Текст и перевод песни Taco Hemingway - Chodź

Chodź

Czuję się jak młody Zeus kiedy jadę nocą
Czekam, aż to miasto wreszcie mi postawi posąg
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd

Wczoraj melo gdzieś na Żoli, dzisiaj raczej Moko
Nie followuję tamtych kobiet, bo te panie zwiodą
Nawet nie podchodź, ziomek, niech się zajmą same sobą
Chętnie popatrzę. Niech się one zajmą same sobą
Mówią na mnie oksymoron, mówią "raper z głową"
Mam oczy ostre jak żyleta, w głowie race płoną
Nie rusz tych narkotyków, mordo, bo jak Kazek kopią
Widzę jej bluzkę. Wiem, że ma tam tatuaże pod nią
Pijesz to wino teraz. Ledwo wstał i na melanż
Wpierdol jak, wpierdol jak, Tina zbierasz
W sumie to wiem, bo tam bywam nieraz
Que Sera, Sera. Dzisiaj na nareszcie na mieście afera
Zrobię tu ferment i lęgnie kariera
Więc kończmy te brednie, nie, nie chcę aftera
C'est la vie, c'est la vie
Gdzie moi ludzie? Już nie ma ich, nie ma ich
Dzwonię i dzwonię, ale nie odbiera nikt
Halo? Jebać ich
Zamawiam auto. Czuję mentole i czuję twój szampon
Do samochodu wsiadamy ze szklanką. Życie jest bajką

Czuję się jak młody Zeus kiedy jadę nocą
Czekam, aż to miasto wreszcie mi postawi posąg
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd
Czuję się jak młody Zeus kiedy jadę nocą
Czekam, aż to miasto wreszcie mi postawi posąg
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd

Kiedy tu idę nad Wisłą, widzę tu wszystkich i wszystko
Widzę tu przeszłość i przyszłość. Swych oponentów
I swoją publiczność. Obie te grupy chcą zdjęcie mi pstryknąć
Obie chcą rękę uścisnąć. Widzę tych ludzi, z którymi tak długo łączyła mnie bliskość
A których tu dzisiaj bym wolał uniknąć
A my rozmawiamy nadal, nasze słowa plączą się
Mówisz mi, że musisz spadać, ja blefuję: "no to pech"
"Chociaż nie" mówisz nagle, "może jeszcze minut pięć"
Nie wiesz jak mi imponuje że nie robisz min do zdjęć, wiesz?
Leci tu "We Are Your Friends". Dawaj na drinka i kęs
Chociaż na co dzień nie tykasz tych mięs, nie? Troszeczkę stypa tu jest
Sorry, zazwyczaj muzyka tu fest. Ale już wydam tu cash
Do trumny nie wezmę go, więc musze wydać go gdzieś
Znamy się, nie musze pytać co chcesz, więc
Niosę wódkę z gazowaną wodą
Nie musisz mówić nic, jesteś chodzącą anegdotą
Dziś twoja szminka jest ciemniejsza niż me calimocho
Ty mnie prowadzisz a ja nadal nie wiem dokąd

Czuję się jak młody Zeus kiedy jadę nocą
Czekam, aż to miasto wreszcie mi postawi posąg
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd
Czuję się jak młody Zeus kiedy jadę nocą
Czekam, aż to miasto wreszcie mi postawi posąg
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd
Wzięła mnie za rękę: "chodź". Nie spytałem dokąd

Идем

Чувствую себя, как молодой Зевс, когда еду ночью,
Жду, когда этот город наконец поставит мне памятник.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.

Вчера тусил где-то на Жолибоже, сегодня скорее Мокотув.
Я не слежу за теми женщинами, ведь эти дамы собьют с пути.
Даже не подходи, дружище, пусть займутся собой.
Я с удовольствием посмотрю. Пусть они займутся собой.
Называют меня оксюмороном, называют "рэпером с головой".
У меня взгляд острый, как лезвие, в голове пожар.
Не трогай эти наркотики, брат, бьют, как копыта Казека.
Вижу твою блузку. Знаю, что под ней у тебя татуировки.
Пьешь это вино сейчас. Едва встал и уже на тусовке.
Влипаешь как, влипаешь как Тина, собираешь проблемы.
В общем-то, я знаю, потому что бываю там не раз.
Que Sera, Sera. Сегодня наконец в городе переполох.
Устрою тут брожение и моя карьера расцветет.
Так что закончим эту болтовню, нет, не хочу афтепати.
C'est la vie, c'est la vie.
Где мои люди? Их уже нет, нет.
Звоню и звоню, но никто не отвечает.
Алло? Да пошли они.
Вызываю такси. Чувствую ментол и твой шампунь.
В машину садимся со стаканом. Жизнь – сказка.

Чувствую себя, как молодой Зевс, когда еду ночью,
Жду, когда этот город наконец поставит мне памятник.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.
Чувствую себя, как молодой Зевс, когда еду ночью,
Жду, когда этот город наконец поставит мне памятник.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.

Когда иду здесь, по берегу Вислы, вижу всех и всё.
Вижу прошлое и будущее. Своих оппонентов.
И свою публику. Обе эти группы хотят щелкнуть со мной фото.
Обе хотят пожать мне руку. Вижу тех людей, с которыми меня так долго связывала близость,
А которых сегодня я предпочел бы избежать.
А мы продолжаем разговаривать, наши слова путаются.
Ты говоришь мне, что тебе нужно идти, я блефую: "ну и ладно".
"Хотя нет", вдруг говоришь ты, "может, еще пять минут".
Ты не представляешь, как меня впечатляет, что ты не кривляешься на фото, понимаешь?
Здесь играет "We Are Your Friends". Давай выпьем и перекусим.
Хотя обычно ты не ешь мясо, да? Тут немного скучновато.
Извини, обычно здесь музыка отпад. Но я уже потрачусь.
В гроб с собой не заберу, так что надо где-то потратить.
Мы знакомы, мне не нужно спрашивать, что ты хочешь, так что
Несу водку с газировкой.
Тебе не нужно ничего говорить, ты – ходячий анекдот.
Сегодня твоя помада темнее, чем мое калимочо.
Ты ведешь меня, а я до сих пор не знаю куда.

Чувствую себя, как молодой Зевс, когда еду ночью,
Жду, когда этот город наконец поставит мне памятник.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.
Чувствую себя, как молодой Зевс, когда еду ночью,
Жду, когда этот город наконец поставит мне памятник.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.
Ты взяла меня за руку: "Идем". Я не спросил, куда.