Текст и перевод песни The Kik - Testament (Live)

Testament (Live)

Na tweeëntwintig jaren in dit leven
Maak ik het testament op van mijn jeugd
Niet dat ik geld of goed heb weg te geven
Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd
Maar ik heb nog wel wat mooie idealen
Goed van snit, hoewel ze uit de mode zijn
Wie ze hebben wil, die mag ze komen halen
Vooral jonge mensen vinden ze nog fijn

Aan mijn broertje dat zo graag wil gaan studeren
Laat ik met plezier het adres na van mijn kroeg
Waar ik te veel dronk om een vrouw te imponeren
En daarna de klappen kreeg waarom ik vroeg
En dan heb ik nog een stuk of wat vriendinnen
Die wel opgevoed en zeer verstandig zijn
En waarmee je dus geen donder kunt beginnen
Maar misschien krijgt iemand anders ze wel klein

Voor mijn neefje zijn mijn onvervulde wensen
Wel wat kinderlijk, maar ach ze zijn zo diep
Ik behoorde immer tot die groep van mensen
Voor wie het geluk toch altijd harder liep
Aan mijn vrienden laat ik gaarne het vermogen
Om verliefd te worden op een meisjeslach
Zelf ben ik helaas een keer te veel bedrogen
Maar wie het eens proberen wil, die mag

Mijn vriendinnetje, ik laat je alle nachten
Dat ik tranen om jouw ontrouw heb gestort
Maar onthoud dit wel: ik zal geduldig wachten
Tot ik lach omdat jij ook belazerd wordt
En de leraar die mij altijd placht te dreigen:
Jongen, jij komt nog op het verkeerde pad
Kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen
Dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad

Voor mijn ouders is het album met de plaatjes
Die zo vals getuigen van een blijde jeugd
Maar ze tonen niet de zouteloze praatjes
Die een kind opvoeden in eer en deugd
En verder krijgen ze alle dwaze dingen
Terug die ze mij te veel geleerd hebben die tijd
Ze kunnen mij tenslotte ook niet dwingen
Groot te worden zonder diep berouw en spijt

En dan heb ik ook nog enkele goede vrienden
Maar die hebben al genoeg van mij gehad
Dus ik gun ze nu het loon dat ze verdienden
Alle drank die ze van mij hebben gejat
Verder niets, er zijn alleen nog een paar dingen
Die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft
Dat zijn mijn goede jeugdherinneringen
Die neem je mee zolang je verder leeft

Завещание (Live)

После двадцати двух лет этой жизни
Я составляю завещание своей юности.
Не то чтобы у меня были деньги или добро, которые можно отдать,
Я никогда не был умным парнем.
Но у меня все еще есть несколько прекрасных идеалов,
Хорошо скроенных, хоть и вышедших из моды.
Кто хочет их получить, пусть приходят и забирают,
Особенно молодежи они всё ещё нравятся.

Своему братцу, который так хочет учиться,
С удовольствием оставляю адрес своего бара,
Где я слишком много пил, чтобы произвести впечатление на женщин,
А потом получал за это по морде.
И ещё у меня есть несколько подружек,
Хорошо воспитанных и очень разумных,
С которыми, ты, конечно, ничего не сможешь поделать,
Но, может быть, кому-то другому удастся их укротить.

Для моего племянника мои несбывшиеся мечты
Могут показаться детскими, но они так глубоки.
Я всегда принадлежал к той группе людей,
Для которых счастье всегда было чем-то недостижимым.
Своим друзьям я с радостью оставляю способность
Влюбляться в девичий смех.
Сам я, к сожалению, был слишком часто обманут,
Но кто хочет попробовать, пусть попробует.

Моя дорогая, я оставляю тебе все те ночи,
Когда я проливал слёзы из-за твоей неверности.
Но запомни вот что: я буду терпеливо ждать,
Пока не буду смеяться, потому что тебя тоже обманут.
А учитель, который всегда грозил мне:
"Парень, ты ещё встанешь на кривую дорожку", -
Может быть доволен и не должен больше ничего получать.
Это значит, что он был прав.

Для моих родителей — альбом с фотографиями,
Которые так фальшиво свидетельствуют о счастливом детстве.
Но они не показывают пресных разговоров,
Которыми воспитывают ребенка в чести и добродетели.
И ещё они получают обратно все те глупости,
Которым они меня тогда учили.
В конце концов, они не могут заставить меня
Вырасти без глубокого раскаяния и сожаления.

И ещё у меня есть несколько хороших друзей,
Но им меня уже достаточно.
Поэтому я дарю им сейчас ту награду, которую они заслужили:
Всю выпивку, которую они у меня выманили.
Больше ничего, остались лишь несколько вещей,
Которые я храню, потому что они никому не нужны.
Это мои хорошие детские воспоминания,
Которые ты хранишь, пока живёшь.