Текст и перевод песни The Weavers - Rock Island Line (Live)

Rock Island Line (Live)

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند
که ره تاریک و
لغزان است
وگر دست محبت سوی کسی یازی
به اکراه آورد دست از بغل بیرون
که سرما سخت سوزان است
نفس ، کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریک
چو دیدار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟
مسیحای
جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی
دمت گرم و سرت خوش باد
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور
منم ، دشنام پس آفرینش ، نغمه ی ناجور
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان
بیرنگ بیرنگم
بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم
حریفا! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد
تگرگی نیست ، مرگی نیست
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است
من امشب آمدستم وام بگزارم
حسابت را کنار جام بگذارم
چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ،
بامداد آمد ؟
فریبت می دهد ، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
حریفا! گوش سرما برده است این ، یادگار سیلی سرد زمستان است
و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است
حریفا! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است
سلامت
را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آجین
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

Rock Island Line (Live)

They will not answer the greetings
Heads are bowed down
No one dares raise his eyes to answer or to greet his fellow man
One can only see the ground before his feet
For the road is dark and
Treacherous
And if you offer a hand of friendship to someone
He reluctantly draws his hand out of his pocket
For the cold is biting
Your breath, which comes warm from your breast, turns into a cloud of mist
When it meets the cold air
Your breath is like this - so what else do you expect
From the eyes of your friends, near or far?
My savior
My devoted friend! Oh, old, ragged priest
The air is so unbearably cold ... Oh
God bless you and keep you warm
Answer my greeting, open the door
It is I, your guest each night, the sorrowful vagabond
It is I, the battered stone
I am the reviled outcast, the discordant note
I am neither from the East nor from the West, I am
Colorless, colorless
Come, open the door, open the door, I am weary
O host! O host! Your guest of the year and of the month trembles like a wave outside your door
It is not a hailstorm, it is not death
If you hear a sound, it is the sound of the cold and your teeth
I have come tonight to repay my debt
To settle my account over a drink
What are you saying? It is late, it is dawn,
Daylight has come?
You are mistaken, the redness in the sky is not the dawn
My friend, the cold has numbed your ear, this is the memory of the winter's icy blow
And the moon, hanging in the narrow sky, is dead or alive
Hidden in the dark coffin of the sky, covered in the shroud of death
My friend, light the candle of wine, night and day are the same
My greetings
They will not answer the greetings
The air is oppressive, the doors are locked, heads are bowed, hands are hidden
Breaths are clouds, hearts are weary and sad
Trees are crystal-coated skeletons
The earth is dead, the sky is low
The sun and moon are veiled in dust
It is winter