Текст и перевод песни Trijntje Oosterhuis - Zonen

Zonen

Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoor ik een stem die heel zachtjes aan me vraagt
Ben je al wakker mam?
Kom je gezellig mee naar beneden?
Moet je straks werken of ben je vrij vandaag?
En ga je dan even met mij op pad?

Ooh wat gaat de tijd toch snel
Gisteren nog zag ik hem voor het eerst
Lag hij hier in m'n armen
Wat is hij mooi
En wat staat de tijd hem goed
Ik knipper m'n ogen en zie hoe hij steeds
Weer een beetje veranderd is
Maar hoe groot hij ook mag zijn
In mijn ogen blijft hij altijd klein

Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoor ik de voordeur heel zachtjes opengaan
En val ik gerust in slaap
Hij is thuis
Ik was hem veel liever op gaan halen
Maar hij had me gevraagd of ik er niet wilde gaan staan
Hij vindt nu inmiddels zijn weg naar huis

En ooh wat gaat de tijd toch snel
Gisteren nog zag ik hem voor het eerst
Lag hij hier in m'n armen
Wat is hij mooi
En wat staat de tijd hem goed
Ik knipper m'n ogen en zie hoe hij steeds
Weer een beetje veranderd is
Maar hoe groot hij ook mag zijn
In mijn ogen blijft hij altijd klein

En soms...
Wanneer ik m'n ogen sluit
Lopen we samen op het strand
Zijn handje in de mijne
En dan...
Zet hij de tijd even stil
Is het weer even net als toen
En heeft hij mij weer nodig
Ik hou hem vast
Zoals hij was
Ik hou hem vast

Kwart over zeven op zondagmorgen
Hoort hij mijn stem die hem zachtjes wakker maakt
Vandaag is je grote dag

Wat is hij mooi
En wat staat de tijd hem goed
Ik knipper m'n ogen en zie hoe zijn hart
Nu voorgoed van de wereld is
Maar waar hij ook mag zijn
In gedachte is hij hier bij mij
In mijn ogen blijft hij altijd klein

Сыновья

Четверть восьмого в воскресенье утром
Слышу голос, тихонько спрашивающий меня:
Мам, ты уже проснулась?
Пойдем вниз?
Тебе сегодня работать или ты свободна?
Может, погуляем немного?

Ох, как быстро летит время
Будто вчера я впервые увидела его
Он лежал у меня на руках
Какой же он красивый
И как ему идет время
Я моргаю, и вижу, как он постоянно
Немного меняется
Но каким бы взрослым он ни стал
В моих глазах он всегда останется маленьким

Четверть восьмого в воскресенье утром
Слышу, как тихонько открывается входная дверь
И спокойно засыпаю
Он дома
Я бы лучше сама за ним съездила
Но он попросил меня не встречать его
Теперь он сам находит дорогу домой

И ох, как быстро летит время
Будто вчера я впервые увидела его
Он лежал у меня на руках
Какой же он красивый
И как ему идет время
Я моргаю, и вижу, как он постоянно
Немного меняется
Но каким бы взрослым он ни стал
В моих глазах он всегда останется маленьким

И иногда...
Когда я закрываю глаза
Мы гуляем вместе по пляжу
Его ручка в моей
И тогда...
Он останавливает время
Все снова как прежде
И он снова нуждается во мне
Я обнимаю его
Таким, каким он был
Я обнимаю его

Четверть восьмого в воскресенье утром
Он слышит мой голос, тихонько будящий его
Сегодня твой большой день

Какой же он красивый
И как ему идет время
Я моргаю, и вижу, как его сердце
Теперь навсегда остановилось
Но где бы он ни был
В моих мыслях он здесь, со мной
В моих глазах он всегда останется маленьким