Текст и перевод песни Tuğrul Bektaş - Kör ve Sağır

Kör ve Sağır

Duyguların tavrımı belirler durur hala
Gemiler derdimi taşırken ateş ol limana
Bu nasıl bir yazı ya çıkamayız yarına
Hepsi kendi payıma

Alay ediyor her şey aklımla
Gülüp geçiyorum aldırmam diyemem
İçimi yakan alev aklımı eritiyor
Deliliğe davetsin aslında

Bir çeşit intihar düşünmek hala
Derin anlamlar yükler her ana
Bu kontrolü yok olan ölümcül mana
Anıların toplamı içimde dağlar

Aşk kör ve sağıra normal gelir
Acılarını yaratır ahmak biri
Pişmanlık tövbe mi doğrularını görme mi
Bilinmeze götürücek alçak bi risk

Gizli bir denizde boğulmak gibi
Güzel anı kirletene aptal denir
Gecelere sessizlik eker her üzüntü
Tek kal bir sokakta krizler geçir

Adımları say roma parkı şarap
Tut elimi göğe çek sonra yere bırak
Kurak bir ocakta bahara yetiş
Al yanılma payı bile çok minimal

İçimden küskünlük kusup
Yüzümde tebessüm besledim onca yıl
Ölmüş çiçeklerle doluyken için
Vazo değil bir mezarsın yazık bunca yıl

Duyguların tavrımı belirler durur hala

Bu nasıl bir yazı ya çıkamayız yarına

Duyguların tavrımı belirler durur hala
Gemiler derdimi taşırken ateş ol limana
Bu nasıl bir yazı ya çıkamayız yarına
Hepsi kendi payıma burda durur hala

Blind and Deaf

Emotions determine attitudes, remaining still
Ships carry my troubles to shore, becoming a fire
What kind of summer is this, when we can't reach tomorrow?
All of this is my own doing

Everything mocks my intellect
I laugh it off, but I can't ignore it
The flame within burns my mind
It's an invitation to insanity

Still contemplating a form of suicide
It gives profound meaning to every moment
This uncontrollable and deadly meaning
Memories weigh heavily upon me, like mountains

Love appears normal to the blind and deaf
It creates suffering for the fool
Is regret, repentance, or seeing the truth?
A treacherous risk that leads to the unknown

Like drowning in a hidden sea
Anyone who sullies a beautiful memory is a fool
Every sadness plants silence in the nights
Stand alone on a street corner, enduring a crisis

Counting steps, drinking wine in the park
Take my hand, pull me to the sky, then drop me to the ground
Bloom in a barren hearth
There's not much room for error

Spewing resentment from within
For years I've worn a smile on my face
While inside, my heart was filled with dead flowers
You're not a vase, but a grave. What a shame

Emotions determine attitudes, remaining still

What kind of summer is this, when we can't reach tomorrow?

Emotions determine attitudes, remaining still
Ships carry my troubles to shore, becoming a fire
What kind of summer is this, when we can't reach tomorrow?
All of this is my own doing, still lingering here