Zaduszki - TuneFusion перевод на русский

Zaduszki

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

Liście sypią się z drzew jak wspomnienia
Przez mgłę snują się ciche westchnienia
Cmentarz tonie w blasku świec złotych
W cieniu nocy, w cieniu grobowych dotyk

Wszystkie dusze, co kiedyś z nami były
Wspomnienia, co w sercach naszych żyły
Dziś wracają jak ciche zjawy
By w ciszy tej nocy przejść przez nasz świat krwawy

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

W sercach iskierka – cicha, pokorna
Każda świeca – myśl wieczna, czuła
Każdy płomień – znak niewidoczny
Być może oni czują – być może są blisko

Chwila dla tych, co odeszli daleko
Wspomnienia dla tych, co patrzą w nas cicho
Wśród kamieni i wiatrów, pod cieniem drzew
To jest ich czas, to jest ich świat, ich śpiew

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

W tej nocy świętej, w blasku cmentarzy
Niech nasze serca z nimi się zwiążą
W myślach i snach dusze odpoczywają
Wieczność w nocnej ciszy – gdzie znikają, gdzie wracają

Dziś cisza śpi w wieczności bramie
Gdzie świece migoczą na wiecznym niebie
Dusze płyną przez czas, nieznane
A my tu, by pamiętać o Tobie

Zaduszki to czas, gdy wiatr szepcze w liściach
Kiedy myśli unoszą się jak liść na wietrze
Bo pamięć trwa w blasku i cieniu
W każdym sercu, w każdym westchnieniu

Задушки

Сегодня тишина спит у врат вечности,
Где свечи мерцают на вечном небе.
Души плывут сквозь время, неведомые,
А мы здесь, чтобы помнить о тебе.

Листья падают с деревьев, словно воспоминания,
Сквозь туман струятся тихие вздохи.
Кладбище тонет в свете золотых свечей,
В тени ночи, в тени могильных прикосновений.

Все души, что когда-то были с нами,
Воспоминания, что жили в наших сердцах,
Сегодня возвращаются, как тихие призраки,
Чтобы в тишине этой ночи пройти через наш кровавый мир.

Сегодня тишина спит у врат вечности,
Где свечи мерцают на вечном небе.
Души плывут сквозь время, неведомые,
А мы здесь, чтобы помнить о тебе.

В сердцах искорка – тихая, смиренная,
Каждая свеча – мысль вечная, нежная.
Каждый огонёк – знак невидимый,
Быть может, они чувствуют – быть может, они близко.

Минута для тех, кто ушёл далеко,
Воспоминания для тех, кто смотрит на нас молча.
Среди камней и ветров, под сенью деревьев,
Это их время, это их мир, их пение.

Сегодня тишина спит у врат вечности,
Где свечи мерцают на вечном небе.
Души плывут сквозь время, неведомые,
А мы здесь, чтобы помнить о тебе.

В эту святую ночь, в свете кладбищ,
Пусть наши сердца с ними свяжутся.
В мыслях и снах души отдыхают,
Вечность в ночной тиши – куда исчезают, куда возвращаются.

Сегодня тишина спит у врат вечности,
Где свечи мерцают на вечном небе.
Души плывут сквозь время, неведомые,
А мы здесь, чтобы помнить о тебе.

Задушки – это время, когда ветер шепчет в листьях,
Когда мысли взмывают, как лист на ветру.
Ведь память живёт в свете и тени,
В каждом сердце, в каждом вздохе.