เจ็บแล้วไม่จำ - Tattoo Colour перевод на немецкий

เจ็บแล้วไม่จำ

เจ็บสักกี่ครั้งก็ไม่จำ เจ็บอยู่อย่างนั้นทรมาน
มันตอกและย้ำเกินกว่าที่ใครเข้าใจ
แต่เจ็บสักกี่ครั้งก็จะยอม
ไม่ว่าจะร้องอีกสักเท่าไร
จะเจ็บและทนรับไว้เพียงคนเดียว

ฉันเจ็บไม่จำ เวลาจะทำจะคิดอะไร
ก็เหมือนโดนทำร้ายเรื่อยมา
ก็พอเข้าใจ ก็ยอมจะแลกจะมีน้ำตาก็ไม่มีปัญหา
อยากเป็นนกก็ต้องบินถ้าไม่บินก็ไม่ได้ไป
อยากจะรักก็ต้องลอง เธอไม่มองก็ไม่เป็นไร
ชินแล้ว ไม่เคยบ่น และจะทนเอาไว้

เจ็บสักกี่ครั้งก็ไม่จำ เจ็บอยู่อย่างนั้นทรมาน
มันตอกและย้ำเกินกว่าที่ใครเข้าใจ
แต่เจ็บสักกี่ครั้งก็จะยอม
ไม่ว่าจะร้องอีกสักเท่าไร
จะเจ็บและทนรับไว้เพียงคนเดียว

บางคนก็งง ทำไมฉันล้มลงตรงที่เดิมแล้วยังจะย้อนมาใหม่
ในมือของเธอยังมีมีดเล่มเดิมและเธอพร้อมที่จะใช้
อยากจะซัดเอาให้แรง เธอไม่แคร์ก็ไม่เป็นไร
อยากจะทิ้งเอาให้ตายไม่ต้องอายฉันไม่เป็นไร
ชินแล้ว ไม่เคยบ่น และจะทนเอาไว้

เหมือนนิยายจะจบตอน ทำให้เราไม่อยากนอน
ต้องฝืนมาดู ต้องลุกขึ้นมา
แม้เรื่องราวจะผิดหวัง ฉันก็ยังจะอ่านมัน
อย่างนั้น ทุกเวลา จะทำร้ายเท่าไร
ฉันพร้อมจะอยู่ ให้เธอรู้ว่าใจฉันมีคุณค่า
หวังสักวัน เพียงสักวัน เธอจะ รัก รักกัน

เจ็บสักกี่ครั้งก็ไม่จำ เจ็บอยู่อย่างนั้นทรมาน
มันตอกและย้ำเกินกว่าที่ใครเข้าใจ
และต่อให้เจ็บอีกครั้งก็จะยอม
ไม่ว่าจะร้องอีกสักเท่าไหร่
จะเจ็บและทนรับไว้เพียงคนเดียว
แค่เพียงคนเดียว
เจ็บสักกี่ครั้ง เจ็บสักกี่ครั้ง

ไม่ว่าจะร้องอีกสักเท่าไร
จะเจ็บและทนรับไว้เพียงคนเดียว

Verletzt und doch nicht lernfähig

Egal wie oft verletzt, ich lerne es nicht. Dieser Schmerz quält mich.
Er bohrt sich ein und wiederholt sich, mehr als irgendjemand verstehen kann.
Aber egal wie oft es weh tut, ich werde es akzeptieren.
Egal wie viel ich noch weinen muss.
Ich werde den Schmerz ertragen und ihn allein bewältigen.

Ich bin schmerzunempfindlich. Wenn ich etwas tue oder denke,
ist es, als würde ich immer wieder verletzt werden.
Ich verstehe es irgendwie. Ich bin bereit, es einzutauschen, auch wenn es Tränen bedeutet, das ist kein Problem.
Willst du ein Vogel sein, musst du fliegen; wenn du nicht fliegst, kommst du nicht voran.
Willst du lieben, musst du es versuchen. Wenn du mich nicht ansiehst, macht das nichts.
Ich bin es gewohnt. Ich habe mich nie beschwert und werde es aushalten.

Egal wie oft verletzt, ich lerne es nicht. Dieser Schmerz quält mich.
Er bohrt sich ein und wiederholt sich, mehr als irgendjemand verstehen kann.
Aber egal wie oft es weh tut, ich werde es akzeptieren.
Egal wie viel ich noch weinen muss.
Ich werde den Schmerz ertragen und ihn allein bewältigen.

Manche Leute wundern sich, warum ich am selben Ort falle und trotzdem wieder zurückkomme.
In deiner Hand ist immer noch dasselbe Messer, und du bist bereit, es zu benutzen.
Verletz mich ruhig heftig. Wenn es dir egal ist, macht das nichts.
Willst du mich fallen lassen, bis ich am Boden bin, schäm dich nicht, mir macht das nichts aus.
Ich bin es gewohnt. Ich habe mich nie beschwert und werde es aushalten.

Wie ein Roman, dessen Kapitel endet, was mich wachhält.
Ich muss mich zwingen hinzusehen, muss aufstehen.
Auch wenn die Geschichte enttäuschend ist, werde ich sie weiterlesen.
So ist es, jederzeit. Egal wie sehr du mich verletzt.
Ich bin bereit zu bleiben, damit du weißt, dass mein Herz wertvoll ist.
Ich hoffe auf einen Tag, nur einen Tag, an dem du mich lieben wirst, wir uns lieben werden.

Egal wie oft verletzt, ich lerne es nicht. Dieser Schmerz quält mich.
Er bohrt sich ein und wiederholt sich, mehr als irgendjemand verstehen kann.
Und selbst wenn es wieder weh tut, werde ich es akzeptieren.
Egal wie viel ich noch weinen muss.
Ich werde den Schmerz ertragen und ihn allein bewältigen.
Nur ich allein.
Wie oft verletzt, wie oft verletzt.

Egal wie viel ich noch weinen muss.
Ich werde den Schmerz ertragen und ihn allein bewältigen.