Текст и перевод песни Taham feat. KIALLA - Dibache

Dibache

شب ، یازده دوازده
چندتا کله شق ، سر خوش ، حواس پرت
خمر و یخ
اونقدر که بیاد بلا سر
بودیم اولاش لق بود برامون یواش تر
تلویزیون برفکى بود بى انتن
سقفى غش رو میز صبورى تو راه ایران مهر
مجیکم چپ رو بین بگ سیا چت
میگفت: بگیم بیان سه تا بیانسه
"همراه اول" همرام ایرانسل که نبود زنگ میزدیم پُل و پزشک بیان فرز
افق بود مقصد به سمتش ویراژده
بعدم بوکان سیگار کیف
تهران قدیم قبل اختلاس و دود
قبل ظهور نوکیسه ها قبل اختراع بوق
دوسال بعد صف دم کاوالى ، اونور ما
اختصاصى وارد میشدیم
خونسرد با احترام و قانع میشدیم
اونقدر تا خط هاى قرمز رنگش کم میشد و بعد چند تا لیوان بلند محو میشدن
فشفشه ها روشن واسه بطرى هاى طلایى
تو فک میکردى مفت میگیم ما پز میدیم یا اداییم ؟!
نه دایى بود آذیش خوب کارشو بلد
اگه حتى گاهى زد اتیش پول ، حالیش بود بازیش
تا که اومدم به خودم یه روز وسط شهر گناه
فهمیدم اشتباه پیچیدم از اول سر دو راه
بود فکرم بزرگ ولى از حال جلو تر
یه روز عینکو ور داشتم زرق و برقا دلو زد.
ولى بازم لم رو پشت بوم زوک
فندک دست عبقر
آریا هم خوب تا صبح زود
چشم نیمه بازم میدید دُخت روس
مشکى بور رو قرص و پودر
هیچ کدوم نمیتونستن که سر میز بشینن
برنامه موجى ، کجا بودن؟ بیلزرین!
روبه روم میدیدم اون چش تنگى که زومه رومو
نفسم محکم اما میخواستم برم خونه زودو
نبود از عقده هام حرفام
من گفتم رک که یاد بدم دنیاى تکرار
بیشتر از "تک" بُعده دایى
ترانه ها بهترین دسگرمى که بگم فصلم
نیس هنوز ، برسه زدى سگ لرز این رجز پس نى

من شایدم یه سایکوپتم که تو ظاهر گل پسره
ممکنه زیر عینک توى چشات زل بزنه
وقتى نمیدونى صمیمى باشى یا بترسى
فهمیدى اصل جنسه ، خیره اى به ثلث تنش
شاید اینده نگرم کارم گرفتن امتحان باشه
که ببینم چقد ذهنم توى حقیقت اتفاق سازه
تا الان که زیستم هرچى فکر کردمو
پس تنها ترس از فکرمه که برام اضطراب داره
دکترم میگه ریتو ب*گا نده
میدونه دنیا به کاممه
تنهایى دوست قدیمیم که دوستیش قسطى دو دل نیس
واقعا جورم باش انقدر شک میکنن اسکیزوفرنى دارم
و میخوره حالم بهم از شلوغى
از توبوقى و آدم نماهاى دروغى
باشه
رخ روش عن فکر واسه شماست و ما
دنبال اجرا چون به قول فرخ:
Show must go on
هم کلمه چینى هم بصرى سازى بلدیم
نظریمونم از قدیم هست نترسیم از تغییر پس
بامون حال میکنه حتى اجنبى باشه اخوى
هستیم سود خالص تا بدون ضرریم ماییم ابدى
یکشنبه بر میگردم میدم یه سوغاتى
نه واسه سنگ فندک که بچرخه به گل آتیش بزنن به سماق میک
نه واسه ژست روشن فکرى جاش باعث و بانى میشم که حسو قاطیش نکنن
راه حلم پس این نیس که متوارى بشم
هر روز از خودم بپرسم که چه شعارى بدم
چون عاشق ایرانم بى توبوقى حتى وقتى تو لباساى خارجیمم
حتى با اینکه خالى نیس لیوان جین قاطى با تونیکه
حتى خاکسترى روزاش یا گاهن کارتونى شه
حتى بگى کار تو نى
مشکلم با تونیکه تو
خوتو خسته نکن چون خشابم پره باز طوریکه
بیتم تموم شه حرفام ادامه داره دنبال حقوق نیس مغزم ولى شبا اضافه کاره
بسازه چاره ، که واشه یه راهه تازه
واسه تعامل
لنگرا کشیده برسیم به تکامل
یا برسیم به تفاهم یا
برسیم به توافق سر جلوگیرى از تهاجم تو فرهنگ که بد زخمه تن پرچم، به چپ؟
نه به راست! راست بش
ین که مکتب شب براست، راست بگیم که خنجر وصل به دست ماس تا باز
بریزیم نمک به زخمو پاس بدیم علل جرحو به همنوع
عام ببینیم جمعو یا واحد با اینه اینکه دوست داریم خاص بمیریم...
پیشرفت... هه!
پیشرفت یه فراینده که همتون یه گوشه ى کفنشو زدین
زیر بغلتون و اشک تمساح ریزون میکنینش بدرقه به مقبره
جمیعاً باید یاد بگیرین از هم بکشین بیرون اول!
بفهمین وقت کمه! بفهمین موشارو...

