Текст и перевод песни Typhoon & Sticks - Wind Waait

Wind Waait

Tijd vliegt voorbij zonder pauze's,
Ik treuzel, ik heb niets te zoeken onder die vleugels,
Druk op me middenrif, daarom stotter ik,
Ik ben iemand die geniet als die afgezonderd is.
En ik sta open, maar door mensen buiten gaat het over,
En probeer ik terug te kruipen naar mijn schuilplaats, totdat het wel gaat.
Totdat ik opsta op het moment dat mijn bel gaat.
Totdat ik alles heb aanvaard,
Mijn dan en bevallen en alles heb aangekaart,
Maar Tot dan blijf ik remi, schat ik begrijp mezelf niet eens,
Dus het geeft niet, laat mij maar achter, laat mij maar wachten,
En wees niet bang want ik ben het grootste gevaar dat ik s'nachts kan verwachten.
Wat een dag hé, misschien heb ik alles geí¯dealiseerd, en was het mooier als we dachten,

Ik hoor ga ga ga, me hart zegt blijf blijf blijf,
Maar fok it nu ga ik daar waar de wind waait,
Ja daar waar de wind waait .

Wij klampen ons vast aan iets, dat is bestemd ons te verlaten,
Je wint wat tijd maar, daar blijft het bij.
Dus ik laat het,
In theorie maar de praktijk is even wennen dus,
Zo niet mij maar toch ben ik het,
Mijn cap bedekt me ogen,
Kleren de naakte waarheid,
Geen tijd is een excuus, daarom horloges.
En focus alleen op mezelf, niet uiten maar wel gek vinden dat niemand helpt.
Ik sta verstelt, van mijn aanstellerij, eenzaamheid is een idee,
Voor mij is het wel een feit, ik draai door,
Omdat ik mijn gevoel niet kwijt kan,
Ik moest door, zocht mijn heil bij andere werd er niet blij van,
Ik ben rijk want, kijk wat ik heb, vrienden, familie, mijn vrijheid en rap.
Dit lijkt perfect, met rede, en dit alles heeft een meerwaarde omdat ik het weer kan delen.

Ik hoor ga ga ga, me hart zegt blijf blijf blijf,
Maar fok it nu ga ik daar waar de wind waait,
Ja daar waar de wind waait .

Woorden beperken mijn gedachten het is goed zo,

Ja, uh, je weet toch, vrijheid met een bal aan je voet,
Ik weet het ook niet, ze kunnen mij, tussen links recht, half vol, half leeg,
Nieuw begin, begin van het eind.
Ik herken me zelf niet, ik snap de helft niet,
Ik drijf af, ik blijf af, blijf bij me, ookal wijs ik je af,
Mijn schat weet je wat het is, ik ben twisted, je wist het,
Maar nu manifesteert het ze beslissend,
Als een verlenging met die gouden goal, lauw in me bol
Ik vraag je eerlijk hoe hou je het vol, met stickert die koele kikker en zijn glansrol,
De don juan, de leraar van die fucking dansschool, toneelspel, lukt hem wel,
Zo het raakt me niet, ondertussen ga ik stuk omdat ik je tranen zie,
Ik ben die bom op het punt van ontploffing, ik druk hem maar de kop in,
Ondertussen prutelt de koffie, ruik die nieuwe dag,
Nieuwe kracht, het zit niet lekker, beetje breekbaar,
Plus ik ben een binnenveter, mam's je zoon zit met een soort van dilema,
Is deze tatoega permanent of slechts henna,
Hou mezelf scherp, met een flesie en wat hennep,
Rij rond in zwolle zonder maar wat te herkennen,
Voor me vrouwtje, die heb nog al wat te stellen,
Maar Vertrouw me, ik ben hier niet om zomaar af te bellen,
Liefde is een bitch, plus een macht der gewoonte,
Kom hier geef me die kus, en ik klap van de molen,
Is dit een nieuw begin, is het hoofdstuk afgesloten,
Dit is een nieuw begin ja, hoofdstuk afgesloten.

