Текст и перевод песни Tuna Velibaşoğlu - Ben sordum, o sustu...
Bakışıyoruz
onunla
Our
eyes
meet
Geçip
oturdu
karşı
koltuğa
She
walks
over
and
sits
in
the
chair
opposite
me
Üzerinde
bir
elbise
She's
wearing
a
dress
Rengi
vicdanından
da
kara
The
color
of
which
is
even
darker
than
her
conscience
Gözlerini
hatırlatır
Her
eyes
remind
me
of
yours
Sen
de
bakardın
öyle
bana
You
used
to
look
at
me
that
way
too
Saplanırdı
kör
bir
bıçak
Like
a
dull
knife
piercing
through
Çıkaramazdım
yıllar
boyunca
That
I
couldn't
pull
out
for
years
Kapım
çalıyor
There's
a
knock
at
my
door
Merak
etmiyorum
kim
diye
I
don't
wonder
who
it
is
Biliyorum
postacıdır
yine
geri
getiriyor
geçmişimi
I
know
it's
the
mailman,
bringing
back
my
past
again
Canım
yanıyor
My
heart
aches
Anlatamıyorum
kimseye
kendimi
I
can't
explain
myself
to
anyone
Biliyorum
yargılıyor
hem
de
beni
hiç
tanımadan
geçmişimi
I
know
they're
judging
me,
my
past,
without
even
knowing
me
Ben
sordum
o
sustu
I
asked,
she
remained
silent
Ben
sordum
o
sustu
I
asked,
she
remained
silent
Ben
sordum
o
sustu
I
asked,
she
remained
silent
Galiba
değilmiş
iadeli
I
guess
it
wasn't
returnable
Ben
sordum
o
sustu
I
asked,
she
remained
silent
Ben
sordum
o
sustu
I
asked,
she
remained
silent
Ben
sordum
o
sustu
I
asked,
she
remained
silent
Galiba
değilmiş
iadeli
I
guess
it
wasn't
returnable
Galiba
değilmiş
iadeli
I
guess
it
wasn't
returnable
Оцените перевод
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.