Zaduszki - TuneFusion перевод на немецкий

Zaduszki

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

Liście sypią się z drzew jak wspomnienia
Przez mgłę snują się ciche westchnienia
Cmentarz tonie w blasku świec złotych
W cieniu nocy, w cieniu grobowych dotyk

Wszystkie dusze, co kiedyś z nami były
Wspomnienia, co w sercach naszych żyły
Dziś wracają jak ciche zjawy
By w ciszy tej nocy przejść przez nasz świat krwawy

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

W sercach iskierka – cicha, pokorna
Każda świeca – myśl wieczna, czuła
Każdy płomień – znak niewidoczny
Być może oni czują – być może są blisko

Chwila dla tych, co odeszli daleko
Wspomnienia dla tych, co patrzą w nas cicho
Wśród kamieni i wiatrów, pod cieniem drzew
To jest ich czas, to jest ich świat, ich śpiew

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

W tej nocy świętej, w blasku cmentarzy
Niech nasze serca z nimi się zwiążą
W myślach i snach dusze odpoczywają
Wieczność w nocnej ciszy – gdzie znikają, gdzie wracają

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

Zaduszki to czas, gdy wiatr szepcze w liściach
Kiedy myśli unoszą się jak liść na wietrze
Bo pamięć trwa w blasku i cieniu
W każdym sercu, w każdym westchnieniu

Allerseelen

Heut schläft die Stille im Tor der Ewigkeit,
Wo Kerzen flackern am ewigen Himmel,
Seelen treiben durch die Zeit, unbekannt,
Und wir sind hier, um an Dich zu denken, meine Liebste.

Blätter fallen von den Bäumen wie Erinnerungen,
Durch den Nebel ziehen leise Seufzer,
Der Friedhof versinkt im goldenen Kerzenschein,
Im Schatten der Nacht, im Schatten der Grabberührung.

Alle Seelen, die einst bei uns waren,
Erinnerungen, die in unseren Herzen lebten,
Kehren heute zurück wie stille Erscheinungen,
Um in der Stille dieser Nacht durch unsere blutige Welt zu gehen.

Heut schläft die Stille im Tor der Ewigkeit,
Wo Kerzen flackern am ewigen Himmel,
Seelen treiben durch die Zeit, unbekannt,
Und wir sind hier, um an Dich zu denken, meine Liebste.

In den Herzen ein Funke – still, demütig,
Jede Kerze – ein ewiger, zärtlicher Gedanke,
Jede Flamme – ein unsichtbares Zeichen,
Vielleicht fühlen sie es – vielleicht sind sie nah.

Ein Moment für jene, die weit gegangen sind,
Erinnerungen für jene, die leise in uns blicken,
Zwischen Steinen und Winden, im Schatten der Bäume,
Das ist ihre Zeit, das ist ihre Welt, ihr Gesang.

Heut schläft die Stille im Tor der Ewigkeit,
Wo Kerzen flackern am ewigen Himmel,
Seelen treiben durch die Zeit, unbekannt,
Und wir sind hier, um an Dich zu denken, meine Liebste.

In dieser heiligen Nacht, im Schein der Friedhöfe,
Mögen sich unsere Herzen mit ihnen verbinden,
In Gedanken und Träumen ruhen die Seelen,
Ewigkeit in nächtlicher Stille – wo sie verschwinden, wo sie wiederkehren.

Heut schläft die Stille im Tor der Ewigkeit,
Wo Kerzen flackern am ewigen Himmel,
Seelen treiben durch die Zeit, unbekannt,
Und wir sind hier, um an Dich zu denken, meine Liebste.

Allerseelen ist die Zeit, wenn der Wind in den Blättern flüstert,
Wenn Gedanken sich erheben wie ein Blatt im Wind,
Denn die Erinnerung währt im Schein und Schatten,
In jedem Herzen, in jedem Seufzer.