Текст и перевод песни Tattoo Colour - แปรผกผัน

แปรผกผัน

เหม่อมอง อาทิตย์ที่ลับขอบฟ้ากว่าจะหมุนไป
ความเหงากับวันเวลาก็แปรผันตรงกันไป ยิ่งนานเท่าไร ยิ่งเหงา
หลับตา นอนคิดอยากรู้ปัญหาอยากจะเข้าใจ
ความรักกับวันเวลาแปรผกผันกันหรือไง ยิ่งนานเท่าไร รักยิ่งน้อยลง

** เหตุใดความรัก ที่ล้นดวงใจ ลดจนลบเลือนไป
ทุกคืนยังรอว่าเธอจะกลับมาไหม
กลับเป็นความเหงา รุมเร้าดวงใจ เหงามันหนาวเกินไป
ฉันขอให้เธอรักฉันอีกครั้งได้ไหม

เหม่อมอง อาทิตย์ที่ลับขอบฟ้ากว่าจะเข้าใจ
ความรัก จะแปรผกผันกับความเหงาในหัวใจ
ยิ่งรักเท่าไร เหงายิ่งน้อยลง

หลักการ ความรักกับวันเวลาและความเหงาใจ
เรียงร้อยเป็นสมการ การแปรผกผันแทนค่าไป มีใครเข้าใจสิ่งนั้น
สุดท้าย จะคิดหลักการจากไหนก็ไม่สำคัญ
วันนั้นที่เธอจากไป มีทางไหนแก้ไขมัน หลักการร้อยพัน ไม่มีคำตอบ(**)

เหม่อมอง อาทิตย์ที่ลับขอบฟ้ากว่าจะเข้าใจ
ความรัก จะแปรผกผันกับความเหงาในหัวใจ อย่างนั้น
ยังรออยู่ทุกวัน ถ้าเธอรักกันฉันไม่เหงาเลย
ถ้ายังรักกันฉันไม่เหงาเลย ตอนเรารักกันฉันไม่เหงาเลย

Inversely Proportional

Gazing at the sun that has set beyond the horizon, as it continues turning,
Loneliness and the passage of time are directly proportional, the longer it is, the lonelier it gets,
Closing my eyes, I lie here pondering on the problem, trying to understand,
Are love and the passage of time inversely proportional, the longer it is, the less I love?

** Why has the love that was overflowing my heart, diminished and faded away?
Every night, I still wait, wondering if you will come back,
Instead, it has turned into loneliness, tormenting my heart, the loneliness is unbearable,
I beg you, can you love me once more?

Gazing at the sun that has set beyond the horizon, as I finally understand,
Love is inversely proportional to the loneliness in my heart,
The more I love, the less lonely I am,

The principle of love, the passage of time, and the loneliness of the heart,
Can be expressed as an equation, an inverse proportion, but can anyone understand it?
In the end, the principles we devise are irrelevant,
On that day when you left, was there any way to fix it? Countless principles, but no answers (**)

Gazing at the sun that has set beyond the horizon, as I finally understand,
Love, I see, is inversely proportional to the loneliness in my heart,
I'll still wait every day, if you love me, I'll never feel lonely again,
If you still love me, I'll never feel lonely again, when we were in love, I never felt lonely,