Текст и перевод песни The Boy - Μπράϊαν Λήθη

Μπράϊαν Λήθη

Πίσω απο το μαστίγωμα της σάρκας στο πέτρινο δωμάτιο του Καρκίνου.
Εκεί που όλοι φοράνε κουκούλες.
Τα παιδιά του Καρκίνου. Μπαίνει στο μυαλό μας. Όχι πια δικό μας.
Τι θα πει δικό μας. Σκέψου λίγο τι θα πει δικό μας.
Θα πει η γεύση του αίματος να μη σε θολώνει.
Θα πει η Νέα Σάρκα να μη σε σκοτώνει.

Απομονώθηκε πίσω απο την λαμπερή λίμνη με τα καλώδια συντροφιά.
Έγινε Αλληγορική Μνήμη που δεν την θυμάται όμως κανείς.
Και ας είναι επισήμως ο τελευταίος όλων μας .
Ο Συγγενής που τα δώρα του τυλίγονται
γύρω απο τους λαιμούς των παιδιών μας.
Των απόγονών μας. Αυτό το τέλος δεν θα ναι το δικό μας.
Θεού θέλοντος θα ξαμολυθούν οι Μοίρες στον δρόμο.
Μαύρες μοτοσυκλέτες με τραγανές ρουκέτες.
Κάποιος να πει στον κλειδοκράτορα οτι ήρθε η ώρα.
Ο Συγγενής φέρνει τα πιο απαραίτητα δώρα.
Στόματα που προσκυνάνε το μπούκωμα και ο Αλέξης Ευθύνης.
Ενας πιστός υπηρέτης της Αλληγορικής Μνήμης.
Μπαίνει φθινόπωρο. Η εποχή που χαλαρώνουνε τα ήθη.
Και η υφή του δολώματος αλλάζει στο στόμα μας.
Τώρα η βοήθεια του πια δεν μας πείθει.
Ήρθε η ώρα να καλέσουμε τον Μπράιαν Λήθη.

Ποιός είναι ο Μπράιαν Λήθη; Να τος.
Λεν για τον Μπράιαν Λήθη.
Θα πολεμήσει το φίδι.Μόνο ο Μπράιαν Λήθη.Ναι.Ο Μπράιαν Λήθη.

Απομονώθηκε. Έγινε ερημίτης μέσα σε χρεωκοπημένα μουνιά
που δεν είχαν να πληρώσουν το ρεύμα .Δεν είχαν να πιουν νερό.
Και είχαν εναν ολόκληρο λαβύρινθο να συντηρούν και ένα αιωνίως
αγέννητο μωρό. Ο Συγγενής φτιάχνει αδελφότητα και ετοιμάζει
πορεία μέσα στα σκονισμένα του
μουνιού τοιχώματα που προκαλούν αμνησία.
Κρύβει στην τσέπη του ενα κλειδί και τον Αλέξη Ευθύνη.
Εναν πιστό υπηρέτη της Αλληγορικής Μνήμης.
Θεού θέλοντος θα ξαμολυθούν οι αιχμές στον βυθό του.
Ο Σύγγενης οτι θέλει το κάνει δικό του.
Αγόρια που επιτελούν το απόσπασμα για την Τζοάννα Θυσία.
Προσφέρει κάθε μέρα την παρθενιά της για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Μπαίνει χειμώνας. Και η λύση του δράματος ποτέ δεν τους πείθει.
Η υφή του ατυχήματος ανακατασκευάζει τα δόντια μας.
Το ξαναλέω. Η λύση του δράματος δεν με πείθει.
Ήρθε η ώρα να πιστέψω στον Μπράιαν Λήθη.

Brian Lethe

Behind the whipping of the flesh in the stone room of Cancer.
Where everyone wears hoods.
The children of Cancer. It enters our minds. No longer ours.
What does ours mean. Think for a moment what ours means.
It means the taste of blood doesn't cloud you.
It means the New Flesh doesn't kill you.

He isolated himself behind the shimmering lake with cables for company.
He became an Allegorical Memory that no one remembers.
And let him be officially the last of us all.
The Relative whose gifts are wrapped
around the necks of our children.
Our descendants. This ending will not be ours.
God willing, the Fates will be unleashed on the road.
Black motorcycles with crispy rockets.
Someone tell the keyholder that the time has come.
The Relative brings the most essential gifts.
Mouths that worship the stuffing and Alexis of Responsibility.
A faithful servant of the Allegorical Memory.
Autumn is coming. The season when morals loosen.
And the texture of the bait changes in our mouths.
Now his help no longer convinces us.
It's time to call Brian Lethe.

Who is Brian Lethe? There he is.
They talk about Brian Lethe.
He will fight the snake. Only Brian Lethe. Yes. Brian Lethe.

He isolated himself. He became a hermit within bankrupt apartments
that couldn't pay for electricity. They had no water to drink.
And they had a whole labyrinth to maintain and an eternally
unborn baby. The Relative creates a brotherhood and prepares
a march within the dusty walls of his
apartment that cause amnesia.
He hides a key and Alexis of Responsibility in his pocket.
A faithful servant of the Allegorical Memory.
God willing, the spikes will be unleashed in his depths.
The Relative makes whatever he wants his own.
Boys who perform the detachment for Joanna Sacrifice.
She offers her virginity every day for a more just society.
Winter is coming. And the solution to the drama never convinces them.
The texture of the accident reconstructs our teeth.
I repeat. The solution to the drama does not convince me.
It's time to believe in Brian Lethe.