Текст и перевод песни Tourist LeMC - Coureuge Viva

Coureuge Viva

Aan de andere van het bos, daar ligt een stad
Jij zult een moeder voor ons zijn

Ik sta voor de spiegel, en herhaal driemaal
Eis wederom dat mijn ego gestreeld wordt
Ze zei geen zorg, ge zijt nog altijd niet verandert maat
Ik zie dezelfde stijl, où, dezelfde praat
Ik ben die jonge gast, stagiaire van de straat, het plein
Het nieuwe bloed met toekomst, en verleden in de hand
Ik ben die oude garde die soms met zorgen toekijkt
Op café met seefbier of in de bar met [?]
Ik ben die harde straatsteen zonder wroeging of angst
Op mijn stoep geen lijst van Belgisch wit-blauw
Ik ben die zelfreflectie, die dualiteit
Ik ben die cosmopoliet, trots op de couleur local
Ik hoor de roep van de meeuw, daar is water, wilde zee
Ik ben die havenstad, schipper mag ik over varen
Die ouwe matroos die nog altijd aan zijn zeemeermin denkt
En stilaan droomt van die reis op het immervarende schip
Ik ben de angst in het hart van de stad
Die typische arrogantie geeft die verschrikking, een pak
Ik ben die charmante schurk, maar dat hoor je mij niet zeggen
Ik ben het antwoord op de zorgen, de twijfels

Dat is normaal, dees is wat we doen
Zo marcheert dat aan die edele stroom
Allé, allé, Antwerpen, coureuge viva

Geen zorgen, alles komt goed
Onze lieve vrouw met een wakend oog
Allé, Allé, Antwerpen coureuge viva

Coureuge viva
Antwerpen coureuge viva

Ik ben die lossing voor vrouwen, maak ze onzichtbaar
Pak ze in, kleed ze uit, al naar de man zijn smaak
Ik ben de straatmadelief, het rodelicht district
Of hoe da meer respect moet hebben voor de vrouw, in het algemeen
Ik ben de straat aant stadsmus, de dubieuze [?]
Ik ploeter in de goten, vang wat rond op het schoon verdiep
Ik ben die politiek, ah ge weet, met die politiek
Ik ben het antwoord van de burger, doe zelf iets, positief
Ben die sirene in de nacht, beloof niets goeds
De ondergrondse economie die zich weer onberoerd
Die onverwachte kus, of had ik die nu gedroomd
En al die andere goeie ideeën die ik achter laat in de kroeg
Ik ben de bosuil, zing mijn lied op tribune 2
Doorheen glorie of vagevuur, blijft dat nummer 1
Ik ben die Hollander, sorry, ik weet we zijn met teveel hier
Ben die san-papier, maar die factor ben ik niet
Ik ben het krot, ben de loft, het vuil étage op den blok
Ik ben die dief, helaas, die overal wel binnenraakt
En nog ben een minnaar, ben alles en allemaal
De gedeelde ziel, die wordt gekraakt of gemaakt

Dat is normaal, dees is wat we doen
Zo marcheert dat aan die edele stroom
Allé, allé, Antwerpen, coureuge viva

Geen zorgen, alles komt goed
Onze lieve vrouw met een wakend oog
Allé, Allé, Antwerpen Coureuge viva

Coureuge viva
Antwerpen coureuge viva

Ben een verhaal, slechts één van de velen
En vooral da we niet zijn, zijn er dingen die we delen
Waarom niet groeten in plaats van polariseren
De bom die ontploft, hebben we er zelf gelegd
Maar de rivier blijft stromen, desondanks
En de straten blijven dromen, coureuge viva
Ik zou niet over mezelf schrijven moest er een ander zijn
Ha, c'est comme ça, ondertekend, de stad

Courage Viva

On the other side of the forest, there is a city
You will be a mother to us

I stand in front of the mirror and repeat three times
Demand again that my ego is stroked
She said no worries, you haven’t changed a bit
I see the same style, où, the same talk
I am that young guy, intern of the street, the square
The new blood with the future, and the past in my hand
I am the old guard who sometimes looks on with concern
At the pub with seefbier or at the bar with [?]
I am that hard pavement without remorse or fear
On my stoop no list of Belgian white-blue
I am that self-reflection, that duality
I am that cosmopolitan, proud of the local color
I hear the call of the seagull, there's water, wild sea
I am that harbor city, skipper, may I sail across
That old sailor who still thinks of his mermaid
And slowly dreams of that journey on the ever-sailing ship
I am the fear in the heart of the city
That typical arrogance gives that terror, a lot
I am that charming villain, but you won’t hear me say that
I am the answer to the worries, the doubts

That's normal, this is what we do
That's how it goes on that noble river
Allé, allé, Antwerp, courage viva

No worries, everything will be alright
Our Lady with a watchful eye
Allé, Allé, Antwerp, courage viva

Courage viva
Antwerp, courage viva

I am that release for women, make them invisible
Pack them in, undress them, all according to a man's taste
I am the street daisy, the red light district
Or how that should have more respect for women, in general
I am the street of the city sparrow, the dubious [?]
I toil in the gutters, catch something on the beautiful first floor
I am that politician, ah you know, with that politician
I am the answer of the citizen, do something yourself, positive
Am that siren in the night, promises nothing good
The underground economy that again undisturbed
That unexpected kiss, or did I dream it now
And all those other good ideas that I leave behind in the pub
I am the owl, singing my song on stand 2
Through glory or purgatory, that remains number 1
I am that Dutchman, sorry, I know there are too many of us here
Am that sandpaper, but I am not that factor
I am the hovel, am the loft, the dirty floor on the block
I am that thief, unfortunately, who gets in everywhere
And still I’m a lover, I’m everything and everyone
The shared soul, which is cracked or made

That's normal, this is what we do
That's how it goes on that noble river
Allé, allé, Antwerp, courage viva

No worries, everything will be alright
Our Lady with a watchful eye
Allé, Allé, Antwerp, courage viva

Courage viva
Antwerp, courage viva

I’m a story, just one of many
And especially that we are not, there are things that we share
Why not greet instead of polarize
The bomb that explodes, did we lay it ourselves
But the river keeps flowing, nonetheless
And the streets keep dreaming, courage viva
I wouldn't write about myself if there was another one
Ha, c'est comme ça, signed, the city