Текст и перевод песни Trijntje Oosterhuis - Ken Je Mij (Live)

Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?

Ogen die door de zon heen kijken
Zoekend naar de plek waar ik woon
Ben jij beeldspraak voor iemand
Die aardig is, of onmetelijk ver,
Die niet staat en niet valt
En niet voelt als ik,
Niet koud en hooghartig

Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?

Hier is de plek waar ik woon
Een stoel op het water,
Een raam waarlangs het opklarend weer
Of het vallende duister voorbij vaart
Heb je geroepen? Hier ben ik

Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?

Ik zou een woord willen spreken
Dat waar en van mij is
Dat draagt wie ik ben,
Dat het houdt,
Ik zou een woord willen spreken
Dat rechtop staat als mens die mij aankijkt en zegt
Ik ben jouw zuiverste zelf,
Rees niet, versta mij, ik ben, ik ben

Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?

Ben jij de enige voor wiens ogen
Niet is verborgen van mijn naaktheid
Kan jij het hebben,
Als niemand anders,
Dat ik geen licht geef, niet warm ben,
Dat ik niet mooi ben, niet veel
Dat geen bron ontspringt
In mijn diepte
Dat ik alleen dit gezicht heb,
Geen ander.
Ben ik door jou, zonder schaamte,
Gezien, genomen,
Oor niemand minder?
Zou dat niet veel teveel waar zijn?
Zou dat niet veel teveel waar zijn?

Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?

Ты знаешь меня?
Ты знаешь меня лучше, чем я?
Ты знаешь меня? тогда кто я?
Ты знаешь меня лучше, чем я?

Глаза смотрят сквозь Солнце.
Ищу место, где я живу.
Ты ищешь кого-то?
Кто добр, или неизмеримо далек,
Кто не стоит и не падает?
И не чувствую себя, как я,
Не холодным и надменным.

Ты знаешь меня?
Ты знаешь меня лучше, чем я?
Ты знаешь меня? тогда кто я?
Ты знаешь меня лучше, чем я?

Вот место, где я живу.
Стул на воде,
Окно, за которым проясняется погода.
Проплывает ли мимо падающая тьма
Ты звонил? - вот и я.

Ты знаешь меня?
Ты знаешь меня лучше, чем я?
Ты знаешь меня? тогда кто я?
Ты знаешь меня лучше, чем я?

Я хотел бы сказать одно слово.
Это правда и моя правда
Что несет в себе то, кто я есть,
Что хранит,
Я хотел бы сказать одно слово.
Он стоит прямо, как человек, который смотрит на меня и говорит:
Я-твое самое чистое "я".
Не вставай, пойми меня, Я ЕСТЬ, Я есть.

Ты знаешь меня?
Ты знаешь меня лучше, чем я?
Ты знаешь меня? тогда кто я?
Ты знаешь меня лучше, чем я?

Ты единственный, для чьих глаз?
Это не скрыто от моей наготы.
Можешь ли ты получить его,
Как никто другой?
Что я не даю света, я не согреваю,
Что я не красива, не так уж много.
Что нет источника.
В моей глубине ...
Что у меня есть только это лицо,
Никакого другого.
Я через тебя, без стыда.
Увиденное, взятое,
И никто другой?
Не слишком ли это верно?
Не слишком ли это верно?

Ты знаешь меня?
Ты знаешь меня лучше, чем я?
Ты знаешь меня? тогда кто я?
Ты знаешь меня лучше, чем я?