Текст и перевод песни Thanos Mikroutsikos - I Efta Nani Sto S/S Cyrenia

I Efta Nani Sto S/S Cyrenia

Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι.

Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια.
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι.
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει.

Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα.
Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
ποιος ρήγα γιος θε να την πιει σ' ένα ποτήρι.

Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
σωρός να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια,
και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει.

Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει,
τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει.
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρούθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.

Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε.
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι...
Ο πιο στερνός μ'έναν αυλό με νανουρίζει.

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.

Les Sept Nains du S/S Cyrenia

Sept. Tu prends à gauche, ne te force pas.
Un tas, ils tiennent dans une paume creuse.
Tu rappelles des chambres fermées, tu sens la terre ferme.
Le plus petit fredonne avec une paille.

La marque de la machine brille sur les deux jambes.
Rec huile dans le besoin le gouvernail.
Avec une plume, Goby conjure le paludisme
et le bossu Haram pétrit des pâtisseries.

Du piédestal, ils sautent jusqu'à la galette.
Puis-je jamais gâcher ton plaisir ?
Fille blonde et bleue qui éternuait tout le temps
quel fils de roi oserait la boire dans un verre.

Ramanan, idiot, fou, qui délie les sorts,
a réussi à faire tomber l'étoile du sud crucifiée
en tas pour se disperser dans les spirales,
et dis-lui sous un arbre de me ramener.

Tot, il lui manque une main mais il tricote toujours,
ce sinapisme improbable à mettre en culotte.
Esther, quelle Bible disperses-tu en passant l'ivresse ?
Ruth, tu ne parles pas ? Pourquoi les deux cents d'entre nous chancellent ?

Le sourd Salah balaie le pont.
Avec un grattoir, nettoie-moi de la morve.
Mais c'est quelque chose de plus profond qui me salit.
Mon fils, où vas-tu ? Mère, j'irai aux bateaux.

Et ainsi, nous nous accusons ensemble avec les sept.
Avec la pluie, avec le temps qui nous assigne.
Tes yeux vivent une mer, je me souviens...
Le plus lointain me berce avec un sifflet.

Le sourd Salah balaie le pont.
Avec un grattoir, nettoie-moi de la morve.
Mais c'est quelque chose de plus profond qui me salit.
Mon fils, où vas-tu ? Mère, j'irai aux bateaux.