To Mahairi - Vasilis Papakonstadinou , Thanos Mikroutsikos перевод на немецкий

To Mahairi

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζωνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ' Αλγέρι.

Θυμάμαι, ως τώρα να 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:

Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν' αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζωσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.

Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.

Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.

Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις.
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ'το.

Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζωνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ' έκαμε και το 'καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...

Das Messer

Ich trage stets an meinem Gürtel festgeschnallt
ein altes afrikanisches Stahlmesser,
wie jene, die die Araber zu benutzen pflegen,
das ich von einem alten Händler in Algier kaufte.

Ich erinnere mich, als wär's erst jetzt gewesen, an den alten Trödler,
der aussah wie ein altes Ölgemälde von Goya,
aufrecht stehend neben langen Schwertern und zerrissenen Uniformen,
wie er mit heiserer Stimme die folgenden Worte sprach:

Dieses Messer hier, das du kaufen willst,
hat die Legende mit seltsamen Geschichten umwoben,
und jeder weiß, dass jene, die es einst besaßen,
jeder einen ihm nahestehenden Menschen getötet hat.

Don Basilio tötete damit Doña Julia,
seine schöne Frau, weil sie ihn betrog.
Graf Antonio, eines Abends, seinen unglücklichen Bruder
mit eben diesem Messer heimlich ermordete.

Ein Araber seine kleine Geliebte aus Eifersucht
und ein italienischer Seemann einen griechischen Bootsmann.
Von Hand zu Hand wanderte es und gelangte in meine Hände.
Vieles haben meine Augen gesehen, doch dieses jagt mir Schrecken ein.

Bück dich und sieh es dir an, es hat einen Anker und ein Wappen,
es ist leicht, fass es an, es wiegt nicht mal ein Quarto,
aber ich würde dir raten, etwas anderes zu kaufen.
Wie viel kostet es? Nur sieben Francs. Da du es willst, nimm es.

Einen kleinen Stilett habe ich am Gürtel festgeschnallt,
den eine Laune mich dazu brachte, mein Eigen zu nennen,
und da ich niemanden auf der Welt hasse, um ihn zu töten,
fürchte ich, dass ich es eines Tages gegen mich selbst richte...