Kokkini Nixta - Sadomas , Tzamal , Asto Pasam перевод на немецкий

Kokkini Nixta

Δεν είμαι καλλιτέχνης, είμαι της πιάτσας παίχτης
από τα μάτια έμαθα ότι ξεχωρίζει ο ψεύτης
δεν έχω διδαχές, ηθικοπλαστικές
ψάχνεις άγιο; υπάρχουνε εκκλησίες πολλές
βουτηγμένος μες τα πάθη μου, άνιση η μάχη μου
σφίγγει ο κλοιός και το νιώθω στο στομάχι μου
δουλεύω για το νοίκι μου και για το χαρτζιλίκι μου
κρεμάω τις ιδρωμένες μπλούζες μες την αποθήκη μου
ξέρω τον ασφαλίτη μου, προσέχω που πάω
καβατζωμένος είμαι για όπου και αν ξεκινάω
ζούμε σε τρύπες, χτισμένες πριν από 50 χρόνια
φοράμε σα και πρόπερσι τα ίδια παντελόνια
μαθαίνουμε, τα μυστικά της πυγμαχίας
σε έναν ημιώροφο παλιάς βιοτεχνίας
δουλεύουμε πολύ, πληρωνόμαστε δράμια
ακούμε Σιδηρόπουλο και σιγανά ποτάμια
συγχωρούμε, αλλά ποτέ δε ξεχνάμε
αν δε σε πάμε δε σε πάμε και δε το συζητάμε
Κώτσο πες τους, τι είναι αυτό που πρώτα κοιτάμε
δώσ τους μία γεύση από τους δρόμους που περπατάμε
φίλοι κάθονται στο πάρκο, μονάχοι παραμιλάνε
πληγωμένοι αλήτες που στα αλήθεια πονάνε
κέρνα μια μπύρα και άνοιξε τα αυτιά σου καλά
γιατί οι πιο βαριές κουβέντες λέγονται αργά
και μη φοβάσαι, αυτά δε θα τα πω πουθενά
δεν είναι γραμμένα στο σενάριο θα μείνουν κρυφά
είμαστε εμείς και άλλοι πόσοι σε κάθε γειτονιά
αιχμάλωτα καβούρια μέσα στον ίδιο κουβά
σα χειροπέδες που μπαίνουν σε ανήλικα παιδιά
πρόσευχες τα λόγια που λύνουνε τα δεσμά
Reality ραπ φτιαγμένο στα Βαλκάνια
Θεσσαλονίκη μάνα μου, ζω μες την παράνοια
Δεν υπάρχουνε άγιοι, όλοι χρωστάν στο θάνατο
δεν έδιωξα το μίσος μου, κάποιος μου 'πε αγάπα 'το
ζάρι η ζωή μας και μεις φωνάζουμε ρίχτα
ξεκινάει ο πόλεμος σαν κοκκινίζει η νύχτα
δεν υπάρχουνε άγιοι, όλοι χρωστάν στο θάνατο
δεν έδιωξα το μίσος μου, κάποιος μου 'πε αγάπα 'το
ζάρι η ζωή μας και μεις φωνάζουμε ρίχτα
είμαστε έτοιμοι έτοιμοι για την κόκκινη νύχτα.
Βράδιασε δειλά και είπα να ρίξω την ταχύτητα
με φίλους που γυρεύνουνε ζωής, πηγές, τα αζήτητα
τα οράματα στη μέρα μου, αναρίθμητα συστήθηκα ΔΕΝ
το όνομα μου δε δείχνει που αναρριχήθηκα
αγνός νιώθω σαν πιτσιρικάς μες την αλάνα
μέχρι τα λεφτά στη μέση να μπουν και αλλάξουν πλάνα
αυτή σα μαχαιριά στο νταβατζή από τη πουτάνα
κόκκινη νύχτα είναι των αδερφών μου η μάνα
B- music ήχοι που βγαίνουν από το ηχείο μου
στίχοι, φόνος με τη φωνή μου είναι το στοιχείο μου
γράφω σαν μανιακός και ας χάνω πάντα το αρχείο μου
χαράζω με μελάνι στο λευκό από το μελανο-βίο μου
(πουτανι.) οικοδεσπότη νιώθουν σα να παίζουν πρώτοι
φοράει έξ από την έδρα του σπέρνω πατώντας διακόπτη
τα βλέμματα σκοτώσανε στο πάλκο το προδότη
και η παράσταση διεκόπει, η παράσταση διεκόπει
Τα νερά πλημμυρίσανε δρόμους και πεζοδρόμια
τα ακουστικά στα αυτιά λες και διώχνουνε τα δαιμόνια
νιώθω καλά που είμαι μόνος αυτή τη νύχτα
δε κάνω τίποτα γι όσα ψάχνω και όμως τα βρήκα.
Δεν υπάρχουνε άγιοι, όλοι χρωστάν στο θάνατο
δεν έδιωξα το μίσος μου, κάποιος μου 'πε αγάπα το
ζάρι η ζωή μας και μεις φωνάζουμε ρίχτα
ξεκινάει ο πόλεμος σαν κοκκινίζει η νύχτα
δεν υπάρχουνε άγιοι, όλοι χρωστάν στο θάνατο
δεν έδιωξα το μίσος μου, κάποιος μου 'πε αγάπα το
ζάρι η ζωή μας και μεις φωνάζουμε ρίχτα
είμαστε έτοιμοι έτοιμοι για την κόκκινη νύχτα

