Текст и перевод песни Teoman - Gecenin Sonuna Yolculuk

Gecenin Sonuna Yolculuk

Akrobat yürüyor ipte, ateşi çalarken yakalanıyo'
Vuruluyo', düşüyo' çok zaman önce
Uğrunda yaşayacak, ölecek bir şeyi kalmamıştı zaten
Bisküvi kıvamında kalbi var, sülfür kokusu havada
Gecenin sonuna yolculuğunda
Evine bi' daha hiç dönmemeli bir yola çıkarsa insan
Bir daha hiç sevmemeli çöpe attıysa kalbini
Yoktur acıması anıların, apansız saldırırlar
Korkudan ölür ama kaçmaz, boynunu uzatır baltaya
Gecenin sonuna yolculuğunda
Kadın vapurda, çoktan sönmüş gençliği
Bazen inanıyo' mucizeye, bazen kıyamete
Uğrunda yaşayacak, ölecek bir şeyi kalmamıştı zaten
Bisküvi kıvamında kalbi var, sülfür kokusu havada
Gecenin sonuna yolculuğunda
Evine bi' daha hiç dönmemeli bir yola çıkarsa insan
Bir daha hiç sevmemeli çöpe attıysa kalbini
Yoktur acıması anıların, apansız saldırırlar
Korkudan ölür ama kaçmaz, boynunu uzatır baltaya
Gecenin sonuna yolculuğunda
Sürüyo' arabasını sürücü, fren yok gaz dipte
Geçip gidiyor nehrini hiç bozmadan istifini
Uğrunda yaşayacak, ölecek bir şeyi kalmamıştı zaten
Bisküvi kıvamında kalbi var, sülfür kokusu havada
Gecenin sonuna yolculuğunda

Night's Last Journey

Acrobat walks on a rope, caught stealing fire
Gets shot, falls, a long time ago
He had nothing left to live or die for anyway
Biscuit-like heart, sulfur in the air
On his nocturnal journey's end
One should never return home if he is on his way
One should never love again once he has thrown away his heart
Memories have no pity, they attack unexpectedly
He dies of fear, but does not run away, he extends his neck for the axe
On his nocturnal journey's end
Woman on a ferry, her youth long gone
Sometimes believing in miracles, sometimes in doomsday
She had nothing left to live or die for anyway
Biscuit-like heart, sulfur in the air
On her nocturnal journey's end
One should never return home if she is on her way
One should never love again once she has thrown away her heart
Memories have no pity, they attack unexpectedly
She dies of fear, but does not run away, she extends her neck for the axe
On her nocturnal journey's end
Driver drives his car, no brakes, gas pedal to the floor
Keeps going without ever losing his nerve
He had nothing left to live or die for anyway
Biscuit-like heart, sulfur in the air
On his nocturnal journey's end