Текст и перевод песни The Kik - Een Beetje

Een Beetje

M'n ruggengraat, die is allang verdwenen
Misschien da'k die van u een keer mag lenen?
Want ik wil nooit meer laf zijn
Er voor altijd vanaf zijn
Dat ik ook een keer zei
"Doe maar Sinas voor mij"

Want weet je?
Het blijft bij mij helaas nooit bij een beetje
Je wilt verstandig zijn, maar dat vergeet je
Zodra je aan een flesje wijn denkt
Inschenkt

Dan weet je
Dat gaat me straks weer mis, stukje bij beetje
M'n huis verandert in een klein cafeetje
En morgen heb ik overal pijn

Melancholie
En spijt, vooral nog van de laatste drie
De laatste keer
Ik zweer je op m'n dochtertje
Ik drink nooit meer

Een beetje
Vertiefd was je wel meer, meneer, dat weet je
Je hoofd had wel eens meer een stom ideetje
Dat speet je, maar ach weet je, soms vergeet je wel een beetje
Hoe een kater
Kan zijn

Als maandag dan de koppijn is verdwenen
En ik van u tien Eurootjes mag lenen
Wil ik gewoon weer zat zijn
Lekker van-je-dat zijn
Want ik ben morgen vrij
Ober, schenk nog eens bij

Maar weet je?
Het blijft bij mij helaas nooit bij een beetje
Je wilt verstandig zijn, maar dat vergeet je
Zodra je aan een flesje wijn denkt
Inschenkt

Dan weet je
Dat gaat me straks weer mis, stukje bij beetje
M'n huis verandert in een klein cafeetje
En morgen heb ik overal pijn

Melancholie
En spijt, vooral nog van de laatste drie
De laatste keer
Ik zweer je op m'n -
Najah, laat maar zitten ook, eigenlijk

Een beetje
Vertiefd was je wel meer, meneer, dat weet je
Je hoofd had wel eens meer een stom ideetje
Dat speet je, maar ach, weet je, soms vergeet je wel een beetje
Hoe een kater
Kan zijn

Немного

Моего хребта уже давно нет,
Может, твой одолжишь мне на время?
Потому что я больше не хочу быть трусом,
Хочу избавиться от этого,
Чтобы я тоже однажды сказал:
"Налей-ка мне Синаса".

Ведь знаешь,
У меня никогда не получается немного,
Ты хочешь быть благоразумным, но забываешь об этом,
Как только подумаешь о бутылочке вина,
Нальёшь...

Тогда ты знаешь,
Что все пойдет наперекосяк, понемногу,
Мой дом превращается в маленькое кафе,
И завтра у меня будет болеть все.

Меланхолия
И сожаление, особенно о последних трех,
В последний раз,
Клянусь тебе своей дочкой,
Я больше не буду пить.

Немного?
Ты и сам был увлечен, милый, ты же знаешь,
В твоей голове не раз появлялись глупые идеи,
Ты жалел об этом, но, знаешь, иногда ты немного забываешь,
Каким похмелье
Может быть.

Когда в понедельник головная боль пройдет,
И ты одолжишь мне десятку,
Я снова захочу напиться,
Быть "вне зоны доступа",
Потому что завтра у меня выходной,
Официант, подлей ещё!

Ведь знаешь,
У меня никогда не получается немного,
Ты хочешь быть благоразумным, но забываешь об этом,
Как только подумаешь о бутылочке вина,
Нальёшь...

Тогда ты знаешь,
Что все пойдет наперекосяк, понемногу,
Мой дом превращается в маленькое кафе,
И завтра у меня будет болеть все.

Меланхолия
И сожаление, особенно о последних трех,
В последний раз,
Клянусь тебе...
Да нет, знаешь, неважно.

Немного?
Ты и сам был увлечен, милый, ты же знаешь,
В твоей голове не раз появлялись глупые идеи,
Ты жалел об этом, но, знаешь, иногда ты немного забываешь,
Каким похмелье
Может быть.