Kokkini Nixta

Ich bin kein Künstler, ich bin ein Spieler der Straße
Aus den Augen lernte ich, wie man den Lügner erkennt
Ich habe keine Lehren, moralische Fassaden
Suchst du einen Heiligen? Es gibt genug Kirchen
Versunken in meine Leidenschaften, ungleicher Kampf
Die Schlinge zieht sich zu und ich spüre es im Magen
Ich arbeite für meine Miete und mein Taschengeld
Ich hänge die verschwitzten Shirts in meinem Lager auf
Ich kenne meinen Wachmann, ich passe auf, wo ich hingehe
Ich bin vorbereitet, egal wo ich starte
Wir leben in Löchern, gebaut vor 50 Jahren
Tragen dieselben Hosen wie vorletztes Jahr
Wir lernen die Geheimnisse des Boxens
In einem Halbstock einer alten Fabrik
Wir arbeiten hart, verdienen Pennys
Hören Sidirópoulo und leise Flüsse
Wir vergeben, aber vergessen nie
Wenn wir dich nicht mögen, dann ist das Gespräch beendet
Kotso, sag ihnen, worauf wir zuerst achten
Gib ihnen einen Geschmack der Straßen, die wir gehen
Freunde sitzen im Park, reden einsam vor sich hin
Verletzte Halunken, die wirklich Schmerz fühlen
Kauf mir ein Bier und öffne deine Ohren weit
Denn die schwersten Worte werden spät gesagt
Und hab keine Angst, ich werde sie nirgendwo erzählen
Sie sind nicht im Drehbuch geschrieben, bleiben verborgen
Wir sind es und wie viele andere in jeder Nachbarschaft
Gefangene Krabben im selben Eimer
Wie Handschellen, die Kindern angelegt werden
Sprich die Worte, die die Fesseln lösen
Reality-Rap, gemacht auf dem Balkan
Thessaloniki, meine Mutter, ich lebe in der Paranoia
Es gibt keine Heiligen, alle schulden dem Tod
Ich habe meinen Hass nicht vertrieben, jemand sagte mir, liebe ihn
Unser Leben ist Würfelglück und wir schreien "Wurf!"
Der Krieg beginnt, wenn die Nacht sich rot färbt
Es gibt keine Heiligen, alle schulden dem Tod
Ich habe meinen Hass nicht vertrieben, jemand sagte mir, liebe ihn
Unser Leben ist Würfelglück und wir schreien "Wurf!"
Wir sind bereit, bereit für die rote Nacht.
Es dämmerte zaghaft und ich verlangsamte
Mit Freunden, die das Ungefragte des Lebens suchen
Die Visionen meines Tages, unzählig, lernte ich kennen NEIN
Mein Name zeigt nicht, wohin ich geklettert bin
Ich fühle mich rein wie ein Kind auf der Wiese
Bis das Geld in der Mitte liegt und Pläne ändert
Wie ein Messerstich vom Zuhälter für die Hure
Die rote Nacht ist die Mutter meiner Brüder
B-Music, Klänge, die aus meinem Lautsprecher kommen
Texte, Mord, meine Stimme ist mein Element
Ich schreibe wie ein Verrückter, auch wenn ich immer meine Dateien verliere
Ich zeichne mit Tinte auf das Weiß meines Tintenlebens
(Huren-) Wirt fühlen sich, als spielten sie die Hauptrolle
Trägt sein Hausrock, ich säe, indem ich den Schalter drücke
Die Blicke töteten den Verräter auf dem Balken
Und die Vorstellung wird abgebrochen, die Vorstellung wird abgebrochen
Das Wasser überflutete Straßen und Gehwege
Die Kopfhörer in den Ohren wie Dämonenvertreiber
Ich fühle mich gut, allein in dieser Nacht
Ich tue nichts für das, was ich suche, und doch habe ich es gefunden.
Es gibt keine Heiligen, alle schulden dem Tod
Ich habe meinen Hass nicht vertrieben, jemand sagte mir, liebe ihn
Unser Leben ist Würfelglück und wir schreien "Wurf!"
Der Krieg beginnt, wenn die Nacht sich rot färbt
Es gibt keine Heiligen, alle schulden dem Tod
Ich habe meinen Hass nicht vertrieben, jemand sagte mir, liebe ihn
Unser Leben ist Würfelglück und wir schreien "Wurf!"
Wir sind bereit, bereit für die rote Nacht