Dibache

Night, eleven or twelve
A few hotheads, tipsy, distracted
Wine and ice
Enough to bring trouble upon us
In the beginning, it was slow for us, looser
The television was snowy, without an antenna
A ceiling fainted on a patient table on the way to Iran Mehr
My magic left between the black bags, chatting
He said: Let's say three Beyonces will come
"Hamrah Aval" didn't have Irancell with it, we used to call Pol and Pezeshk to come quickly
The horizon was the destination, veering towards it
Then Bukan, cigarettes, a bag
Old Tehran before embezzlement and smoke
Before the rise of the nouveau riche, before the invention of the horn
Two years later, a queue at Kavali, on the other side of us
We would enter exclusively
We were calm, respectful, and satisfied
So much so that its red lines would fade and then a few tall glasses would disappear
Sparklers lit for the golden bottles
Did you think we were bragging or pretending for free?!
No, uncle Atish knew his job well
Even if he sometimes set fire to money, he understood the game
Until one day I came to myself in the middle of the city of sin
I realized I had taken the wrong turn at the fork in the road
My thoughts were big, but ahead of the present
One day I took off my glasses, the glitter hit my heart.
But still, lounging on the roof, listening to Zouk
Lighter in Abqar's hand
Aria was good too, until early morning
My half-open eyes saw the Russian girl
Black, blonde, on pills and powder
None of them could sit at the table
The program was wavy, where were they? Billzerian!
I saw that narrow eye zooming in on me
My breath was tight, but I wanted to go home quickly
There was no mention of my complexes
I said bluntly to teach the world of repetition
It's more than just "one" dimension, uncle
Songs are the best hand warmer to say it's my season
Not yet, when it comes, you'll shiver, this boast is not for nothing

I may be a psychopath who looks like a good boy
He might stare into your eyes under his glasses
When you don't know whether to be friendly or scared
You understood the original species, staring at a third of its body
Maybe my future is to take a test
To see how much my mind is a happening maker in reality
So far, I have lived everything I thought
So my only fear is of my thoughts, which gives me anxiety
My doctor says f*ck the rhythm
He knows the world is in my favor
Loneliness is my old friend whose friendship is not in installments, not two hearts
Really be with me, they suspect I have schizophrenia so much
And the crowd makes me sick
From the hookah and the fake people
Okay
Putting on a show is for you and us
Looking for a performance because as Farrokh said:
Show must go on
We know both Chinese words and visual arts
We also have our opinion from the old days, so let's not be afraid of change
Even if it's a foreigner, brother, they have a good time with us
We are pure profit, so we are eternal without loss
I'll be back on Sunday, I'll give you a souvenir
Not for a lighter stone to spin to light a fire to sumac mic
Not for the gesture of open-mindedness, instead I become the cause and the founder so that they don't mix feelings
So the way of my dream is not to be lost
To ask myself every day what slogan to give
Because I love Iran without hookah, even when I'm in foreign clothes
Even though the glass of gin mixed with tonic is not empty
Even if its days are ashy or sometimes cartoonish
Even if you say it's none of your business
My problem is with your tonic
Don't tire yourself out because my magazine is full again, so that
My verse ends, my words continue, my brain doesn't look for a salary, but at night it works overtime
To find a solution, to find a new way
For interaction
Anchors drawn, let's reach evolution
Or let's reach an understanding or
Let's reach an agreement on preventing aggression in culture, which is a bad wound on the body of the flag, to the left?
No to the right! Be honest
Because the school of night is honest, let's be honest, the dagger of connection is in our hands so again
Let's pour salt on the wound and pass the causes of the wound to our fellow human beings
Let's see the crowd or the unit with this mirror that we like to die special...
Progress... huh!
Progress is a process that you all have hit a corner of its shroud
You take it under your arms and cry crocodile tears to see it off to the grave
All of you must learn to pull out of each other first!
Understand that time is short! Understand the mice...