Ветер дует

Время летит без пауз,
Я медлю, мне нечего искать под этими крыльями,
Давление на диафрагму, поэтому я заикаюсь,
Я тот, кто наслаждается одиночеством.
И я открыт, но из-за людей снаружи всё заканчивается,
И я пытаюсь вернуться в свое убежище, пока не станет лучше.
Пока я не встану, когда зазвонит мой звонок.
Пока я не приму всё,
Мои роды и всё остальное озвучил,
Но до тех пор я остаюсь в подвешенном состоянии, милая, я даже себя не понимаю,
Так что неважно, оставь меня, позволь мне подождать,
И не бойся, потому что я сам для себя — самая большая опасность, которую я могу ожидать ночью.
Какой день, а? Может быть, я всё идеализировал, и было бы лучше, если бы мы думали иначе.

Я слышу: "Иди, иди, иди", мое сердце говорит: "Останься, останься, останься",
Но к черту всё, теперь я иду туда, куда дует ветер,
Да, туда, куда дует ветер.

Мы цепляемся за то, что суждено нас покинуть,
Ты выигрываешь немного времени, но на этом всё.
Поэтому я отпускаю это,
В теории, но к практике нужно привыкнуть,
Если не я, то всё же это я,
Моя кепка закрывает мои глаза,
Одежда — голую правду,
Нет времени — это оправдание, поэтому нужны часы.
И сосредотачиваюсь только на себе, не высказываюсь, но удивляюсь, что никто не помогает.
Я поражен своей притворной игрой, одиночество — это идея,
Для меня это факт, я схожу с ума,
Потому что я не могу избавиться от своих чувств,
Я должен был продолжать, искал утешения в других, но это не принесло мне радости,
Я богат, потому что, смотри, что у меня есть, друзья, семья, моя свобода и рэп.
Это кажется идеальным, по причине, и всё это имеет дополнительную ценность, потому что я могу этим поделиться.

Я слышу: "Иди, иди, иди", мое сердце говорит: "Останься, останься, останься",
Но к черту всё, теперь я иду туда, куда дует ветер,
Да, туда, куда дует ветер.

Слова ограничивают мои мысли, и это хорошо,

Да, э-э, ты же знаешь, свобода с мячом у ноги,
Я тоже не знаю, они могут поместить меня между левым, правым, наполовину полным, наполовину пустым,
Новое начало, начало конца.
Я не узнаю себя, я не понимаю и половины,
Я дрейфую, я остаюсь, останься со мной, даже если я тебя отвергаю,
Моя дорогая, знаешь, что это такое, я сложный, ты знала это,
Но теперь это проявляется решительно,
Как дополнительное время с тем золотым голом, тепло в моей голове,
Я честно спрашиваю тебя, как ты это терпишь, с этим крутым Стикс и его блестящей ролью,
Дон Жуан, учитель этой чертовой танцевальной школы, актерская игра, у него получается,
Так что меня это не трогает, тем временем я разрываюсь, потому что вижу твои слезы,
Я та бомба, которая вот-вот взорвется, я сдерживаю себя,
Тем временем кипит кофе, чувствую запах нового дня,
Новая сила, мне не по себе, немного хрупкий,
Плюс я домосед, мам, твой сын в какой-то дилемме,
Эта татуировка постоянная или просто хна,
Держу себя в тонусе, с бутылочкой и немного конопли,
Еду по Зволле, ничего не узнавая,
Для моей женщины, ей приходится многое пережить,
Но поверь мне, я здесь не для того, чтобы просто попрощаться,
Любовь — стерва, плюс сила привычки,
Иди сюда, поцелуй меня, и я сойду с ума,
Это новое начало, глава закрыта,
Это новое начало, да, глава закрыта.