Текст и перевод песни Timur Selçuk - Böyledir Akşamları İstanbul'un

Böyledir Akşamları İstanbul'un

Böyledir akşamları İstanbul′un
Bir efkâr basar içini çoğu zaman
Yalnızlığın, çaresizliğin aklına gelir
Hatıralar uçup gider avuçlarından
Şekiller bozulur, renkler kararır
Solar ümitlerin, batan günle birlikte
Böyledir akşamları böyledir İstanbul'un
Eriyip gidersin o koyu mavilikte
Bir meyhane köşesinde ararsın teselliyi
Zaman geçip gider, kadehler boşalır
Düşersin yollara canından usanmış
Başında bir ağrı, içinde kahır
Kapandı sanırken o eski yara
Bir sızı başlar içinde, en derinden
Bir bulut gelir, çöker üstüne kapkara
İki damla yaş süzülür kirpiklerinden
Ansızın bir vapur düdüğü parçalar geceyi
Götürür o sesler seni uzaklara
Düşündüğün anda öyle sessizce ölmeyi
Çekilir sesler, değişir manzara
Böyledir akşamları İstanbul′un
Bir efkâr basar içini çoğu zaman
Yalnızlığın, çaresizliğin aklına gelir
Hatıralar uçup gider avuçlarından

Evenings of Istanbul

Like this are the evenings of Istanbul
A melancholy often weighs on your heart
Loneliness comes to mind, so too despair
Memories slip away like sand from your hand
Shapes and forms blur, colors fade to black
Your hopes wilt and wither with the setting sun
Like this are the evenings, like this is Istanbul
You dissolve in the darkness of indigo
Seeking solace in some tavern's corner
Time slips away, the glasses are empty
You wander the streets, weary of life
A headache pounds in your skull, a fire in your gut
Just when you thought that old wound had healed
A fresh twinge shoots through you, a pain so profound
A cloud dark as night descends upon you
Two tears trickle down, tracing paths on your face
Suddenly, a ferry's horn pierces the night
Those haunting notes carry you far, far away
And in that moment, you dream of a silent death
The music fades, the scene transforms
Like this are the evenings of Istanbul
A melancholy often weighs on your heart
Loneliness comes to mind, so too despair
Memories slip away like sand from your hand