Текст и перевод песни The Opposites - Ik Leef

Ik Leef

En yo het licht gaat en om me heen word het donker
M'n leven flitst voorbij, het word schemerdonker
Want in de verte straalt het licht
Ik probeer te ademen maar m'n longen slaan dicht
Ik zie mezelf liggen als een pasgeboren baby
Zo jong en fris en nietswetend Ik leef maar ik spreek niet
Ik zie m'n zus, samen spelen met mij
Samen zo klein, wij samen tevreden en blij
Het licht begint steeds... verder te schijnen...
Ik zie m'n leven steeds. verder verdwijnen
Ik zie m'n moeder lachend daar naar me kijken
Ik voel nog een keer de hand zachtjes langs m'n wang glijden
Ik zie m'n oma, pratend en met een lach
Ik hoor m'n vader vragen 'gaat het' en vraag mezelf af
Is dit m'n tijd om tussen de doden te zweven?
Ik dacht het niet yo, ik hou teveel van mijn leven

Ik leef
De poort zou niet open staan
Ik ben simpelweg nog veel te jong om dood te gaan
Dus zeg ik... 1 ding, ik heb nog geen zin
Om ouder te worden, want ik ben nogsteeds kind

Ik leef
De poort zou niet open staan
Ik ben simpelweg nog veel te jong om dood te gaan
Dus zeg ik... 1 ding, ik heb nog geen zin
Om ouder te worden, want ik ben nogsteeds kind
Ik leef

Het leven heeft zo zijn ups en zijn downs, lijkt soms zo grauw
Maar toch ben ik trots op wat ik op heb gebouwd
En van het leven, ondanks de tegenslagen
En ik ben sterk, ik heb eigenlijk weinig reden tot klagen
M'n liefde voor leven is niet te beschrijven
Toch komt ook mijn tijd hoewel zou ik liever blijven
Een enge gedachte die door mijn hoofd blijft gaan
Want in mijn leven is geen plaats meer om dood te gaan
Ik ben geboren om te leven, niet om te sterven
Dit is mijn hemel, dit is waar ik wil zwerven
Mensen praten over een plaats daar waar het beter is
Maar ik heb al een plaats in mijzelf, de ware vredenis
Ik heb nog genoeg te ontdekken, genoeg bijzondere plekken
Te vroeg om mij aan het leven al te ontrekken
'Hou van de zon, de nacht, de grond en echt
Ik zeg je, ey yo dit leven is te lekker

Ik leef
De poort zou niet open staan
Ik ben simpelweg nog veel te jong om dood te gaan
Dus zeg ik... 1 ding, ik heb nog geen zin
Om ouder te worden, want ik ben nogsteeds kind

Ik leef
De poort zou niet open staan
Ik ben simpelweg nog veel te jong om dood te gaan
Dus zeg ik... 1 ding, ik heb nog geen zin
Om ouder te worden, want ik ben nogsteeds kind
Ik leef

Yo, is dit echt liefde, of gewoon de angst voor de dood?
Voor wat erna komt, bang voor wat veranderd enzo?
Ik weet het echt niet, ben ik dan wat anders of yo
Wordt ik van al mij dromen en gedachten beroofd
Ben ik er eenzaam, of is het er gezellig en knus
Is daar het leven als hier gezellig ook dezelfde klus
Heb ik daar een moeder of vader of in elk geval een zus
En als ik klaar ben daar krijg ik dan ook nog ergens mijn rust
Ik ben een wereldburger, 100% mens, intens gelukkig
Leef in gedachten die geen grens kent
Ik ben gesettled, hier ligt m'n basis, m'n kennis en wie je bent
Hier ben ik ergens waar ik bekend ben
Kon ik maar passen voor de dood en het overslaan
Was het een keuze ja, dan liet ik hem dus openstaan
Zodat de deuren bij de poort niet voor mij opengaan
Voor elke dag in mijn leven is het te vroeg om dood te gaan

Ik leef
De poort zou niet open staan
Ik ben simpelweg nog veel te jong om dood te gaan
Dus zeg ik... 1 ding, ik heb nog geen zin
Om ouder te worden, want ik ben nogsteeds kind

