Текст и перевод песни Taladro - Sen Gibi

Sen Gibi

Beni kimse sevmedi sen gibi içim direnir
Senin yokluğundan bu yana gönlüm aşk dilenir
Şimdi yüküm ağır dolu bir dert treni
Seni kırdığım için özür dilerim
Üzgünüm sana ayırmadığım saatlere
Üzgünüm sana uğramadığım günlere
Kırgınım eline dökmediğim güllere
Kırgınım yüzüne bakmadığım dünlere
Beni kimse özlemedi sen gibi vefasızlık ömrüm
Pişmanım sürekli ilgisizlik gördün
Kendi kazaklarımı liğme liğme etlerinden ördüm
Yüzüne bakmaya yüzüm yok ışıklarını söndür
Hayalet gibiydim seni anlamamak inancımdı
Kalbinde kiracındım
Meğer döktüğün her gözyaşı bir dar ağacıymış
Özlemek sana direnmekten acıymış
Velakin pişmanım inanmasan da
Görmesen de sesimi duymasan da
Senden bir beklentim yok be gülüm olmasın da
Bu basit bir mektup gözlerin dolmasın da
Benim gibi birini kalbin nasıl olurda sevdin
Nasıl olurda yıllar yılı gülümsemeni verdin?
Bak şimdi uzaktasın tek başıma bu derdi
Kafamı duvara vurarak taşıyorum kadın kendimi yendim
Kendime kızgın kendime kırgınım
Artık azalttım şu mürekkepli zıkkımı
Her dokunuş sen kendimden alamıyorken hırsımı
Al yokluğun sende kalsın tılsımı
Bana acılarını yolla kadın haketmiyorsun
Evde düzine düzine fotoğraf yetmiyorsun
Yaralarını kapat haketmiyorsun
Hala neden seviyor naz etmiyorsun
Kadın sevme beni, ben seni haketmiyorum
Kalbin çığlık çığlığa atarken yetmiyorum
"Üzülme demişsin", şikayet etmiyorum
Nasıl olur da üzülmem pişmanlık kendi yolum
Yollarına dar ağacı kur artık uzanamayım
Bilirsin sessiz bir sinemayım
Bu sana yolladığım risalenin son balayı
Şu zıkkıma koydum yine cebimdeki son parayı
Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider
Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter
Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler
Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter
Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider
Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter
Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler
Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter
Beni kimse duymadı sen gibi ne garip adamım
Boş bir odada simsiyah bir ekran kadarım
Artık ısıtmıyor içimi közden hırkalarım
Çünkü insanların soğuk yüzüne kanarım
Bıraktım kumarı bıraktım yalanı
En çok elimden yok olmana yanarım
Artık uyku da yok özlemiyorum sanırım
Seni binbir çiçek kokusunun mabedinden tanırım
Beni kimse sevmedi sen gibi ömrüm kurusun
Sen şu an odamda en yalancı konusun
Biliyorum sen benden daha da fazla dolusun
Ama ne çare aklımda çözemediğim sorusun
Oynadığım en büyük kumarsın
Orası yaz belki burası kış masalı
Sevgine yenik düşüp girme kalbe incecik
Burası en büyük yaran ya belki donarsın
Nitekim kırık bir kalbe düştük
Elimde tek silahla harbe düştüm
Seni mi kurtarayım, kendimi mi?
Kalp kalbe ait fakat kalp kalpten neden üstün
Artık severiz de dün gibi gelmez tadı
Artık ölsekte faydası yok kalmaz adı
Artık ne yapsam da dün gibi olmaz tadı
Neyse sen beni sevme kadın
Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider
Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter
Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler
Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter
Bir rüzgâr eser bir gülden ömür gider
Bir kömür karası gözüm bir gün bu zulüm biter
Bir gün doğarız belki o gün biz ölümlüler
Bir yerde yanarız elbet, iz kalır gönül tüter

Like You

No one loved me like you, my insides resist
Since your absence, my heart begs for love
Now my burden is heavy, a train full of sorrow
I apologize for hurting you
I'm sorry for the hours I didn't dedicate to you
I'm sorry for the days I didn't come to you
I'm upset about the roses I didn't pour into your hands
I'm upset about the yesterdays I didn't look into your face
No one missed me like you, infidelity is my life
I regret that you constantly faced indifference
I knitted my own sweaters from your shredded flesh
I have no face to look at you, turn off your lights
I was like a ghost, not understanding you was my belief
I was a tenant in your heart
It turns out every tear you shed was a gallows
Missing you was more painful than resisting you
However, I am sorry even if you don't believe it
Even if you don't see me or hear my voice
I have no expectations from you, my rose, let it not be
This is a simple letter, let your eyes not well up
How could your heart love someone like me?
How could you give me your smile for years and years?
Look, now you are far away, I carry this burden alone
Banging my head against the wall, woman, I defeated myself
I am angry and resentful towards myself
I have now reduced this inky poison
Every touch, while I can't take myself away from you, my rage
Take it, let the charm of your absence remain with you
Send me your pain, woman, you don't deserve it
Dozens of photos at home are not enough of you
Close your wounds, you don't deserve them
Why do you still love, don't act coy
Woman, don't love me, I don't deserve you
While your heart screams, I am not enough
"Don't be sad," you said, I'm not complaining
How can I not be sad, regret is my own path
Set up gallows on your paths so I can't reach anymore
You know I am a silent cinema
This is the last honeymoon of the treatise I sent you
I put the last money in my pocket into this poison again
A wind blows, life goes from a rose
One coal-black eye of mine, one day this tyranny will end
One day we will be born, maybe that day we mortals
We will burn somewhere, of course, traces will remain, hearts will smoke
A wind blows, life goes from a rose
One coal-black eye of mine, one day this tyranny will end
One day we will be born, maybe that day we mortals
We will burn somewhere, of course, traces will remain, hearts will smoke
No one heard me like you, what a strange man I am
I am as much as a black screen in an empty room
My ember cardigans no longer warm me
Because I bleed for the cold faces of people
I quit gambling, I quit lying
Most of all, I burn for your disappearance from my hands
There is no sleep anymore, I don't think I miss it
I recognize you from the temple of a thousand flower scents
No one loved me like you, may my life wither
You are the most lying subject in my room right now
I know you are even more full than me
But what a pity, you are the question I cannot solve in my mind
You are the biggest gamble I played
Maybe it's summer there, maybe it's a winter fairy tale here
Don't fall into the heart thinly, defeated by your love
This is the biggest wound, maybe you will freeze
As a matter of fact, we fell into a broken heart
I fell into war with a single weapon in my hand
Should I save you or myself?
Heart belongs to heart, but why is heart superior to heart
Now we love, but it doesn't taste like yesterday
Now even if it dies, it's no use, its name won't remain
No matter what I do now, it won't taste like yesterday
Anyway, don't love me, woman
A wind blows, life goes from a rose
One coal-black eye of mine, one day this tyranny will end
One day we will be born, maybe that day we mortals
We will burn somewhere, of course, traces will remain, hearts will smoke
A wind blows, life goes from a rose
One coal-black eye of mine, one day this tyranny will end
One day we will be born, maybe that day we mortals
We will burn somewhere, of course, traces will remain, hearts will smoke