Текст и перевод песни Tuure Kilpeläinen ja Kaihon Karavaani - Bonsaipuu

Bonsaipuu

On pieni puutarha
Jossakin galaksin reunalla.
Syttyvät ja sammuvat
Sen hehkulamput helminauhoina.
Soi lapsen hento parku, kun
Se astuu aikaan ikuisuudesta.
Sen polun varteen keräytyy
Surua ja suurta rakkautta.
Dam da da dam dam
Dam dam dam dam
Hautuumaalla, kukkuloilla
Huojuu mietteliäät surupuut.
Toukokuussa hiirenkorviin
Vainajien viisaus kantautuu.
Puun alla istuu kaksi nuorta.
Poika etsii tulta tupakkaan.
Se etsii ensimmäistä sanaa
Ensimmäiseen rakkaustarinaan.
Olen matkalla sun luoksesi
Sylissäni pieni bonsaipuu,
Ja bussin takaikkunassa
Loistaa viittä vaille täysikuu.
Anna vähän vettä.
Anna rakkautta ja valoa.
Niin se pitää aina kotinaan
Sinun sydämesi taloa
On pieni puutarha
Jossakin galaksin reunalla.
Joku keksii sinne veturin
Liukuhihnan ydinvoimalan
Joku keksii sodat maiden,
Rajat, rauhan
Sekä demokratian.
Joku keksii sinne jumalan,
Synnit sekä saatanan.
Olen matkalla sun luoksesi
Sylissäni pieni bonsaipuu.
Bussin takaikkunassa loistaa
Viittä vaille täysikuu.
Anna vähän vettä.
Anna rakkautta ja valoa.
Niin mä pidän aina kotinani
Sinun sydämesi taloa
Uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu...
Uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu...
Uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu...
Uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu-uu...
Dam da da dam dam
Dam dam dam dam
Da da dam dam dam
Dam dam dam

Бонсай

Есть маленький сад
Где-то на краю галактики.
Зажигаются и гаснут
Его лампочки, словно нитка жемчуга.
Раздаётся тихий детский плач, когда
Оно вступает во время из вечности.
На его пути собираются
Печаль и большая любовь.
Дам да да дам дам
Дам дам дам дам
На кладбище, на холмах
Качаются задумчивые сосны.
В мае до мышиных ушек
Доносится мудрость ушедших.
Под деревом сидят двое молодых.
Парень ищет огня для сигареты.
Он ищет первое слово
Для первой истории любви.
Я в пути к тебе,
В моих руках маленький бонсай,
И в заднем окне автобуса
Светится почти полная луна.
Дай немного воды.
Дай любви и света.
Тогда он всегда будет считать своим домом
Дом твоего сердца.
Есть маленький сад
Где-то на краю галактики.
Кто-то придумает туда паровоз,
Конвейер атомной электростанции.
Кто-то придумает войны стран,
Границы, мир
И демократию.
Кто-то придумает туда бога,
Грехи и сатану.
Я в пути к тебе,
В моих руках маленький бонсай.
В заднем окне автобуса светится
Почти полная луна.
Дай немного воды.
Дай любви и света.
Тогда я всегда буду считать своим домом
Дом твоего сердца.
Уу-уу-уу-уу-уу-уу...
Уу-уу-уу-уу-уу-уу-уу-уу...
Уу-уу-уу-уу-уу-уу...
Уу-уу-уу-уу-уу-уу-уу-уу...
Дам да да дам дам
Дам дам дам дам
Да да дам дам дам
Дам дам дам