Текст и перевод песни Týr - Stýrisvølurin

Stýrisvølurin

Og hvør ið enn klettum ræður ei á vindi vá

Teir hildu um stýrisvøl tá ódnin legði á
"Legg upp í lotið," rópti ein og samdir teir
Hála á stýrisvøl, men alt til fánýtis
Leiðin er løgd, í gróti er høgd
Og eru vit nøgd tá søgnin er søgd

Og skriður tín knørrur fram tað sama hvat tú vilt
Teir bardust um stýrisvøl men einki róður til
Og enn vit halda stýrisvøl eins og vit
Halda vit eru fræls, trælborin óspurd so
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll

Tiltuskað av landnyrðings ódn, og vindurin
Leikar í Miðgarði mól
Til Ásgarðs har Askurin stóð, sum træðrirnir
Lívsins í lotinum har blaktraðu tá
Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Og fløtur, vitandi hvat mál vit megna livandi
Og feigdin dregur liðandi, vit vála henni
Tigandi á ting

Fjakka vit øll um kirkjugarðsvøll
í oyðini høll, um fjarbláu fjøll
Væl vitandi langnunnar leið, men gott er
Tað treystið at val er í vón
Óteljandi leiðirnar tær, men ilt er tað
Treystið at valið er gjørt, leiðin bert ein
Leiðin er løgd, í gróti er høgd
Og eru vit nøgd tá søgnin er søgd

The Helm of Fate

And whoever still clings to the cliffs, not swayed by the wind's call,

They held the helm of fate when the storm raged on.
"Turn into the wind," one shouted, and they all agreed,
Heaving at the helm, but all in vain.
The path is set, carved in stone,
And are we content when the story is told?

And your ship sails on, no matter what you desire,
They fought over the helm, but steering was futile.
And still we hold the helm, as if
We believe we are free, born slaves without question.
We all wander through the graveyard,
In the halls of desolation, over distant blue mountains.

Battered by the northeast storm, and the wind
Plays in the dust of Midgard.
To Asgard where the Ash stood, like the threads
Of life in the loom, where they fluttered then.
We all wander through the graveyard,
In the halls of desolation, over distant blue mountains.
And we float, knowing what goals we can achieve while alive,
And death approaches, creeping, we greet her
Silently at the assembly.

We all wander through the graveyard,
In the halls of desolation, over distant blue mountains.
We know the path of yearning well, but good is
The trust that choice lies in hope.
Countless paths lie before you, but bad is the
Trust that the choice is made, the path only one.
The path is set, carved in stone,
And are we content when the story is told?