Текст и перевод песни Thitis - Edo Pethaineis

Edo Pethaineis

Το μίσος διχοτομεί, το πλήθος λιμοκτονεί
μας θέλουν δίχως φωνή, πετάνε λίγο ψωμί
άλλος στρέφει την κάννη στο κεφάλι πυροβολεί
δεν έχει αντέξει την πίεση κι έτσι φυγοπονεί

όλοι λίγο πολύ μέσα στην πόλη τρελοί
άλλοι σε σπίτια φτωχά, άλλοι σε πολυτελή
η κοινωνία τα παιδιά της πάντα παραμελεί
κάποια απ'αυτά θα μεγαλώσουνε σε κάποιο κελί

στο χέρι στυλό, στο στόμα καρκινοσωλήνας
το κεφάλι μου στην άκρη της γκιλοτίνας
από τη γέννησή μας στην πόλη της Αθήνας
πάει ρολόι το σχέδιο για την εξόντωσή μας

κι είμαστε καταδικασμένοι από βρέφη
με κάποια κακή συνήθεια να μας καταστρέφει
τελευταία βλέπω κάθε μέρα το χάρο να γνέφει
δε γαμιέται, όποτε θέλει ας έρθει

Εδώ πεθαίνεις ξανά και ξανά
εδώ κανένας δρόμος δεν οδηγεί πουθενά
εδώ ακόμα κι η αγάπη πουλιέται φτηνά
εδώ εγώ, εδώ εσύ, θα τα λέμε συχνά

πιτσιρίκια κάνουν μεροκάματο στις πλατείες
αφού δεν παίζει δουλεία, θα γίνουν εγκληματίες
θα σπρώξουν ναρκωτικά, θα κάνουν μπούκες σε σπίτια
κι όταν θα μεγαλώσουν λίγο θα χωθούνε στη νύχτα

κι η γαμημένη πολιτεία πάλι αδιαφορεί
για ποια δικαιοσύνη λες ότι είναι τυφλή;
ψάχνεις μαλάκες; όχι πούστη, δεν είμαστε εμείς αυτοί
όταν μιλάν δεν πιστεύουμε ό, τι ακούει τ'αυτί

δεν έχω καν tv, δε με ψαρώνει η διαφήμιση
ούτε είμαι ο mc που θα σου μιλήσει για αφύπνιση
τώρα μόνο τη μουσική μου κάνω διακίνηση
μα ακόμα έχω στο νου μου τον μπάτσο που κόβει κίνηση

δεν είναι απλά μια μάχη, είναι πόλεμος για επιβίωση
αν πετάς στα σύννεφα ετοιμάσου για ανώμαλη προσγείωση
και παίζει να σκοτωθείς, αυτή δεν είναι προσομοίωση
αυτή είναι η αλήθεια, μας θέλουν στην εξαθλίωση

Εδώ πεθαίνεις ξανά και ξανά
εδώ κανένας δρόμος δεν οδηγεί πουθενά
εδώ ακόμα κι η αγάπη πουλιέται φτηνά
εδώ εγώ, εδώ εσύ, θα τα λέμε συχνά

Edo Pethaineis

Hatred divides, the crowd starves
They want us voiceless, they throw a little bread
Another turns the barrel to the head and shoots
He could not withstand the pressure and thus commits suicide

We're all a little crazy in this city
Some in poor houses, others in luxurious ones
Society always neglects its children
Some of them will grow up in some cell

In hand a pen, in mouth a carcinogenic pipe
My head on the edge of the guillotine
From our birth in the city of Athens
The plan for our extermination is a clock

And we are condemned from infancy
With some bad habit to destroy us
Lately I see the grim reaper beckoning every day
I don't give a damn, let him come whenever he wants

Here you die again and again
Here no road leads anywhere
Here even love is sold cheap
Here I, here you, we'll talk often

Kids make daily wage in the squares
Since there is no job, they will become criminals
They will push drugs, they will break into houses
And when they grow up a little they will fit in the night

And the fucking state again does not care
What justice do you say is blind?
Looking for idiots? No, honey, we are not the ones
When they speak we do not believe what the ear hears

I don't even have a tv, I'm not interested in advertising
Nor am I the mc who will talk to you about awakening
Now I only distribute my music
But I still have in mind the cop who cuts off traffic

It's not just a battle, it's a war for survival
If you are flying in the clouds prepare for a rough landing
And you might get killed, this is not a simulation
This is the truth, they want us in misery

Here you die again and again
Here no road leads anywhere
Here even love is sold cheap
Here I, here you, we'll talk often