Текст и перевод песни The Weavers - Rock Island Line

Rock Island Line

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند
که ره تاریک و
لغزان است
وگر دست محبت سوی کسی یازی
به اکراه آورد دست از بغل بیرون
که سرما سخت سوزان است
نفس ، کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریک
چو دیدار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟
مسیحای
جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی
دمت گرم و سرت خوش باد
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور
منم ، دشنام پس آفرینش ، نغمه ی ناجور
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان
بیرنگ بیرنگم
بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم
حریفا! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد
تگرگی نیست ، مرگی نیست
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است
من امشب آمدستم وام بگزارم
حسابت را کنار جام بگذارم
چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ،
بامداد آمد ؟
فریبت می دهد ، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
حریفا! گوش سرما برده است این ، یادگار سیلی سرد زمستان است
و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است
حریفا! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است
سلامت
را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آجین
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

Rock Island Line

Good health they will not answer
Heads are in lapels
No one raises their head to answer or meet the gaze of friends
Eyes can only see in front of them
That the road is dark and
Slippery
And if you reach out a hand of friendship
With reluctance they bring their hand out of their lapels
That the cold is severely bitter
Breath, that comes from the warmth of the chest, becomes a dark cloud
When your gaze meets the eyes
That breath is this, then what else do you expect
From the eyes of friends far and near?
My Messiah
Young man! You Christian old man in a dirty shirt
The air is terribly unfair and cold...
May you be warm and happy
Answer my greeting, open the door
It is I, your guest every night, a sad tramp
It is I, the battered stone of suffering
It is I, the curse after creation, the discordant melody
Neither from Rome nor from Zang, the same
Colourless colourless
Come open the door, open it, I am longing
My friend! My host! Your guest of years and months trembles at the door like a wave
There is no hail, there is no death
If you hear a sound, it is the sound of the cold and your teeth
I have come tonight to repay a debt
To settle my account at the glass
What do you say that it has become late, that it is dawn,
That the morning has come?
It deceives you, this redness in the sky after dawn
My friend! The cold has taken away your hearing, this is a memory of the cold slap of winter
And the chandelier of the narrow field of heaven, dead or alive
In the huge coffin of darkness, not covered in the paint of death, is hidden
My friend! Go light the lamp of wine, night and day are the same
Good health
They will not answer
The air is heavy, the doors are closed, heads are in lapels, hands are hidden
Breaths are clouds, hearts are tired and sad
Trees are crystal-covered skeletons
The earth is dead, the ceiling of the sky is low
The sun and moon are dusty
It is winter