Ik leef
De poort zou niet open staan
Ik ben simpelweg nog veel te jong om dood te gaan
Dus zeg ik... 1 ding, ik heb nog geen zin
Om ouder te worden, want ik ben nogsteeds kind
Ik leef

Я Живу

И вот, свет гаснет, и вокруг меня темнеет,
Моя жизнь проносится перед глазами, наступают сумерки.
Ведь вдали сияет свет,
Я пытаюсь дышать, но мои легкие сжимаются.
Я вижу себя лежащим, как новорожденный младенец,
Таким юным, свежим и ничего не знающим. Я живу, но не говорю.
Я вижу свою сестру, играющую со мной,
Вместе такие маленькие, мы вместе довольны и счастливы.
Свет начинает... все ярче сиять...
Я вижу, как моя жизнь все больше... исчезает.
Я вижу свою мать, улыбающуюся мне,
Я снова чувствую, как рука нежно скользит по моей щеке.
Я вижу свою бабушку, говорящую и улыбающуюся,
Я слышу, как мой отец спрашивает: «Ты как?», и спрашиваю себя:
Пришло ли мне время парить среди мертвых?
Я так не думаю, дорогая, я слишком люблю свою жизнь.

Я живу,
Врата не должны открываться.
Я просто слишком молод, чтобы умирать.
Поэтому я скажу... одно: я еще не хочу
Становиться старше, ведь я все еще ребенок.

Я живу,
Врата не должны открываться.
Я просто слишком молод, чтобы умирать.
Поэтому я скажу... одно: я еще не хочу
Становиться старше, ведь я все еще ребенок.
Я живу.

В жизни есть свои взлеты и падения, иногда она кажется такой серой,
Но я все равно горжусь тем, что я построил,
И жизнью, несмотря на неудачи.
И я сильный, у меня, по сути, мало причин жаловаться.
Мою любовь к жизни невозможно описать,
И все же мое время тоже придет, хотя я предпочел бы остаться.
Страшная мысль, которая не выходит у меня из головы,
Ведь в моей жизни нет места для смерти.
Я рожден, чтобы жить, а не умирать,
Это мой рай, это то, где я хочу скитаться.
Люди говорят о месте, где лучше,
Но у меня уже есть место внутри себя, истинное умиротворение.
Мне еще так много предстоит открыть, так много необычных мест,
Слишком рано отказываться от жизни.
«Люби солнце, ночь, землю, по-настоящему,
Я говорю тебе, эй, дорогая, эта жизнь слишком прекрасна.

Я живу,
Врата не должны открываться.
Я просто слишком молод, чтобы умирать.
Поэтому я скажу... одно: я еще не хочу
Становиться старше, ведь я все еще ребенок.

Я живу,
Врата не должны открываться.
Я просто слишком молод, чтобы умирать.
Поэтому я скажу... одно: я еще не хочу
Становиться старше, ведь я все еще ребенок.
Я живу.

Дорогая, это настоящая любовь или просто страх смерти?
Страх перед тем, что будет потом, страх перед тем, что все изменится?
Я правда не знаю, отличаюсь ли я чем-то, или...
Буду ли я лишен всех своих мечтаний и мыслей?
Буду ли я там одинок, или там будет уютно и комфортно?
Будет ли там жизнь такой же приятной, как здесь?
Будет ли у меня там мать, отец или хотя бы сестра?
И когда я закончу там, обрету ли я где-нибудь покой?
Я гражданин мира, 100% человек, безмерно счастлив,
Живу в мыслях, которые не знают границ.
Я обосновался, здесь моя основа, мои знания и то, кто я есть.
Здесь я нахожусь там, где меня знают.
Если бы я мог избежать смерти, пропустить ее,
Если бы это был выбор, да, я бы оставил врата открытыми,
Чтобы двери у врат не открылись для меня.
Каждый день моей жизни — слишком рано умирать.

Я живу,
Врата не должны открываться.
Я просто слишком молод, чтобы умирать.
Поэтому я скажу... одно: я еще не хочу
Становиться старше, ведь я все еще ребенок.

Я живу,
Врата не должны открываться.
Я просто слишком молод, чтобы умирать.
Поэтому я скажу... одно: я еще не хочу
Становиться старше, ведь я все еще ребенок.
Я живу.