Текст и перевод песни Tata Simonyan feat. 3.33 - Dzyune Halel Er

Dzyune Halel Er

Ու նորից քեզ ներեցին (քեզ ներեցին)
Չէ որ դու սիրտ գերեցիր
Արևի տակ լիքը տեղ կա
Ջուր կա ամպի մեջ պահած
Որ ծաղիկը′ ինչպես երգը, չմնա սառած, ծարավ
Արմատները խորը հողում շունչն են պահում սերնդի
Եթե հույսդ կորցրել ես
Կյանքը կգա քեզ կգտնի
Որ աճի նա, որ ժպտա միշտ
(Ձյունը) Ձյունը հալել էր, ու մի ձնծաղիկ
Բացել էր աչքը, նայում էր երկինք
Առաջին անգամ արևը տեսել
Ուրախացել էր, ինքն էլ էր ծնվել
Բայց ինչ-որ մի ձեռք քաղել էր նրան
Եվ ինչո՞ւ այդպես, ո՞նց այդքան դաժան
Ինչո՞ւ հենց իրեն, պոկեց այն տղան
Ու նվիրեց իր սիրած աղջկան
Եթե քաղել ես ծաղիկը
Առանց մտածելու' չար թե՞ բարի
Ու նվիրել ես վարդերը արդեն մեկին
Գուցե առանց կարիք
Խոնավ հողից են պոկել
Բայց կյանքն ու հոգին ա կորել
Մնում ա բույրը մենակ
Ու գույնը փոխվում, դառնում մի տեսակ
Փոխանցի դու քո ժպիտը
Ու թող ապրի բնությունը
Հասկանալով, որ պոկելը դա ուղղակի
Մեր թուլությունն ա
Ու նորից քեզ ներեցին
Չէ որ դու սիրտ գերեցիր
Շնչում ա ծաղիկը հիմա
Արևի տակ քո նման գեղեցիկ...
Այդպես եղել է, կմնա այդպես
Որքան ծաղիկներ երգ դառան այսպես
(Ու նորից քեզ ներեցին)
Թև առան անցան, աշխարհը արար
Որ ուրախացնեն մարդկանց անդադար
Որ ծաղկեն նորից
(Ու նվիրել ես վարդերը արդեն)
Պարտեզներ սիրով
(Խոնավ հողից են պոկել)
Սոխակի երգի իր վարդի համար
Այսպես, թե այնպես
(Հասկանալով, որ պոկելը դա)
Կարևոր է, որ
(Ուղղակի մեր թուլությունն ա)
Սիրենք երգ ծաղիկ
(Ու նորից քեզ ներեցին)
Ու սիրենք իրար
(Շնչում ա ծաղիկը հիմա)
(Որ աճի նա, որ ժպտա)
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր, ամեն օր
Հեռացող արևի հետքերով
Հեռացող արևի հետքերով
Մենք գնում ենք իրար հերքելով
Մենք ուզում ենք ծաղիկը ապրի
Ու փնտրում ենք ջուր մեր երգերում
Որ կտա մի քիչ հույս շնչելու
Նրանով իր հետ գույն ա բերում
Հողը կյանք էր տվել սիրելու
Ջուրը խոր արմատներ ու ներում
Մեկը ծաղիկը քաղեց
Քաղեց ու թաղեց
Մյուսը սերմերը հողին նկարեց
Մեկն էլ ուներ անհամար ծաղիկներ
Տալիս էր սիրո ու ծիծաղի տեղ
Մեկն էլ նայում էր դաշտին գունավոր
Որտեղ պարզ էր շատ ու սեր կար բա ոնց
Նայում ու ժպտում էր քո պես
Ծաղիկը բացվեց, դու պետք ա ապրես
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր
Ծաղիկներ, ծաղիկներ գունավոր
Մարդիկ միշտ ձեր առաջ մեղավոր
Պոկում են կամ քաղում ձեր կյանքը
Որ զարդարեն իրենցն ամեն օր, ամեն օր

Dzyune Halel Er (The Snow Has Melted)

And they forgave you again (they forgave you)
Because you captivated their hearts
There's plenty of room under the sun
There's water stored in the clouds
So that the flower, like the song, doesn't remain frozen, thirsty
The roots deep in the soil hold the breath of generations
If you have lost hope
Life will come and find you
So that it may grow, so that it may always smile
(The snow) The snow had melted, and a snowdrop
Opened its eye, looking at the sky
Seeing the sun for the first time
It was happy, it was born itself
But some hand had picked it
And why so, how could it be so cruel
Why him, the boy picked it
And gave it to his beloved girl
If you have picked the flower
Without thinking, evil or good?
And you have already given the roses to someone
Maybe unnecessarily
They have been plucked from the moist soil
But life and soul are lost
Only the scent remains
And the color changes, becoming something else
Pass on your smile
And let nature live
Understanding that picking is just
Our weakness
And they forgave you again
Because you captivated their hearts
The flower is breathing now
Under the sun, beautiful like you...
That's how it has been, and that's how it will remain
How many flowers have become songs like this
(And they forgave you again)
They took flight, passed through, creating the world
To bring joy to people endlessly
To bloom again
(And you have already given the roses)
Gardens with love
(They have been plucked from the moist soil)
For the nightingale's song of his rose
One way or another
(Understanding that picking is)
It's important that
(Just our weakness)
We love songs and flowers
(And they forgave you again)
And we love each other
(The flower is breathing now)
(So that it may grow, so that it may smile)
Flowers, colorful flowers
People are always guilty before you
They pick or pluck your lives
To adorn their own every day
Flowers, colorful flowers
People are always guilty before you
They pick or pluck your lives
To adorn their own every day, every day
With the traces of the departing sun
With the traces of the departing sun
We go, denying each other
We want the flower to live
And we search for water in our songs
To give it a little hope to breathe
With it, it brings color
The soil had given life to love
Water, deep roots, and forgiveness
One picked the flower
Picked it and buried it
Another painted the seeds on the ground
Another had countless flowers
Giving a place for love and laughter
Another was looking at the colorful field
Where it was clear, there was a lot of love, of course
Looking and smiling like you
The flower bloomed, you need to live
Flowers, colorful flowers
People are always guilty before you
They pick or pluck your lives
To adorn their own every day
Flowers, colorful flowers
People are always guilty before you
They pick or pluck your lives
To adorn their own every day, every day