больше, я не требую больше
Дай мне слова ключи, чтобы открыть врата познания мира
Почему ностальгия пожирает меня
И моя пустая душа так вечно ненасытна?
Почему я до сих пор не могу любить и прощать?
Почему я чувствую пустоту, когда просыпаюсь
И мне снова приходится задавать одни и те же вопросы?
Это такие легкие вопросы, и их трудно задавать
Это такие сложные вопросы, и их легко задавать
Почему я жив? Для чего я живу? Когда я буду мертв?
Я отдам свою жизнь за ответ, я смертельно серьезен
У меня есть миллиард вопросов, и время заканчивается
Зачем он создал меня законченным, если ты бесконечен?
Я слышал, у тебя есть ответы на все вопросы.
Но зачем их задавать, если ты мне не отвечаешь?
Пятую ночь я сижу уже до пяти часов ночи
И с балкона под глазами в небо я выгляжу как зомби
Я слежу за звездами, но уже не за билбордом.
Они не покажут правду, только сиськи из силикона
У меня в голове хаос, и я обезболиваю себя марихуаной
Я мечтаю только заснуть и больше не просыпаться утром
У меня в голове параллельная вселенная, потому что это
Единственная вселенная, над которой я могу контролировать, а у меня нет

И вдруг слышу голос, словно в глубине души
Он не был здесь, хотя он был таким человеческим
Пожалуйста, вы можете ответить?
Я что, сошел с ума и уже разговариваю сам с собой?
Вы должны знать, что вы ищете и желаете
Вы построили свою жизнь на лжи?
Старайтесь жить правдой, и вы узнаете правду
Потому что если вы больше не ищете, вы не найдете
Найди меня

- Не могли бы вы сообщить мне, куда мне идти?
- Это во многом зависит от того, куда ты хочешь попасть.
- Я хотела... МММ... добраться... куда-то
- Я уверен, что ты доберешься туда, если будешь идти достаточно долго.
- Мной... я пойду прямо вперед.